ΩΡΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Για να εξασφαλίσει το θρίαμβο των γερμανικών και των ευρωπαϊκών ολιγαρχικών συμφερόντων η καγκελάριος Μέρκελ έκανε χτες ορισμένες δευτερεύουσες παραχωρήσεις στον Έλληνα πρωθυπουργό Τσίπρα. Οι παραχωρήσεις αυτές συμβιβάζονται με τις επιδιώξεις της ολιγαρχίας. Παράλληλα όμως αποτελούν ένα κέρδος για τη χώρα και το λαό μας που ούτε να ονειρευτούμε τολμούσαμε επί δεξιών και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων.
Στην εποχή της καπιταλιστικής κρίσης, ιδιαίτερα μετά από περίοδο πέντε ετών μνημονιακής διακυβέρνησης, οι παραχωρήσεις τής Μέρκελ είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα και την ελληνική κοινωνία. Σε μία στιγμή που η παραγωγή είναι νεκρή, η ανεργία θερίζει, η αγορά πνέει τα λοίσθια, η δημοκρατία σέρνεται μισοπαράλυτη και η δυστυχία της πλειοψηφίας του πληθυσμού συνεχώς μεγαλώνει, οι παραχωρήσεις που απέσπασε ο πρωθυπουργός Τσίπρας από την καγκελάριο Μέρκελ κρατούν στη ζωή την εθνική μας οικονομία, αμβλύνουν την ανθρωπιστική κρίση, δημιουργούν τις πρώτες ουσιαστικές προϋποθέσεις ανάπτυξης, φέρνουν ξανά μια αχνή ελπίδα στον δεινά δοκιμαζόμενο λαό μας. Με όλα αυτά δε θέλουμε να πούμε πως με τις παραχωρήσεις αυτές μπαίνουν οι βάσεις για την ανεξαρτησία μας και τη λαϊκή κυριαρχία ή για μια πιο ελεύθερη, πιο δίκαιη, πιο ανθρώπινη κοινωνία. Η κρίση του κεφαλαίου εξακολουθεί να είναι παρούσα, η καταστροφή και η εξαθλίωση των λαϊκών τάξεων συνεχίζουν να είναι εδώ.
Είναι δίκαιο να πούμε ότι η αριστερή ελληνική κυβέρνηση δεν τρέφει καμιά αυταπάτη. Πως έχει πλήρη επίγνωση ότι οι παραχωρήσεις τής Μέρκελ εντάσσονται στη λειτουργία της ταξικής πάλης, ότι αντιστοιχούν στα σχέδια της σύγχρονης ευρωπαϊκής ολιγαρχίας για την επιβολή ενός καθεστώτος νεοφεουδαρχικού τύπου πρώτα στην Ελλάδα και μετά σε ολόκληρη την Ευρώπη, ότι η επικράτηση αυτών των σχεδίων θα καταστρέψει οριστικά τη χώρα και το λαό μας και ότι στη θέση της αστικής μας δημοκρατίας θα απομείνει μονάχα το κέλυφός της παραγεμισμένο από φασισμό. Μέσα στο σταθερό περιβάλλον του σημερινού πολιτικοοικονομικού πλαισίου της γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης κινούμενη η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας, είναι αδύνατον, ως αριστερή, να μην αναγνωρίζει ότι η πρόσκαιρη ανακούφιση της εθνικής μας οικονομίας λόγω των παραχωρήσεων Μέρκελ δεν είναι σε καμία περίπτωση ικανή να μας βγάλει από το αδιέξοδο. Το περιβάλλον αυτό οφείλει είτε να αλλάξει είτε να διαρραγεί, αν πρέπει η χώρα και ο λαός μας να εξακολουθήσουν να υφίστανται ως χώρα και ως λαός.
Μια από τις δυο αυτές λύσεις μπορεί να ακολουθήσει η νέα ελληνική κυβέρνηση. Η πάταξη της διαφθοράς, η περιστολή της φοροδιαφυγής, η ουσιαστική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης, η δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης της οικονομίας, όλοι αυτοί οι στόχοι, χωρίς να παύουν να είναι καλοί για το λαό, εντάσσονται ταυτόχρονα μέσα στο ολιγαρχικό πολιτικοοικονομικό πλαίσιο τής Μέρκελ. Σε έναν που αρνείται να σκεφτεί πολιτικά η επίτευξη τέτοιων στόχων φαίνεται ως το άκρον άωτον των επιδιώξεων του λαού μας, στην πραγματικότητα όμως ήταν και παραμένουν παραχωρήσεις της άρχουσας τάξης προκειμένου να μη διαταραχτεί η κυριαρχία της. Καλώς έκανε ο πρωθυπουργός Τσίπρας και τις απέσπασε. Η χώρα θα πάρει μια πρόσκαιρη ανάσα, κάποιοι θα βρουν για λίγο καιρό μεροκάματο. Ας μην το περιφρονούμε. Λίγο δεν είναι. Για μία αριστερή κυβέρνηση όμως δεν είναι καν η αρχή.
