Θα προβληθεί στις 2 Μαΐου στο Μεταξουργείο
Με την ταινία Κάτι σαν έρωτας σε σκηνοθεσία Αμπάς Κιαροστάμι, συνεχίζονται την ερχόμενη Παρασκευή 2 Μαΐου οι προβολές της Κινηματογραφικής Κοινότητας από τον ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου.
Οι προβολές γίνονται στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μεταξουργείου (Καραμπατζάκη και Αναπαύσεως) στην Ν. Ιωνία κάθε Παρασκευή στις 9:30 το βράδυ. Διάθεση εισιτηρίων 8:30 μ.μ.
Η ταινία «Κάτι σαν έρωτας» είναι μια ελπιδοφόρα δραματική κωμωδία γυρισμένη στο Τόκιο με 5 εκ. δολάρια προϋπολογισμό, ιάπωνες ηθοποιούς και διαλόγους, και αποτελεί τη νέα ταινία του Κιαροστάμι.
Η υπόθεση της ταινίας
Πριν από μερικά χρόνια ο ιρανός σκηνοθέτης Αμπάς Κιαροστάμι άρχισε να «δυτικοποιείται». Αφήνοντας πίσω του την πατρίδα του, το Ιράν, όπου σίγουρα έχει γυρίσει τις καλύτερες ταινίες του («Η γεύση του κερασιού», «Ο άνεμος θα μας σηκώσει»), πήγε στην Ευρώπη για να συν-σκηνοθετήσει το σπονδυλωτό «Tickets» (με τον Κεν Λόουτς και τον Ερμάνο Ολμι) και το «Γνήσιο αντίγραφο» που γυρίστηκε στη μαγευτική Τοσκάνη με πρωταγωνίστρια τη Ζυλιέτ Μπινός.
Με το «Κάτι σαν έρωτας» ο ιρανός δημιουργός ανοίγει ακόμη περισσότερο τα φτερά του και γυρίζει την ταινία στο Τόκιο, με γιαπωνέζικα και γαλλικά χρήματα, κάτι που από μόνο του προκαλεί την περιέργεια, γιατί προσωπικά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι ο Κιαροστάμι ακολουθεί την τακτική του Γούντι Αλεν.
Το «Κάτι σαν έρωτας» δεν είναι κάτι σπουδαίο, μοιάζει με μια παιχνιδιάρικη υπόκλιση του Κιαροστάμι προς τον «Πυγμαλίωνα» του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο. Παρακολουθούμε τον απίστευτο κυκεώνα στον οποίο θα βρεθεί ένας ηλικιωμένος διανοούμενος (Ταντάσι Οκούνο) από τη στιγμή που αποφασίζει να περάσει μια νύχτα με μια συνοδό πολυτελείας, ένα πανέμορφο κορίτσι (Ριν Τακανάσι) που τον θαυμάζει αλλά την ίδια ώρα θέλει τη βοήθειά του. Η γιαγιά της, ο μηχανικός αυτοκινήτων φίλος της, ο εργοδότης της, όλα αυτά τα πρόσωπα θα γίνουν ξαφνικά προβλήματα του ηλικιωμένου καθηγητή ο οποίος αναλαμβάνει καθήκοντα προστάτη της κοπέλας, άρα κατά μια έννοια ξαναβρίσκει έστω και πρόσκαιρα τη νιότη του.
Ολα αυτά διανθισμένα με τζαζ ήχους (ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας είναι ο τίτλος ενός διάσημου τραγουδιού που έγινε επιτυχία από την Ντίνα Σορ και τον Μπινγκ Κρόσμπι) και με μοιρασμένα «κεφάλαια διαλόγων» τοποθετημένα σε διαφορετικούς σκηνικούς χώρους, σε σημείο που η δομή της ταινίας να θυμίζει θεατρικό έργο εν κινήσει.
Μια μεγάλη σκηνή σε ένα μπαρ, μια μέσα σε ένα ταξί, στο σπίτι του καθηγητή, στο σχολείο, στο αυτοκίνητό του. Ο Κιαροστάμι στήνει ωραία αυτές τις σκηνές ανιχνεύοντας με χαλαρότητα τις σχέσεις αγνώστων μεταξύ τους ανθρώπων. Η σοφία του ηλικιωμένου καθηγητή κλέβει την παράσταση στην ταινία και το γεγονός ότι όλες τις λύσεις στα προβλήματα της κοπέλας τις δίνει ένας άγνωστος, φαινομενικά ανήμπορος αλλά πεισματάρης παππούς βγάζει χιούμορ, αλλά και μια αίσθηση αισιοδοξίας.
