ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ Η ΗΤΤΑ ΤΟΥ
Ενα από τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις εκλογές είναι το εξής: Ο φασισμός σηκώνει κεφάλι. Μια μερίδα των μικρομεσαίων στρωμάτων, πιασμένη στη μέγγενη της κρίσης, εξεγείρεται ενάντια σε μια αστική τάξη που νιώθει ότι την πρόδωσε, στοχοποιώντας σε τούτη τη φάση τους ανθρώπους του πνεύματος, τους δημοτικούς και κοινοβουλευτικούς άρχοντες και θεσμούς. Μέρος της κοινωνίας, ψάχνοντας για διέξοδο, επιτίθεται ήδη στις κορυφές του.
Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο φασισμός είναι η διέξοδος; Όχι, χίλιες φορές όχι. Ο φασισμός είναι το σιδερένιο χέρι του συστήματος. Όπου το σύστημα αποτυγχάνει να επιβάλει τη βούλησή του με κοινοβουλευτικές μεθόδους, αναλαμβάνει ο φασισμός δια πυρός και σιδήρου. Τούτο σημαίνει ότι το πέρασμα αυτής της μερίδας των μικρομεσαίων στρωμάτων στο φασισμό στρέφεται πρώτα και κύρια εναντίον των ίδιων των μικρομεσαίων στρωμάτων. Συμπέρασμα: Ο φασισμός είναι καταδικασμένος να ηττηθεί. Ό,τι και αν συμβεί στην Ευρώπη, τη χώρα, την πόλη μας την ίδια, ο φασισμός θα αποδοκιμαστεί, όταν η μερίδα των μικρομεσαίων στρωμάτων που σήμερα τον στηρίζει διαπιστώσει στην πράξη ότι δεν υποστηρίζει τα λαϊκά συμφέροντα αλλά της ολιγαρχίας. Και μαζί με το φασισμό θα ηττηθούν όλα τα πολιτικά ρεύματα, τα πολιτικά κόμματα και τα πολιτικά πρόσωπα που συνδέουν σήμερα την τύχη τους μαζί του.
Μέχρι να ηττηθεί όμως ο φασισμός, μήπως πρέπει να τον υπομείνουμε; Όχι και πάλι. Χίλιες φορές όχι. Γιατί αν αφεθεί να δράσει, θα εγκληματεί καθημερινά εναντίον της κοινωνίας, με απροσμέτρητες συνέπειες όχι μόνο για την τωρινή αλλά και για τις μελλοντικές γενιές. Αντίσταση και πάλη χρειάζεται ενάντια στο φασισμό και όχι η μεμψιμοιρία των διαπιστώσεων που δεν καταλήγουν σε πρακτικό αποτέλεσμα. Ναι, αλλά στο μεταξύ οι συνέπειες της κρίσης θα συνεχίσουν να βασανίζουν το λαό. Τα λαϊκά στρώματα, το ένα μετά το άλλο, θα εξακολουθήσουν να απογαλακτίζονται από την αστική τάξη και θα συνεχίσουν να αναζητούν διέξοδο. Πού θα τη βρουν; Στη δεξιά και τη σοσιαλδημοκρατία; Μα αυτές ακριβώς δεν απέρριψε η μερίδα των μικρομεσαίων στρωμάτων που είναι πιασμένη σήμερα στο δόκανο του φασισμού; Καμιά δεξιά, καμιά σοσιαλδημοκρατία είναι διέξοδος για το λαό. Όσες μεταμφιέσεις κι αν επιχειρήσουν τα κόμματά τους, όσα ονόματα κι αν αλλάξουν, κανένα κόλπο, καμιά συμμαχία δεν πρόκειται να τα σώσει. Το σχίσμα του λαού με την αστική τάξη που αντιπροσωπεύουν πολιτικά είναι αναπόφευκτο.
Για την πόλη μας, για τη χώρα, για την Ευρώπη ολόκληρη μοναδική διέξοδος είναι η Αριστερά. Είναι η μόνη που αποδεδειγμένα στέκεται στο πλευρό του λαού. Γι’ αυτό είναι κι η μόνη που μπορεί να νικήσει την πιο ακραία πολιτική έκφραση της ολιγαρχίας, το φασισμό. Την ώρα που οι πολιτικές εξελίξεις επιταχύνονται, το καθήκον της Αριστεράς απέναντι στο λαό μεγαλώνει. Σαν αρχή, να αναληφθούν άμεσα συντονισμένες δράσεις μεταξύ των διαφόρων πολιτικών της εκφάνσεων για να αποκρουστούν αποτελεσματικά ο λαϊκισμός και η δημαγωγία του φασισμού.
