ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ
Το κυβερνητικό επιτελείο τρέχει λαχανιασμένο να υλοποιήσει την τελευταία εντολή της τρόικας: Ενιαίος ΦΠΑ 19% και κατάργηση όλων των εξαιρέσεων! Αποτέλεσμα: Θα υπάρξει τεράστια επιβάρυνση των ειδών πρώτης ανάγκης, όπως τα τρόφιμα, το ρεύμα, το νερό, τα φάρμακα, ο ιατρικός εξοπλισμός για τους ανάπηρους, τα βιβλία, οι εφημερίδες, τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία (τα οποία προς το παρόν δεν έχουν εξαιρεθεί) κ.τ.λ. Το κοινωνικό κόστος αβάσταχτο. Το πλήγμα θα είναι συντριπτικό για τα νοικοκυριά και δυο φορές συντριπτικότερο για τη νησιωτική Ελλάδα, που σήμερα έχει διαφορετικό, πιο ευνοϊκό καθεστώς στον ΦΠΑ σε σχέση με την ηπειρωτική.
Μετά και απ’ αυτό κι ο πιο φανατικός υποστηρικτής της κυβέρνησης βαθιά μέσα του δεν έχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι η ολιγαρχία του πλούτου δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν μπορεί να παρατείνει την επιβίωσή της παρά μόνο ισοπεδώνοντας το λαό. Διαλύοντας την κοινωνία κι αυξάνοντας το χάος της πείνας και της ανέχειας δεν κερδίζει μόνον τους υλικούς πόρους που της είναι απαραίτητοι στον καιρό της κρίσης. Το μεγάλωμα της δυστυχίας του λαού συντελεί και στην υποδούλωσή του. Γι’ αυτό και μπροστά στη σημερινή κοινωνική κατάσταση που ρίχνει εκατομμύρια εργαζομένων στο περιθώριο, δεν διστάζει να πει στο λαό: Σου ακριβαίνω το φαΐ, το νερό και το ρεύμα, σου ακριβαίνω τα φάρμακα, τα βιβλία. Εσύ θα μου δώσεις τα λεφτά που μου λείπουν. Κι αν δεν θα έχεις να φας και να γιατροπορευτείς, υπάρχει τρόπος. Δούλευε, δούλευε αδιάκοπα κι αδιαμαρτύρητα κι εμείς ένα κομμάτι ψωμί θα στο δώσουμε. Αλλά με αυτή την προϋπόθεση. Ότι θα είσαι υπάκουος και θα πρόκειται πράγματι για ένα κομμάτι ψωμί.
Η κυβέρνηση της ολιγαρχίας με την πολιτική της παραδίδει στην πείνα και την εξαθλίωση τη μεγάλη πλειοψηφία. Ο νέος φόρος που θα πέσει στο κεφάλι των φτωχών και των ανέργων και θα συντελέσει στην αύξηση της ακρίβειας βασικών προϊόντων και υπηρεσιών είναι ένα χτύπημα που δεν πρέπει να μείνει δίχως απάντηση. Ας σκεφτεί ο καθένας την κατάσταση αμερόληπτα και αντικειμενικά: Αποδείχτηκε ικανή η δεξιά και σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση να βγάλει το λαό απ’ την κρίση ή συντελεί με την πολιτική της στο να βαθαίνει τις επιπτώσεις της κρίσης για το λαό; Η θέσπιση ενιαίου ΦΠΑ μπορεί να οδηγήσει σε μια σταθεροποίηση την οικονομία ή οδηγεί σε παραπέρα αποσταθεροποίηση; Η πολιτική της αύξησης των τιμών στα βασικά αγαθά και τις υπηρεσίες παρατείνει κι εντείνει τα βάσανα του λαού ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο; Ποιος ωφελείται, εν τέλει, από τούτη την πολιτική; Ο λαός ή η πλουτοκρατία; Κι αν η πλουτοκρατία είναι αυτή που ωφελείται κι ο λαός καταστρέφεται, ποια η θέση του κάθε πολίτη μπροστά σε μια κυβέρνηση που όχι μόνο στέκεται ανίκανη να του εξασφαλίσει δουλειά, ψωμί, κατοικία, αλλά του αρπάζει και το λιγοστό ψωμί που του έχει απομείνει στο τραπέζι για να το δώσει στους ολιγάρχες;
