ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ
Στις πιο αποφασιστικές μέρες για την τύχη του λαού και της χώρας μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ώρα που η Μέρκελ στέκεται δίπλα στον Ντράγκι, τον Γιούνκερ, τον Ντάισελμπλουμ, τον Ολάντ, σχηματίζοντας ένα συμπαγές μέτωπο πολιτικής εκπροσώπησης των Ευρωπαίων πλουτοκρατών, ο αριστερός πρωθυπουργός της Ελλάδας στέκεται απέναντί τους, μόνος εναντίον όλων, εκπροσωπώντας τα συμφέροντα του λαού μας και των λαών της Ευρώπης.
Στα ΜΜΕ των ολιγαρχών μπορεί κανείς σήμερα να δει, να ακούσει, να διαβάσει ότι η Ιερά Συμμαχία της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας, εκπροσωπούμενη πολιτικά από τη δεξιά και τη σοσιαλδημοκρατία, στη χτεσινή Σύνοδο Κορυφής κατήγαγε νίκη εναντίον του Έλληνα πρωθυπουργού. Αυτό φυσικά είναι ψέμα. Το ζήτημα της Ελλάδας, το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας, το ζήτημα της δημοκρατίας, το ζήτημα των ανθρωπίνων και των εργατικών δικαιωμάτων, άνοιξαν για πρώτη φορά μπροστά στα μάτια των λαών της Ευρώπης με την έμφαση και την επιμονή που τους αξίζει. Τίποτε πια δεν είναι όπως πριν. Η Μέρκελ κι η συντροφιά της, που ήταν έτοιμοι να καταπιούν την Ελλάδα, τώρα έχουν προβλήματα. Αν ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν τους είχε αναγκάσει να δεχτούν προς συζήτηση το ζήτημα της Ελλάδας με όλες του τις παραμέτρους, η ευρωπαϊκή ολιγαρχία, καταβροχθίζοντας την Αθήνα, θα είχε ανοίξει το δρόμο για την άλωση της Ρώμης, της Μαδρίτης, του Παρισιού, του Βερολίνου, της Ευρώπης ολόκληρης. Τώρα είναι υποχρεωμένη να ανακρούσει πρύμνα.
Μπορούμε να φανταστούμε τον μοναδικό τρόπο που η ελληνική κυβέρνηση, αν έχανε χτες την αριστερή της ταυτότητα, θα έφερνε την καταστροφή στον εαυτό της, στο λαό μας, στους λαούς της Ευρώπης. Πρώτα, αν ο πρωθυπουργός, υποκύπτοντας στις πιέσεις, εγκατέλειπε τα απαράγραπτα δικαιώματά μας. Δεύτερο, εάν στη Σύνοδο Κορυφής υπεξέφευγε, υιοθετώντας μέρος των θέσεων της ελληνικής δεξιάς και σοσιαλδημοκρατίας. Αλλά τίποτε τέτοιο δεν συνέβη. Αυτή είναι μια σημαντική εξέλιξη, που από τώρα και πέρα οφείλει να λαμβάνει υπόψη η ολιγαρχική συντροφιά τής Μέρκελ.
Η καγκελαρία της Γερμανίας και η απανταχού ολιγαρχική κομπανία αναφέρουν με πικρία ότι η ελληνική κυβέρνηση δε στέργει να υποταχτεί κι έχει γίνει συνώνυμο της ανευθυνότητας και της καταστροφής της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης. Εμείς όμως έχουμε σοβαρούς λόγους να χαιρόμαστε που ο Έλληνας πρωθυπουργός, μόνος, χωρίς συμμάχους και φίλους, τα έβγαλε πέρα με την υπηρεσιακή πολιτική κάστα της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας, με τους εκπροσώπους των πιο προνομιούχων, αλαζονικών και αδίστακτων συντεχνιαστών της Ευρώπης, των τραπεζιτών και του χρηματιστικού κεφαλαίου, των βιομηχάνων, εφοπλιστών κ.ο.κ.
Οι πολιτικοί εκπρόσωποι της ευρωπαϊκής συντεχνίας των πλουσίων θα κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια να διατηρήσουν τον βασικό πυρήνα των συμφερόντων τους και να τον ενδυναμώσουν εις βάρος των συμφερόντων του λαού μας και των ευρωπαϊκών λαών. Ο πόλεμος γύρω από το ελληνικό ζήτημα θα συνεχιστεί για μερικούς μήνες ακόμα. Από τη μια η Μέρκελ, ο Ντράγκι, ο Ντάισελμπλουμ κι η συντροφιά τους, ένα «λαϊκό μέτωπο» ολιγαρχικού τύπου. Από την άλλη η ελληνική κυβέρνηση, ο ελληνικός λαός, το μέτωπο των λαών της Ευρώπης. Από την έκβαση αυτού του πολέμου θα κριθεί εν πολλοίς και η τύχη των ευρωπαϊκών λαών. Αν η αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας σταθεί στο ύψος που απαιτεί η περίσταση, αυξάνουν οι πιθανότητες οι λαοί να νικήσουν.
