Με την ταινία «Το Πρόσωπο της Ομίχλης» V tumane (In the Fog) σε σκηνοθεσία: Σεργκέι Λόζνιτσα, συνεχίζονται αύριο Παρασκευή 8 Νοεμβρίου οι προβολές της Κινηματογραφικής Κοινότητας από το Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π. – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. του Δήμου Βόλου.
Οι προβολές γίνονται στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μεταξουργείου (Καραμπατζάκη και Αναπαύσεως) στη Ν. Ιωνία κάθε Παρασκευή στις 9:30 το βράδυ. Η διάθεση εισιτηρίων αρχίζει στις 8:30 μ.μ. Πρόκειται για συμπαραγωγή Γερμανίας, Ολλανδίας, Λευκορωσίας, Ρωσίας, Λετονίας, 2012. Πρωταγωνιστούν: Βλαντιμίρ Σβίρσκιυ, Βλάντισλαβ Αμπάσιν, Σεργκέι Κολέσοφ.
Από τις καλύτερες ταινίες του τελευταίου Φεστιβάλ Καννών, μια ιστορία για την τιμή και την προδοσία, την «αντίσταση» και την «επιβίωση».
Το φιλμ ανοίγει με ένα καταπληκτικό μονοπλάνο που περιγράφει στιγμές καταπίεσης Λευκορώσων από τους Γερμανούς κατακτητές. Η σύνθεση του πλάνου είναι μεγαλειώδης, μια απίστευτη σύνθεση προσώπων και καταστάσεων που σε αιχμαλωτίζει στο κάθισμά σου. Φωνές στα μεγάφωνα αναφέρουν την αναγκαιότητα συμμαχίας των Ρώσων με τους Γερμανούς, κάποιοι πρόκειται να κρεμαστούν. Ενας σβέρκος «καθοδηγεί» το φακό και, όπως θα δούμε, ο σβέρκος ανήκει στον έναν από τους τρεις βασικούς ήρωες της σύνθετης αυτής ταινίας που έχει τη δομή θεατρικών πράξεων, ενώ συνδυάζει την ιστορία τριών ανδρών εν καιρώ πολέμου.
Στα πρόσωπα αυτών των τριών ανδρών αποτυπώνονται τρία διαφορετικά πρόσωπα του πολέμου. Το ένα ανήκει στον αμέτοχο, τον ανένταχτο, αυτόν που προσπαθεί να επιβιώσει περνώντας απαρατήρητος και ο οποίος, όμως, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να αναδειχθεί σε ήρωα, ακόμη και άγιο (Βλαντίμιρ Σβιρσκίι). Το δεύτερο είναι το πρόσωπο του αφοσιωμένου αγωνιστή που σχεδόν μοιραία είναι καταδικασμένος να σκοτωθεί (Βλάντισλαβ Αμπασίν). Και το τρίτο είναι το πρόσωπο του ασπόνδυλου ανθρώπου παντός καιρού, ο οποίος ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξει στρατόπεδο για να επιβιώσει (Σεργκέι Κολέσοφ).
Το πώς αυτά τα τρία πρόσωπα συνδυάζονται σε μια κοινή ιστορία είναι κάτι που δεν μπορεί να περιγραφεί παρά μόνο να ιδωθεί. Ο τρόπος με τον οποίο ο Λόζνιτσα συνδυάζει τις ιστορίες και ο τρόπος με τον οποίο τις κινηματογραφεί αγγίζουν την τελειότητα, γεγονός στο οποίο συμβάλλουν οι τρεις ηθοποιοί και η «ταρκοφσκική» διεύθυνση φωτογραφίας του Ολεγκ Μούτου.
Το σπουδαίο επίτευγμα όμως του Λόζνιτσα είναι ότι μέσα από την ιστορία αυτών των τριών Ρώσων πολεμιστών έφτιαξε μια ταινία που σβήνει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον ηρωισμό και στην προδοσία, ανάμεσα στην έχθρα και στη φιλία και υποκλίνεται ταπεινά στο μυστήριο, στην περιπλοκότητα αλλά και στο σκοτάδι της ανθρώπινης φύσης.
