Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΟΛΙΓΩΝ
Με το λουκέτο που έβαλε η κυβέρνηση στη Βουλή παραγράφονται:
α) η λίστα Λαγκάρντ,
β) οι ευθύνες Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου για το μνημόνιο,
γ) οι ευθύνες για τα εξοπλιστικά προγράμματα και τα υποβρύχια.
Δεν θα συζητηθούν:
α) η υπόθεση Μπαλτάκου – Κασιδιάρη και οι σχέσεις τής ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή,
β) η δικογραφία το υπουργού Μιχελάκη.
Στα θερινά τμήματα της Βουλής, όπου και η κυβέρνηση δικαιούται να… αλλάζει όποιον κυβερνητικό βουλευτή θέλει, θα συζητηθούν:
α) τα νέα μέτρα,
β) η πώληση του ελληνικού αιγιαλού,
γ) μνημονιακά νομοσχέδια μέγιστης σημασίας.
Τα συμπεράσματα κάτι παραπάνω από προφανή. Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση ως τώρα, καθηλώνει την πολιτική λειτουργία στη χώρα μέσα στη σφαίρα των οικονομικών συμφερόντων ξένων και ντόπιων ολιγαρχών, δημιουργώντας μια νέα πολιτική δομή που βασίζεται στη φαλκίδευση των υπολειμμάτων της αστικής δημοκρατίας. Αποξενώνεται έτσι δια παντός από το σύνολο του ελληνικού λαού, δεδομένου ότι ακόμα και ο πιο ακραιφνής δεξιός ή σοσιαλδημοκράτης οπαδός της βασίζει την πολιτική του τοποθέτηση στο πολιτικό πλαίσιο και τις αρχές της αστικής δημοκρατίας. Στο εξής οι δεξιοί και οι σοσιαλδημοκράτες, όταν σκέφτονται τη θέση τους σε σχέση με το πολιτικοοικονομικό σύστημα και την κυβέρνηση που το εκπροσωπεί, είναι υποχρεωμένοι να τη μεταφράζουν με υλικούς και ταξικά εκμεταλλευτικούς όρους. Ούτε φίδι στον κόρφο της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας, των πολιτικών σχηματισμών και του πολιτικού προσωπικού τους.
Το κλείσιμο της Βουλής δεν καθηλώνει απλώς την αστική δημοκρατία, αλλά την ντροπιάζει, την κάνει δημοκρατία του κλώτσου και του μπάτσου, έρμαιο στις ορέξεις των κυβερνώντων και των οικονομικά ισχυρών που στοιχίζονται από πίσω τους, αναβαθμίζοντας το σύμπλεγμα των προνομίων για τους λίγους και, ταυτόχρονα, το σύμπλεγμα εκμετάλλευσης για τους πολλούς. Με το κλείσιμο της Βουλής η κυβέρνηση τοποθετεί τον εαυτό της πάνω από τη Βουλή και τη Δικαιοσύνη, παγιώνοντας μια νέα ιεραρχία όπου η ίδια νομοθετεί και απονέμει το δίκαιο. Στην πράξη η κυβέρνηση, κλείνοντας τη Βουλή, αποδεικνύει ότι θεωρεί «φυσικό της δικαίωμα», στην πιο πρωτόγονή του μορφή, να παραγράφει οικονομικά εγκλήματα, ευθύνες πολιτικών προσώπων που ενδεχομένως συνιστούν προδοσία κατά της χώρας και του λαού, να μεταθέτει στο απώτερο μέλλον τη συζήτηση για ζητήματα που έχουν σχέση με την ουσία της δημοκρατίας, όπως το ζήτημα των σχέσεών της με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, να μεθοδεύει τρόπους με τους οποίους θα συνεχιστεί ευκολότερα το ξεπούλημα της χώρας και η καταλήστευση του λαού. Η κυβερνητική αντίληψη για τη δημοκρατία των ολίγων εμβαπτίζεται στην επιθετικότητα, τη σκληρότητα και την ιταμότητα των ολίγων και εκφράζεται στην παρούσα στιγμή με το κλείσιμο της Βουλής. Μπήκαμε πια στην ελεύθερη ζώνη, όπου η κυβέρνηση καλεί απροκάλυπτα τους ισχυρούς να αρπάξουν ό,τι μπορούν να αρπάξουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα.
