ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ως την αληθινή αρχή του τέλους της ελληνικής δεξιάς και σοσιαλδημοκρατίας, όπως τις γνωρίσαμε την τελευταία πενταετία, ερμηνεύουμε το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση που κατατίθεται στη Βουλή, βάσει του οποίου θα παρέχεται ηλεκτρικό ρεύμα, σίτιση και στέγη σε νοικοκυριά που ζουν σε καθεστώς ακραίας φτώχειας.
Με το νομοσχέδιο αυτό επιτυγχάνεται το πρώτο σφοδρό πλήγμα σε ένα σύστημα δεξιάς -σοσιαλδημοκρατίας, το οποίο διατηρούσε τα προνόμια των λίγων και ισχυρών εις βάρος των πολλών και αδυνάμων. Ένα σύστημα αυτοαναπαραγόμενο στη βάση της μεταφοράς του παραγόμενου από το λαό πλούτου στα θησαυροφυλάκια των πλουσίων. Ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος υπήρξαν οι Λουδοβίκοι ΙΗ΄ ενός συστήματος ολιγαρχικού-νεοφεουδαρχικού, αυτοί που συντηρούσαν δυο αποστασιοποιημένα από το λαϊκό συμφέρον κυβερνητικά κόμματα, των οποίων η συνετή πρόνοια ήταν να υπακούουν τυφλά στις εντολές των πολιτικών και οικονομικών κέντρων της ολιγαρχίας.
Η κατάθεση του πρώτου νομοσχεδίου της νέας κυβέρνησης με αντικείμενο την ανθρωπιστική κρίση σηματοδοτεί το τέλος της μνημονιακής περιόδου και την απαρχή μιας άλλης εποχής. Στο μεταξύ πόσο προσαρμοσμένες στη νέα εποχή είναι η δεξιά κι η σοσιαλδημοκρατία, οι οποίες αντιπολιτεύονται με βάση τα πολιτικά τους στερεότυπα της προηγούμενης περιόδου, μεταγγίζοντας τη φωνή τής Μέρκελ σε μια εποχή όπου πρώτο μέλημα της κυβέρνησης είναι οι φτωχοί κι όχι οι πλούσιοι; Ας πούμε τα προφανή: η δεξιά δεν μπορεί να απαλλαγεί από την ίδια της τη φύση. Πέρα από τα παλιά αποφθέγματα του τύπου «η πατρίδα κινδυνεύει, δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ο λαός πρέπει να πληρώσει», δεν έχει ν’ αντιπαραθέσει τίποτε περισσότερο, την ώρα που η νέα κυβέρνηση αποδεικνύει ότι τελικά υπάρχει άλλος δρόμος, που δεν περνάει από τη συντριβή του λαού. Το αρνητικό περιεχόμενο της πολιτικής της δεξιάς είναι γνωστό: Μειώσεις μισθών και συντάξεων, πλήρης ασυδοσία της εργοδοσίας, κατάρρευση του εναπομείναντος υποτυπώδους κοινωνικού κράτους κ.τ.λ. Δείγμα του θετικού περιεχόμενου της πολιτικής της νέας κυβέρνησης αποτελεί το πρώτο νομοσχέδιο που καταθέτει στη Βουλή: παρέχεται ηλεκτρικό ρεύμα, σίτιση και στέγη σε νοικοκυριά που ζουν σε καθεστώς ακραίας φτώχειας. Η σύγκριση καταλυτική.
Το αληθινό περιεχόμενο της αντιπολίτευσης που ασκούν ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος δεν είναι για τη δράση της νέας κυβέρνησης, αλλά γιατί η νέα κυβέρνηση δεν υιοθετεί τη δική τους πολιτική δράση ως πρωθυπουργού και αντιπροέδρου της προηγούμενης κυβέρνησης! Με άλλα λόγια, γιατί η νέα κυβέρνηση δεν είναι το ίδιο ανελέητη με αυτούς, αλλά τολμά κι ανακουφίζει τα λαϊκά στρώματα που οι ίδιοι έριξαν στην ακραία φτώχεια για να φουσκώσουν κι άλλο τα πορτοφόλια των ισχυρών!
Από όλα αυτά προκύπτει η ολική χρεοκοπία της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας, οι οποίες δεν μπορούν παρά να εξακολουθούν να είναι προσκολλημένες στη μνημονιακή εποχή, δεδομένου ότι τα μεγάλα συμφέροντα επιδιώκουν πάση θυσία η εποχή αυτή να συνεχιστεί στη χώρα μας. Ποιες συνέπειες μπορούν να έχουν αυτοί οι πολιτικοί σχηματισμοί κατά την παρούσα περίοδο εξ αιτίας της πολιτικής στάσης τους και της τεράστιας αποδοχής εκ μέρους του λαού πολιτικών της νέας κυβέρνησης, όπως αυτές που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση; Η δεξιά Νέα Δημοκρατία μεσοπρόθεσμα να συρρικνωθεί κατά τα πρότυπα του ΠΑΣΟΚ και το σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ να οδεύσει με γοργά βήματα, εκτός από το πολιτικό που έχει ήδη συντελεστεί, και στο οργανωτικό του τέλος.
