ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ Η ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ας πούμε ότι ο ελληνικός λαός είναι μία γυναίκα με το όνομα Ελλάδα. Η ιστορία της μοιάζει με την ιστορία εκείνων των γυναικών από την Ανατολική Ευρώπη που με την πτώση του τείχους του Βερολίνου έφταναν στη Δύση εξαπατημένες από ψεύτικες υποσχέσεις για δουλειά, για να εξαναγκαστούν πολύ γρήγορα να γίνουν θύματα αδίστακτων εργοδοτών, μαστροπών, εγκληματιών και φονιάδων.
Εδώ υπάρχει το δυαδικό σχήμα θύμα – εγκληματίας. Το θύμα είναι παραπλανημένο και αθώο. Ο εγκληματίας εξαπατά το θύμα, το πείθει να εγκαταλείψει τη χώρα του και στη συνέχεια το κρατάει υπό καθεστώς ομηρίας και το εκμεταλλεύεται. Το ίδιο δυαδικό σχήμα ισχύει κι εάν στη θέση της γυναίκας – θύματος τοποθετήσουμε τον ελληνικό λαό και στη θέση του εγκληματία τα ολιγαρχικά πολιτικά και οικονομικά κέντρα της γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εξετάζοντας κριτικά τα παλιότερα και τα τρέχοντα γεγονότα που οδηγούν την Ελλάδα με τη θηλιά στο λαιμό στο αυριανό Eurogroup βλέπουμε ότι υπάρχει ένα οργανωμένο έγκλημα κατά του λαού μας, που έχει πέσει θύμα εξαναγκασμού και εξαπάτησης με στόχο την ποικιλότροπη εκμετάλλευσή του.
Δεν εστιάζω στη βία κατά της Ελλάδας και του ελληνικού λαού από την άποψη της ηθικής ή του δικαίου ή της δημοκρατίας. Αντί γι’ αυτό μετατοπίζω τα όρια στην εκμετάλλευση της χώρας και του λαού μας από μια εγκληματική ολιγαρχική κομπανία. Στη μήτρα, δηλαδή, του κακού που γεννάει τα μεγάλα προβλήματα ηθικής, δικαίου και δημοκρατίας που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και εκφράζονται ανάγλυφα τόσο από τη σχέση της χώρας μας με την ολιγαρχική γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και από την οικτρή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας. Οι αφόρητες πιέσεις που θα υποστεί αύριο η νέα κυβέρνηση στο Eurogroup είναι ολοφάνερο ότι στοχεύουν στην καταναγκαστική υπαγωγή του λαού μας σε ένα καθεστώς που προσομοιάζει στη δουλεία, κάτι ανάλογο δηλαδή με το καθεστώς εκμετάλλευσης το οποίο αντιμετώπισαν οι γυναίκες από την Ανατολική Ευρώπη που πίστεψαν σε εγκληματικές συμμορίες και πέρασαν στη Δύση για μια καλύτερη μέρα.
Χρησιμοποιώ το παράδειγμα της εγκληματικής μεταχείρισης των γυναικών από την Ανατολική Ευρώπη όχι μόνο επειδή αναλογεί στην εγκληματική μεταχείριση που υφίσταται η Ελλάδα από τα πολιτικά και οικονομικά κέντρα της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας, αλλά και γιατί αναφέρεται στο ίδιο πολιτικοοικονομικό σύστημα που τότε θυματοποιούσε τις Ανατολικοευρωπαίες και τώρα θυματοποιεί τον ελληνικό λαό, ένα σύστημα που πάντα έχει ανάγκη νέων θυμάτων. Η γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση των λίγων και ισχυρών κατευθύνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την πολιτική των υπόλοιπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον βασικών δικαιωμάτων που έχει ο λαός μας (και κάθε λαός), προκειμένου να εδραιωθεί η ηγεμονία της γερμανικής ολιγαρχίας στην Ευρώπη. Αξίζει να αναφερθεί η χειραγώγηση της γερμανικής κοινής γνώμης, προκειμένου να χαραχθεί μια πολιτική εναντίον της Ελλάδας και του ελληνικού λαού που δεν θα συναντάει σοβαρές αντιδράσεις στο εσωτερικό της Γερμανίας. Το αποτέλεσμα τούτης της χειραγώγησης είναι ότι η γερμανική κοινή γνώμη προσεγγίζει το ελληνικό ζήτημα με αισθήματα απαρέσκειας και μερικές φορές μίσους προς τον ελληνικό λαό, επειδή οι Γερμανοί διάβασαν στον γερμανικό Τύπο και ταύτισαν τον Έλληνα με το πορτρέτο του τεμπέλη, του αναξιόπιστου και του κλέφτη που καλλιέργησε η γερμανική κυβέρνηση, προκειμένου χωρίς εσωτερικές δυσκολίες να καθυποτάξει τη χώρα και το λαό μας στα συμφέροντα της γερμανικής ολιγαρχίας…
Έχω χαρτογραφήσει μερικά από τα κεντρικά στοιχεία που εξηγούν τη συμπεριφορά των πολιτικών και οικονομικών κέντρων της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας προς τον ελληνικό λαό και δι’ αυτού προς όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς. Τα στοιχεία αυτά συγκλίνουν στο πολιτικό πρόγραμμα της γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενισχύοντας τη θέση της μεταχείρισης του λαού μας με όρους εγκληματικής δραστηριότητας από μέρους της και όρους του θύματος που εξαναγκάζεται να υποκύψει. Ένας λαός όμως δεν μπορεί να ζει μόνιμα με τη θηλιά στο λαιμό. Αυτό ας το καταλάβει καλά η ελληνική κυβέρνηση.
