Η εικόνα της χρηστής διοίκησης στο Δημόσιο είναι τόσο σπάνια, όσο κοινή είναι η σπατάλη και η ρεμούλα. Κι έτσι η Ελλάδα έφτασε να είναι πρωταθλήτρια στη διαφθορά. Δεν θα αναφερόμαστε βέβαια σε μια τόσο τετριμμένη διαπίστωση, αν δεν μεσολαβούσε προχτές στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ μια σοβαρή καταγγελία.
Ο κ. Ζαχαρόπουλος, ο Διοικητής του Νοσοκομείου Βόλου, κατήγγειλε όργιο ρεμούλας και σπατάλης που γινόταν στο Αχιλλοπούλειο επί χρόνια χωρίς κανέναν έλεγχο. Ας δούμε τα νούμερα του ελλείμματος και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του:
Έτος 2005: Το έλλειμμα του Νοσοκομείου είναι 1.236.315 ευρώ. Το κράτος σπεύδει σε ενίσχυση με 23.200.000 ευρώ για να ρυθμιστούν τα χρέη.
Έτος 2006: Παρ’ όλη την ενίσχυση το έλλειμμα σκαρφαλώνει στα 4.867.184,76 ευρώ.
Έτος 2007: Το έλλειμμα… φουσκώνει. 11.113.749 ευρώ.
Έτος 2008: Το έλλειμμα εκτινάσσεται αισίως στα 23.298.397 ευρώ!!! Το κράτος ξανασπεύδει και ενισχύει το Νοσοκομείο Βόλου με 12.760.055 ευρώ, προκειμένου να ρυθμιστούν τα χρέη του. Έτσι στο τέλος του 2009 το χρέος ανέρχεται στα 10.322.112 ευρώ.
Δηλαδή; Πέραν των τακτικών επιχορηγήσεων που καταναλώθηκαν εν ριπή οφθαλμού το κράτος πλήρωσε από τις τσέπες των φορολογουμένων επιπλέον το ποσό των 35.960.055 ευρώ και θα πληρώσει ακόμα άλλα 10.322.112, με άλλα λόγια 46.282.167 ευρώ, όσο δηλαδή και το πραγματικό έλλειμμα του Νοσοκομείου Βόλου για την περίοδο 2004 – 2009;;; Ναι!!! Οι αριθμοί δεν επιδέχονται αμφισβήτηση!!!
Σαν σήμερα, 28 Οκτωβρίου του 1940, το έθνος σύσσωμο, μέσα σε μία έξαρση είπε ΟΧΙ στο φασισμό. Σήμερα, 28 Οκτωβρίου 2010, ποια έξαρση θα συνεγείρει το έθνος εναντίον των βρυκολάκων που του ρουφούν το αίμα; Ορισμένοι διατείνονται ότι πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά, ξεχνώντας τις αμαρτίες του παρελθόντος. Μα πώς να γίνει κάτι τέτοιο, όταν τούτη τη στιγμή αυτές τις αμαρτίες πληρώνουμε; Ο Διοικητής του Νοσοκομείου Βόλου λέει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ότι οι εκ των έσω ρεμούλες έχουν και συνέχεια. Πώς να μην έχουν όταν οι αμαρτωλοί του παρελθόντος όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά ζουν και βασιλεύουν, καταλαμβάνουν θέσεις, και συνεχίζουν να βυσσοδομούν εις βάρος του λαού που σπρώχνεται στην ένδεια;
