ΕΞΟΔΟΣ

“The Piano”-“Μαθήματα Πιάνου”

the-piano-μαθήματα-πιάνου-781527

Η ταινία είναι αυστραλιανή παραγωγή και εκτυλίσσεται στη Νέα Ζηλανδία στα μέσα του 19ου αι, όπου μία γυναίκα με την κόρη της ταξιδεύει για να παντρευτεί αυτόν που της έχει υποδείξει ο πατέρας της. Είναι μουγκή, όμως πολύ χαρισματική. Το πιάνο αποτελεί την μοναδική πηγή χαράς και έκφρασης της. Η Holly Hunter ενσαρκώνει με απόλυτη επιτυχία την Άντα και δίνεται με συναίσθημα στη μουσική και στον νέο της έρωτα, τον Τζωρτζ(Harvey Keitel), ο οποίος βρίσκει τρόπο να κερδίσει την καρδιά της, αξιοποιώντας το λάθος του συζύγου της, Άλιστερ(Sam Neil) να πουλήσει το πιάνο της γυναίκας του αδιαφορώντας για την τεράστια αδυναμία που του είχε, με κάτι πολύ απλό, με μαθήματα πιάνου.

Η πλοκή εκτυλίσσεται ομαλά με κορύφωση την αποκάλυψη της παράνομης σχέσης και την άσκηση βίας από τον μέχρι τότε ήρεμο και υπομονετικό σύζυγό της. Οι χαρακτήρες ξετυλίγονται σταδιακά. Δεν υπάρχει πραγματικά κακός ή καλός μέσα σ’ αυτό το συνονθύλευμα τυχαίων γεγονότων, αδυναμιών, έντονων επιθυμιών και παιχνιδιών. Ο μανιχαϊσμός δεν είναι η οπτική που απαιτείται για αριστουργήματα τέτοιου βεληνεκούς. Ποιος να αδικήσει έναν άνθρωπο που προσπαθεί να κερδίσει κάτι που υποτίθεται έπρεπε να του ανήκει. Η αγάπη και η στοργή της γυναίκας του όσο υπομονή και να έκανε ήταν απατηλό όνειρο. Κορυφαία εκείνη η στιγμή, στην οποία βρίσκεται η Άντα στο κρεβάτι εξασθενημένη και εκείνος κάνει την τελευταία του προσπάθεια να την προσεγγίσει ερωτικά. Τρομερή σκηνοθεσία, σε συνδυασμό με μία τόσο δυνατή ερμηνεία από την Holly Hunter. Τα μάτια της γίνονται η φωνή της και σε συνδυασμό με το σενάριο μαγνητίζουν τον θεατή και πια τα λόγια είναι περιττά. Ξέρεις τι θέλει να πει απλώς κοιτώντας αυτό το αποφασιστικό βλέμμα. Νιώθεις όπως νιώθαμε μικροί, όταν κάναμε κάποια ζαβολιά ή κάτι κακό και η στοργική μητέρα μας μας έριχνε ένα βλέμμα που τα έλεγε όλα. Τελείως διαπεραστικό και αδιαφανή. Γι αυτό και δικαιολογούνται οι τόσες υποψηφιότητες και οι νίκες που έλαβαν χώρα το 1993. Αποδείχθηκε τεράστια καλλιτεχνική επιτυχία, αποσπώντας πολλά βραβεία. Κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα και το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών, έλαβε 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας κερδίζοντας τα βραβεία Πρωτότυπου Σεναρίου, Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της Hunter και Β’ Γυναικείου Ρόλου για την Paquin(Φλόρα-κόρη της Άντα). Η Hunter βραβεύτηκε επίσης με BAFTA (4) και Χρυσή Σφαίρα (5) Α’ Γυναικείου Ρόλου. Σίγουρα είναι μια ταινία που αξίζει να την δει κάποιος εστω μια φορά στη ζωή του και όχι μόνο για την δομή και τις ερμηνείες της αλλά και χάρη στη μουσική που την συνοδεύει. Ένα δημιούργημα του Michael Nyman “The heart asks pleasure first-The promise”, το οποίο σε ταξιδεύει και από μόνο του.

Κατερίνα Χατζηγεωργίου

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου