ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Η χώρα μας αντιμετώπιζε και πριν αντιμετωπίζει και τώρα την επέμβαση των ισχυρών της Ευρώπης. Ο καθένας το ξέρει πως αν έλειπε η ξενική επιβουλή, δεν θα είχαμε αυτές τις δυσκολίες. Τώρα όμως η επιβουλή αυτή είναι διπλή. Οι δυσκολίες μας έγιναν περισσότερες.
Οι νέες δυσκολίες ξεκινούν από το γεγονός πως στην Ελλάδα έχουμε μια νέα κυβέρνηση που κατάγεται απ’ την Αριστερά. Κι ενώ μέχρι και χτες η ευρωπαϊκή ολιγαρχία νέμονταν τη χώρα και τον ελληνικό λαό ανεμπόδιστα, τώρα έχει μπροστά της μία κυβέρνηση που δεν είναι υποχείριό της κατά των πρότυπο των προηγουμένων. Παρά την τελεσίδικη υποχώρηση ετούτης της κυβέρνησης από το προεκλογικό της πρόγραμμα και τη βίαιη ένταξή της στο πολιτικό πλαίσιο που ευνοεί τα μεγάλα συμφέροντα, η ευρωπαϊκή ολιγαρχία δια των πολιτικών και οικονομικών οργάνων κι ενεργουμένων της συνεχίζει και εντείνει τον πόλεμο εναντίον της για καθαρά πολιτικούς λόγους. Δεν μπορεί βέβαια να επιτρέψει σε μια κυβέρνηση που αυτοτοποθετείται εναντίον των ολιγαρχικών συμφερόντων κι υπέρ των συμφερόντων της χώρας και του λαού της να κυβερνήσει με επιτυχία. Δεν ανέχεται ούτε καν μία κυβέρνηση που στις διακηρύξεις της είναι αριστερή, στην πράξη όμως αγκαλιάζει τον αστικό ρεαλισμό. Τι μήνυμα θα εξέπεμπε μια τέτοια, μη απολύτως ελεγχόμενη κυβέρνηση, στους λαούς της Ευρώπης;
Για να κρατήσει η ευρωπαϊκή ολιγαρχία τους λαούς της Ευρώπης κάτω από την επιρροή της χρειάζεται να διατηρήσει την εξαιρετικής σπουδαιότητας στρατηγική πολιτική θέση που κατέχει στην Ελλάδα για να τη χρησιμοποιήσει σαν πολιτικό προγεφύρωμα εναντίον όλων των ευρωπαϊκών λαών που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι η νέα ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων τούς θέλει στο περιθώριο. Η πολιτική συντριβή της νέας κυβέρνησης και η επιστροφή στο πρόσφατο καλό παρελθόν με τις απόλυτα ελεγχόμενες δεξιές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα είναι για την ευρωπαϊκή ολιγαρχία ζήτημα υψίστης προτεραιότητας.
Οι επιθέσεις όμως εναντίον της νέας κυβέρνησης είναι ταυτόχρονα κι επιθέσεις ενάντια στη χώρα και το λαό μας. Περνάμε δύσκολες στιγμές και θα ’ρθουν κι άλλες. Ωστόσο, μπορεί η νέα κυβέρνηση να μην άντεξε και να οπισθοχώρησε μπροστά στην τεράστια πίεση της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας, αλλά στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών χωρών, ακόμα και της Γερμανίας, μεταξύ των πολιτικών και οικονομικών εκπροσώπων της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας επικρατεί μεγάλη ανησυχία. Η ευρωπαϊκή ολιγαρχία, παρά την οπισθοχώρηση της νέας κυβέρνησης και την τεράστια δύναμη πυρός που διαθέτει, αποδεικνύεται για την ώρα ανίκανη να κάμψει το φρόνημα του λαού μας. Γι’ αυτό κι εντείνει τις επιθέσεις. Η νέα κυβέρνηση δεν πρέπει να πάρει ανάσα. Πρέπει να φανεί ότι είναι χειρότερη από τις προηγούμενες. Ούτε ένα μέτρο που να ξαλαφρώνει κάπως το λαό, αν πρώτα αυτός, εξαιτίας της αβάσταχτης φτώχειας του, δεν υποκύψει και συνομολογήσει ότι αφεντικά στο σπίτι του είναι άλλοι κι όχι ο ίδιος. Η αιτία που η ελληνική κυβέρνηση χτυπιέται σα χταπόδι είναι λοιπόν διπλή. Από τη μια το γεγονός ότι δεν ελέγχεται απολύτως, όπως οι κυβερνήσεις της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας, κι από την άλλη ότι πρέπει οπωσδήποτε να τσακιστεί το ηθικό του ελληνικού λαού, που θέτει ως θέμα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο το δικαίωμά του να ζήσει ελεύθερος κι ανεξάρτητος. Το μόνο που μας σώζει είναι η παλλαϊκή αντίσταση στα ολιγαρχικά σχέδια για τη χώρα μας.