ΕΞΟΔΟΣ

«Αίσθηση του έρωτα»

αίσθηση-του-έρωτα-187028

Ερωτικό ρομάντζο με φόντο το Βρετανικό τοπίο είναι η ταινία

με τίτλο «Η αίσθηση του έρωτα» που θα προβληθεί από σήμερα έως και την Κυριακή

16 Σεπτεμβρίου στις 9.30 μ.μ. στον θερινό σινεμά Εξωραϊστική.

Η «Αίσθηση του

έρωτα» είναι ενταγμένη στο πλαίσιο του Ciné Μεσόγειος και είναι συμπαραγωγή Μ.

Βρετανίας, Γερμανίας, Σουηδίας, Δανίας. Παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Μακένζι και σενάριο: Κιμ

Φαμπζ Ακεσον. Πρωταγωνιστούν οι : Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Έβα Γκριν, Κόνι Νέλσον,

Γιούαν Μπρέμερ. Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ του Σάντανς 2011.

Ο

σκηνοθέτης των ταινιών "Young Adam" (Ο νεαρός Αδάμ), "Hallam

Foe" (Ημερολόγιο ενός Ρομαντικού Ηδονοβλεψία) και "Ζιγκολό"

(Spread), επιχειρεί ένα νέο για αυτόν είδος κινηματογράφου, έχοντας στο πλευρό

του ένα πολύ δυνατό καστ ηθοποιών.

Η Έβα Γκριν, ήδη από την παρουσία της στο

πλευρό του Ντάνιελ Γκραιγκ (Τζέιμς Μποντ στο καταιγιστικό “Casino Royale”),

απέδειξε ότι δεν είναι μια συνηθισμένη νέα ηθοποιός. Εδώ υποδύεται μια

εργασιομανή επιστήμονα, που γνωρίζει έναν σεφ με έντονη καλλιτεχνική διάθεση

(Γιούαν ΜακΓκρέγκορ).

Οι δυο νέοι στην αρχή είναι πλήρως αφοσιωμένοι στη

δουλειά τους και η ερωτική ζωή τους έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Καθώς, όμως, η

γνωριμία τους προχωρεί, γεννιέται μια έντονη αγάπη μεταξύ τους. Αλλά, τότε,

ξεσπάει μια παγκόσμια επιδημία, που στερεί από τους ανθρώπους τις αισθήσεις τους

μία προς μία.

Ο

πρωτότυπος τίτλος της ταινίας “Perfect Sense” (Τέλεια Αίσθηση) αποδίδει

καλύτερα τον σκοπό αυτού του απελπισμένου ερωτικού ρομάντζου με φόντο μία

μετα-αποκαλυπτική Γλασκώβη.

Σε πρώτη ανάγνωση, η ταινία θυμίζει sci-fi θρίλερ

(οι συναισθηματικές εκρήξεις οργής, λύπης, τρόμου του ανθρώπινου πλήθους, όταν

χτυπάει ο ιός, κινηματογραφούνται με έντονο εικαστικό στιλιζάρισμα και

επιθετικό ρυθμό στο μοντάζ).

Όμως, στην ουσία ο στόχος αυτής της φιλμικής

επιδημίας είναι τα ζωτικά όργανα του θεατή: Πρώτα το μυαλό κι έπειτα η καρδιά

του. Οι βιβλικοί συμβολισμοί στην εικόνα, το λυρικό voice over, ο τρόπος που ο

Μακένζι περνάει τις επικές διαστάσεις της επιδημίας υπόκωφα, κρατώντας ως κύριο

άξονα την προσωπική ιστορία των ηρώων, ξυπνά τα φιλοσοφικά ερωτήματα που ο

σκηνοθέτης θέλει να μας συντροφεύουν σε κάθε στάδιο των εξελίξεων στην οθόνη.

Τι μας κάνει ανθρώπους; Δίχως ποια αίσθησή μας μπορούμε να συμβιβαστούμε; Τι θα

γινόταν αν χάναμε όλες τις αισθήσεις; Η ζωή τότε, μπορεί, άραγε, να συνεχιστεί;

Μέσα από

μία στυλιστικά παγερή και υπόγεια απειλητική ταινία, με πρωταγωνιστές τους

«αμαρτωλούς» ήρωες – σήμα κατατεθέν των ταινιών του Μακένζι (εκείνος ένας

μοναχικός κυνηγός περιστασιακών σχέσεων της μιας νύχτας, εκείνη μία αλαζονική

ντίβα που απορρίπτει εύκολα τους άντρες), ο σκηνοθέτης για πρώτη ίσως φορά

εκδηλώνει αισιοδοξία, επιτρέπει στις καρδιές μας να χτυπήσουν και στο μυαλό να

ελπίσει.

Στην ουσία μιλάει για το μουδιασμένο σήμερα και όχι για το

φουτουριστικό αύριο: Οι άνθρωποι τρέμουμε στην ιδέα μίας κρίσης που θα αλλάξει

τις ζωές μας, θα μας στερήσει όσα συνηθίσαμε, θα μας κάνει αυτόματα δυστυχείς.

Ενώ, όσα μας κάνουν ουσιαστικά ευτυχισμένους, περιμένουν να τα ανακαλύψουμε

δίπλα και γύρω μας.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου