ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΡΑ
Ενα γεγονός που οφείλεται στη μνημονιακή πολιτική: Σύμφωνα με το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ ένας στους τρεις εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα αμείβεται πλέον με 300 ευρώ το μήνα. Δεύτερο γεγονός: Μετά τη νέα αύξηση στους λογαριασμούς τής ΔΕΗ που έρχεται τον Οκτώβριο, η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού αναθέτει σε εισπρακτικές εταιρίες την είσπραξη χρεών. Λίστες προγραφών έχουν ήδη ετοιμαστεί.
Και μόνο αυτά τα δυο γεγονότα θα έφταναν για να συμπεράνει κανείς πως για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε και για να μπορέσουμε να σταθούμε ξανά στα πόδια μας χρειάζεται αλλαγή πορείας. Να εγκαταλείψουμε το δρόμο της υποτέλειας που χαράζουν στις κυβερνήσεις της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας οι πλουτοκράτες και να επιλέξουμε το δρόμο που υπολογίζει την κοινωνική δικαιοσύνη ως απαραίτητο στοιχείο της ανάπτυξης. Κι αυτό το δεύτερο δρόμο όλα δείχνουν πως ο λαός επιλέγει σήμερα. Αν κοιτάξουμε γύρω μας, μέσα στην κοινωνία, θα δούμε ότι συντελούνται ζυμώσεις αποφασιστικής σπουδαιότητας: Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού αποκολλώνται από τη δεξιά και τη σοσιαλδημοκρατία και κατευθύνονται προς την Αριστερά. Η φασιστική και ναζιστική ακροδεξιά αρχίζει να κάμπτεται. Να δύο μόνο δείγματα που μας δείχνουν ότι ο λαός δεν μπορεί να υποφέρει άλλο την ξένη κηδεμονία και την καταπίεση της ολιγαρχίας και θέλει να κατοχυρώσει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία του σαν προϋπόθεση για ένα νέο ξεκίνημα. Να σεβόμαστε εμείς τα δικαιώματα των άλλων, να σέβονται αυτοί τα δικά μας, να συνυπάρχουμε ισότιμα, ειρηνικά, να συνεργαζόμαστε με όλους στη βάση τού καλώς εννοούμενου αμοιβαίου συμφέροντος, να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη στο εσωτερικό της χώρας, αυτό θέλει ο λαός μας και γι’ αυτό εγκαταλείπει πατείς με πατώ σε τη δεξιά και τη σοσιαλδημοκρατία.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η αλλαγή. Εάν αφήσουμε να συνεχιστεί η ίδια πολιτική είναι βέβαιο ότι θα έρθει η στιγμή που θα μας τα πάρουν όλα. Δεν είναι τυχαίο που ολόκληρος ο λαός, ακόμα και τα τμήματα που παραμένουν εγκλωβισμένα στην ακροδεξιά, τη δεξιά και τη σοσιαλδημοκρατία, ζητάει αλλαγή τόσο στην πολιτική που εφαρμόζεται στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό. Τώρα που η καταρρέουσα κυβέρνηση μάς έφερε στο χείλος της καθολικής χρεοκοπίας, το ζήτημα αλλαγής της πολιτικής που εφαρμόζεται στη χώρα αποκτάει ζωτική σημασία για το λαό.
Είναι καταπληκτικό πώς οι κυβερνητικοί κυνηγοί λαϊκών κεφαλών χρησιμοποιούν όλα τα αθέμιτα μέσα για να αποτρέψουν το λαό από το δρόμο της αλλαγής. Φτάνουν στο σημείο να χρησιμοποιούν ξευτελισμένα τερτίπια, σαν τον Βενιζέλο που θέλει να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, που ο ίδιος έφτιαξε για επωφεληθούν η δεξιά κι η σοσιαλδημοκρατία στις προηγούμενες εκλογές, ώστε να μην καταλήξει στην Αριστερά το μπόνους των 50 εδρών! Η Αριστερά, λένε οι κύριοι αυτοί, είναι ο μπαμπούλας, για να ξεγελάσουν τους απλοϊκούς και να τους κλείσουν στη στρούγκα τους. Δεν βλέπουν ότι ο λαός τούς έχει σιχαθεί και τους έχει γυρίσει την πλάτη.
