ΝΕΑ ΕΚΘΕΣΗ ΔΝΤ
Νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέο δάνειο και νέο Μνημόνιο επιβάλλει το ΔΝΤ στην ανασχηματισθείσα κυβέρνηση. Το μεγάλο στρατηγικό αίτημα της ολιγαρχίας για πλήρη υποδούλωση του κόσμου της εργασίας και για λεηλασία της χώρας βρίσκει νέες ικανοποιήσεις χωρίς κανένα εμπόδιο. Υποταγμένη στην κυριαρχία ξένων κέντρων οικονομικής και πολιτικής εξουσίας η κυβέρνηση δεν μπορεί να διεκδικήσει την προκοπή του ελληνικού λαού. Αποτελεί τον κατ’ εξοχήν εκφραστή των κυρίαρχων συμφερόντων κι αν διαχωριστεί απ’ αυτά δεν θα έχει λόγο υπάρξεως.
Η ιδιαιτερότητα της νέας Έκθεσης του ΔΝΤ είναι ότι έρχεται αμέσως μετά τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Πρόκειται για μια διαβεβαίωση κυρίως προς το εξωτερικό παρά προς το εσωτερικό της χώρας: η νέα ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει να λαμβάνει υπόψη της τις νέες μορφές κυριαρχίας και να μάχεται τις παλιές, προ των Μνημονίων μορφές, καθώς και τις επιβαλλόμενες από εκείνες πολιτικές και οικονομικές διευθετήσεις. Η νέα κυβέρνηση εξακολουθεί να είναι με έναν καινούριο, προωθημένο τρόπο, προσαρμοσμένο στο σήμερα, απολύτως δεδομένη και υποταγμένη στις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Εξασφαλίζει στις νέες συνθήκες την ανεμπόδιστη συνέχιση της λεηλασίας της χώρας και της εκμετάλλευσης του λαού. Με δυο λόγια, αντιπροσωπεύει την πολιτική μορφή την οποία πρέπει αναγκαστικά να έχει το πολιτικό όχημα της ολιγαρχίας στη χώρα την παρούσα στιγμή. Και κάτι ακόμα: Η δημοσιοποίηση της Έκθεσης αμέσως μετά τον ανασχηματισμό στέλνει το μήνυμα σε όλους τους ισχυρούς ότι ο υποτελής λαός, ο οποίος αναγκαστικά θα έπρεπε να αναμετρηθεί και να συγκρουστεί με το επιτιθέμενο κεφάλαιο, για διαφόρους λόγους και αυτή τη φορά θα καθίσει στ’ αυγά του. Δεν χρειάζεται να ανησυχήσουν οι ολιγάρχες. Η επιχείρηση «Ελλάς» πάει καλά.
Με την απαίτηση για νέο Μνημόνιο και νέα μέτρα το ΔΝΤ αποδεικνύει ότι οι οικονομικές και πολιτικές στοχεύσεις και πρακτικές που υπηρετεί η νέα κυβέρνηση καθώς και οι νέες μορφές κυριαρχίας στις οποίες κλίνει το γόνυ δεν έχουν τίποτα το κοινό με τα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Πρόκειται για ανταγωνιστικά συμφέροντα, εντελώς διαφορετικά, που κουβαλούν στις πλάτες τους εντελώς διαφορετική ιδεολογία, με εντελώς διαφορετικές αξίες. Επειδή η πολιτική του φορέα των αξιών της ολιγαρχίας, η πολιτική δηλαδή της νέας κυβέρνησης της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας, εμπεριέχει προκαταβολικά όλα τα πρακτικά μέτρα που ικανοποιούν στο έπακρο την ολιγαρχία και ζημιώνουν στο έπακρο το λαό και τη χώρα κι εμπεριέχει, επίσης προκαταβολικά, όλα τα πρακτικά μέτρα εδραίωσης της κυριαρχίας των ολιγαρχών για μερικές επιπλέον δεκαετίες, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι η νέα κυβέρνηση έρχεται να προωθήσει πολλά βήματα προς τα εμπρός τα ταξικά συμφέροντα των λίγων και ισχυρών, επιβάλλοντας ταυτόχρονα και νέες πρόνοιες που προλαμβάνουν ή αναχαιτίζουν ενδεχόμενες λαϊκές αντιδράσεις.
