Τα περιθώρια είναι κάτι παραπάνω από στενά και οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν απαιτούν στοχευμένους χειρισμούς
Το θέμα της άδειας που εξασφάλισε η ΑΓΕΤ Ηρακλής για τη καύση 200.000 τόνων RDF σε ετήσια βάση, εξακολουθεί και αντιμετωπίζεται από την τοπική κοινωνία με υποτονικότητα και αδιαφορία. Όπως συμβαίνει με όλα τα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν την πόλη μας, η πλειοψηφία των πολιτών είτε δεν ασχολείται, είτε δεν έχει την ενημέρωση που επιβάλλεται ώστε να αξιολογήσει μια σειρά από δεδομένα, τα οποία επηρεάζουν τη καθημερινότητα της. Στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα είναι ιδιαίτερα σοβαρά. Από τη μια έχουμε την πρόθεση μιας μεγάλης βιομηχανίας να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, από πλευράς παραγωγής ενέργειας με το χαμηλότερο δυνατό κόστος. Σε αντίθεση με τις επιδιώξεις της ΑΓΕΤ, οι κάτοικοι του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου που δέχονται επί δεκαετίες τις αρνητικές συνέπειες από τη λειτουργία μιας τόσο μεγάλης βιομηχανικής εγκατάστασης σε απόσταση αναπνοής από τα σπίτια τους, βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με μια νέα πρόκληση, την οποία αν δεν διαχειριστούν όπως πρέπει θα αποθηκεύσουν το μέλλον των επόμενων γενεών.
Το παράδειγμα του Αλιβερίου στην Εύβοια, όπου επιχειρήθηκε από τη διοίκηση της τσιμεντοβιομηχανίας να χρησιμοποιηθεί από το τοπικό εργοστάσιο της ΑΓΕΤ το επίμαχο υλικό πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για το Βόλο. Εκεί οι μαζικές και οργανωμένες αντιδράσεις των πολιτών και των εκπροσώπων φορέων, απέτρεψαν τους σχεδιασμούς της εταιρίας και διαφύλαξαν το φυσικό περιβάλλον, από περαιτέρω επιβάρυνση. Σε τοπικό επίπεδο πρέπει να επισημανθεί ότι εκτός από τις αντιδράσεις των οικολογικών οργανώσεων και της παράταξης της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που αποκάλυψε το θέμα, ουδείς άλλος ασχολείται, παρά το γεγονός ότι η εταιρία έχει αδειοδοτηθεί από το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Παρακάμφθηκαν δηλαδή όλα τα τοπικά θεσμικά όργανα και η κεντρική διοίκηση αποφάσισε να αδειοδοτήσει την ΑΓΕΤ ώστε να χρησιμοποιεί στην παραγωγική της διαδικασία ένα υλικό καύσης, το οποίο σύμφωνα με τους αντιδρώντες θα επιβαρύνει τον αέρα που αναπνέουμε με διοξίνες και φουράνια.
Για να το θέσουμε πιο απλά, το πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου, όπου τα περιστατικά καρκίνου θερίζουν τον πληθυσμό, θα επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο καθώς δεν υπάρχει ούτε ο απαραίτητος μηχανισμός ελέγχου για την χρήση RDF, ούτε βεβαίως το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο θα αποτρέψει την εκδήλωση φαινομένων ρύπανσης, όπως αυτά που έζησε η πόλη μέχρι να τοποθετήσει η ΑΓΕΤ στα φουγάρα της φίλτρα για τη σκόνη. Οι Βολιώτες πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και με μπροστάρη τον δήμο και το Δημοτικό Συμβούλιο να συγκροτήσουν ένα ισχυρό μέτωπο αντίστασης και αντίδρασης σε σχεδιασμούς που θα υποβαθμίσουν κι άλλο το αέρα που αναπνέουν. Τα περιθώρια είναι κάτι παραπάνω από στενά και οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν απαιτούν στοχευμένους χειρισμούς από ανθρώπους με γνώσεις και ευαισθησία για το περιβάλλον.
