Όταν ο πρώτος γραφέας σκάλισε και πρόφερε τα πρώτα γράμματα, είχαμε ήδη καταστεί ικανοί να επιτελέσουμε τις λειτουργίες της γραφής και της ανάγνωσης, που δεν είχαν εφευρεθεί ακόμα. Άραγε σήμερα μπορούμε να αποθηκεύσουμε, να επαναφέρουμε, να αποκρυπτογραφήσουμε το παγκόσμιο φαινόμενο της φτώχειας, συμπεριλαμβανομένων και των δυσπραγούντων της διπλανής πόρτας;
Αυτή η ιδέα, ότι είμαστε δηλαδή ικανοί να κατανοήσουμε τι σημαίνει το γεγονός πως σύμφωνα με τον ΟΗΕ ένα παιδί πεθαίνει κάθε τρία δευτερόλεπτα από τη φτώχεια, ενώ 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα, ανάγεται στην άποψη ότι η κατανόηση ενυπάρχει μέσα μας επειδή βλέπουμε εικόνες φτώχειας στην τηλεόραση και αλλού. Αν όμως ήταν έτσι, θα είχαμε συνεγερθεί έργοις κατά της φτώχειας. Ή μήπως, εάν κατανοούσαμε, θα παραμέναμε ανενεργοί όταν στη χώρα μας το 20% του πληθυσμού απειλείται σήμερα από τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού;
Αφήνουμε κατά μέρος τις περίπλοκες και φοβερές διασυνδέσεις που μας καθιστούν άπραγους μπροστά στη φτώχεια (η οποία σήμερα απειλεί -σύμφωνα με την Κομισιόν- μεγάλες κοινωνικές ομάδες όπως οι άνεργοι, οι μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, οι ηλικιωμένοι) και επικεντρωνόμαστε σε αυτό καθ’ εαυτό το φαινόμενο που φαίνεται να εξελίσσεται με γεωμετρική πρόοδο. Το τελευταίο δεν είναι υπερβολή. Αρκεί να δούμε ότι σύμφωνα με την Ε.Ε. το όριο της φτώχειας για ένα μονομελές νοικοκυριό αντιστοιχεί σε ετήσιο εισόδημα 4.800 ευρώ, ενώ για ένα τετραμελές ανέρχεται στα 10.800 (τιμές του 2002!!!) για να αντιληφθούμε ότι γνωρίζουμε πάρα πολλούς γύρω μας που εμπίπτουν σε τέτοιες κατηγορίες. Κι ακόμα περισσότερους που μόνο ένα φύσημα απομένει για να τεθούν κι αυτοί στο περιθώριο.
Η 17η Οκτωβρίου -σήμερα- με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ κηρύχτηκε Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας. Μολονότι τα στοιχεία που διαθέτουμε καθιστούν την κατανόηση του φαινομένου ασύλληπτα πολύπλοκη, εμείς μπορούμε να απλοποιήσουμε τα πράγματα. Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας και ας δράσουμε.
