ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
Νεαρέ. Χτες κράτησες στα χέρια σου ένα φύλλο του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ που εκδόθηκε για να καλύψει την επιτυχία της Νίκης Βόλου να ανέβει στην Α΄ Εθνική και του Ολυμπιακού Βόλου να διεκδικήσει την άνοδό του μερικές μέρες αργότερα. Προχτές η ίδια εφημερίδα δημοσίευε μια φωτογραφία με τίτλο «παιδική χαρά στην Αγριά», όπου εικονιζόταν ένα καρουζέλ σε άθλια κατάσταση.
Φίλε μου. Δυο δρόμοι υπάρχουν μπροστά σου. Ο πρώτος: Να πανηγυρίζεις για την αγαπημένη σου ομάδα, χωρίς να σε νοιάζει η κατάσταση που βρίσκεται η παιδική χαρά της γειτονιάς σου. Να λες: Δεν πάει στο διάολο κι η παιδική χαρά κι η πόλη ολάκερη! Δεν πάνε στο διάολο οι άνεργοι κι οι εκμεταλλευόμενοι σκληρά εργαζόμενοι συμπολίτες μου! Εγώ θα χαίρομαι τη ζωή μου όσο μπορώ, χωρίς ν’ αφήνω άλλα να μου σκοτίζουν το μυαλό! Ο δεύτερος δρόμος είναι να χαρείς για την αγαπημένη σου ομάδα, να χαρείς τις απολαύσεις της ζωής με πλήρη συνείδηση των πράξεών σου, χωρίς να αδιαφορήσεις για την παιδική χαρά της γειτονιάς σου, την πόλη, τους συμπολίτες, την πατρίδα και τους συμπατριώτες σου! Αν διαλέξεις τον πρώτο δρόμο, θα ενωθείς με αυτούς που αποτελούν τα μεγαλύτερα θύματα του συστήματος, αυτούς που πρώτα οι ίδιοι πληρώνουν σκληρότατα για την αδιαφορία τους κι ύστερα οι υπόλοιποι. Στη δεύτερη περίπτωση θα ενωθείς και θα δουλέψεις μαζί με τους νέους που ονειρεύονται να μην υπάρχουν εγκαταλειμμένες παιδικές χαρές, με τους νέους που ονειρεύονται το μετασχηματισμό της κοινωνίας. Τι θα διαλέξεις απ’ τα δυο; Την αδιαφορία ή τη συμμετοχή;
Η μόνη λογική απάντηση είναι η δεύτερη. Γεννάει όμως ένα ερώτημα: Τι πρέπει να κάνω; Αυτό που έχεις να κάνεις είναι να εγκαταλείψεις το περιβάλλον που σε ωθεί να πανηγυρίζεις μόνο για την επιτυχία της αγαπημένης σου ομάδας και να μη νοιάζεσαι για την παιδική χαρά της γειτονιάς σου. Πήγαινε με τους νέους που νοιάζονται και για τις χαρές της ζωής και για τις υποχρεώσεις που έχουν ως πολίτες. Θα εκπλαγείς, όταν ανακαλύψεις πόσοι πολλοί είναι. Και θα εκπλαγείς διπλά, όταν ανακαλύψεις τη χαρά που κρύβει μέσα του ο αγώνας να στηθεί μια σωστή παιδική χαρά στη γειτονιά σου, ο αγώνας για το καλό της πόλης σου, της πατρίδας σου, του λαού σου. Είναι κι αυτή μια απόλαυση από τις πιο μεγάλες και πιο εξαιρετικές, που μόνο όταν τη νιώσεις θα αισθανθείς ολοκληρωμένος σαν άνθρωπος. Μη μένεις άλλο στην αδιαφορία, μην αρκείσαι στις σπαραξικάρδιες διαπιστώσεις για το χάλι που αντικρίζεις παντού γύρω σου. Αγωνίσου να το διορθώσεις και θα δεις ότι πρώτα και καλύτερα για τον εαυτό σου αγωνίζεσαι.
Αξίζει τον κόπο, αλήθεια. Από τα δυο – τρία πράγματα που αξίζουν στη ζωή.
