Βραβευμένη ταινία
Η «Ελενα», ταινία Ρωσικής παραγωγής του 2011 θα προβληθεί απόψε στις 9.30 μμ στον θερινό κινηματογράφο Εξωραϊστική και στο πλαίσιο του Σινέ Μεσόγειος που συνεχίζεται με επιτυχία.
Η βραβευμένη ταινία παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ Πρωταγωνιστούν: Αντρέι Σμιρνόφ, Ναντεζντά Μαρκίνα, Έλενα Λιάντοβα, Αλεξέι Ροζίν, Ιγκόρ Ογκούρτσοφ. Απέσπασε Βραβείο Ειδικής Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών (Ένα Κάποιο Βλέμμα, Un Certain Regard) και Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ του Σάντανς.
Η Ελένα και ο Βλαντιμίρ είναι ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, που προέρχεται από διαφορετικές τάξεις. Ο Βλαντιμίρ είναι ένας πλούσιος και ψυχρός άντρας, ενώ η Ελένα προέρχεται από ένα ταπεινό περιβάλλον και είναι μια υπάκουη σύζυγος. Γνωρίστηκαν αργά στις ζωές τους κι έχουν και οι δύο παιδιά από προηγούμενους γάμους.
Ο γιος της Ελένα, είναι άνεργος, ανίκανος να στηρίξει την οικογένεια του, και ζητά συνεχώς χρήματα από τη μητέρα του. Η κόρη του Βλαντιμίρ, είναι μια ανέμελη κοπέλα, απομακρυσμένη από τον πατέρα της. Μια καρδιακή προσβολή θα αναγκάσει το Βλαντιμίρ να παραμείνει στο νοσοκομείο, όπου θα ανακαλύψει ότι ο χρόνος που του απομένει είναι περιορισμένος.
Η επανασύνδεση με την κόρη του, τον οδηγεί να πάρει μια πολύ σημαντική απόφαση να την ορίσει μοναδική κληρονόμο της περιουσίας του. Όταν η Ελένα το μαθαίνει, αντιλαμβάνεται ότι οι δυνατότητές της να συντηρήσει το γιο της τερματίζονται. Η ταπεινή νοικοκυρά θα σκεφτεί ένα σχέδιο για να δώσει στο γιο και τα εγγόνια της την ευκαιρία για μια πραγματική ευκαιρία στη ζωή.
Ο πολύς Ζβιάνγκιτσεφ από την Ρωσία, στην τρίτη του ταινία ολοκληρώνει τα στοιχεία που αποτελούν την βάση των ταινιών του. Καλοί θετικοί χαρακτήρες, όπως τα παιδιά στην «Επιστροφή», όπου το πνευματικό υπόβαθρο και η ατμόσφαιρα που απορρέει, συμπεριφέρονται με αλλόκοτο τρόπο βγάζοντας τις πιο σκοτεινές και καταστροφικές πλευρές τους.
Όπως τα παιδιά στην «Επιστροφή», ή την σχέση του ζευγαριού στην «Αποξένωση», στο «Ελενα» έχουμε μια οικογένεια, όπου όταν ο σύζυγος αρρωσταίνει σοβαρά μετά από μια καρδιακή προσβολή η σύζυγος ανακαλύπτει πως ο πιθανός θάνατός του θα διέκοπτε την επιδότηση του παιδιού της, επιλέγοντας τον πλέον σκοτεινό δρόμο και την διαβολή.
Όλα αυτά εγκεφαλικά αποστασιοποιημένα, μέσω ενός αργού ελεγειακού ρυθμού με τον οποίο η κάμερα "χαϊδεύει" τα πρόσωπα και τις καταστάσεις, διεισδύοντας στα βάθη του ανθρώπινου ψυχισμού εκεί που η αίσθηση του σκοταδιού σαν εικόνα ελλοχεύει…
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης «η Ελένα μου επέτρεψε να μελετήσω μια κεντρική ιδέα των μοντέρνων ημερών: την επιβίωση των ισχυρότερων, την επιβίωση με κάθε κόστος». Η ταινία μου είναι ένα σύγχρονο δράμα, που προσπαθεί να υποβάλλει το θεατή σε αιώνια ερωτήματα σχετικά με τη ζωή και το θάνατο. Βαθιά μέσα του, κάθε άνθρωπος είναι συντριπτικά μόνος του.
Η μοναξιά είναι η αρχή, το τέλος και η λεπτή κόκκινη γραμμή στη ζωή κάθε ανθρώπου. Οι ανθρωπιστικές ιδέες στη σύγχρονη εποχή, απαξιώνονται, οδηγώντας τους ανθρώπους να στραφούν στους εαυτούς τους, προς τα αρχαιότερα ένστικτά τους.
Μια ευγενική, γλυκιά γυναίκα, γεμάτη αγάπη και φροντίδα, μετατρέπεται σε δολοφόνο κι έπειτα μετανοεί σ’ ένα ναό.. Πως σας φαίνεται αυτό ως εικόνα μιας Αποκάλυψης»;
