ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Μας απογοητεύσατε με τις «απειλές» σας εκπαιδευτικοί του Δημοσίου

μας-απογοητεύσατε-με-τις-απειλές-σα-784282

Του Θεόδωρου Περράκη

Συνηθίζω να παρακολουθώ την ραδιοφωνική εκπομπή του «Ράδιο Βέρα» και ιδιαίτερα το τμήμα της με τον κ. Μάκη Θεοδώρου και Νίκο Βητσόπουλο, και τούτο, διότι μεταξύ αστείου και σοβαρού σχολιάζουν την επικαιρότητα. Σπανιότατα «όταν ανοίγουν οι γραμμές», όπως συνηθίζουμε να λέμε, και για τους ακροατές, επωνύμως πάντα, για να έχω και την ευθύνη της τοποθέτησής μου, διατυπώνω και την ολιγόλεπτο δική μου άποψη.

Μεταξύ των θεμάτων που αναφέρθηκε η συγκεκριμένη ραδιοφωνική εκπομπή ήταν και το θέμα των εκπαιδευτικών, οι οποίοι, ενώ ως επιχειρηματίες στα φροντιστήρια μπορούν και εργάζονται, ακόμη και νυχθημερόν ως εκπαιδευτικοί, αλλά στο Δημόσιο όχι μόνο αντιδρούν για δύο επιπλέον ώρες διδασκαλίας, αλλά, και αυτό είναι το χειρότερο, απειλούν με απεργία τους τις ημέρες των εξετάσεων. Κατά τα άλλα γίνονται ατέρμονες συζητήσεις επί συζητήσεων για το μέλλον της σημερινής νεολαίας και τη βία στα σχολεία που είναι ασφαλώς σχετική και με την ανεργία του γονιού και κηδεμόνα τους, αλλά και με τη συμπεριφορά των καθηγητών τους που ενώ θα πρέπει να τους έχουν ως πρότυπο τώρα, όμως με το να διεκδικούν αιτήματα του κλάδου των ως Δημόσιων Λειτουργών με το να απειλούν με απεργίες στην περίοδο των εξετάσεων κρίνετε εσείς πως λέγεται αυτό στη σημερινή μας γλώσσα…

Αν ανατρέξετε στα κατά καιρούς δημοσιευμένα άρθρα μου στον τοπικό τύπο η εν συνόλω στο βιβλίο μου με τίτλο «τα δημοσιευμένα» θα διαπιστώσετε ότι έθιξα θέματα που μας αφορούν ως κοινωνικό σύνολο. Και για το συγκεκριμένο θέμα του συγκεκριμένου ραδιοφωνικού σταθμού στις 29/4/2013 δηλώνω ότι δεν έχω δικό μου παιδί που να πρόκειται να δώσει εξετάσεις. Όμως στα 45 χρόνια 6 μήνες και 29 ημέρες που είναι τα συντάξιμά μου ως μονοσυνταξιούχος χρόνια, ευτύχησα να έχω γνωρίσει και τρίτης γενιάς παιδιά (Αντί στα 37 χρόνια που προβλέπεται και όμως καταχράστηκε το Δημόσιο…).

Και βέβαια θα αναφέρουν οι εκπαιδευτικοί, του Δημοσίου βέβαια, ότι και στο χώρο των Πανεπιστημίων πολλές από τις ώρες διδασκαλίας των καθηγητών τους καλύπτονται, χρόνια τώρα, και από τους βοηθούς τους. Βλέπετε ο νεοέλληνας συνήθως δείχνει μόνο τον άλλον που δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.

Ακόμη, και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και κατ’ ανάγκη και επάγγελμα, ήταν μεταξύ των όσων θα ήθελα να είχα την τιμή να ασκώ και μάλιστα στις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου και Λυκείου για να μπορέσω να έχω συνεισφέρει και εγώ σε ένα ποσοστό όχι μόνο από απόψεως γνώσεων αλλά και αναγκαίας προσφοράς των μαθητών μου στην κοινωνία. Χωρίς ανταπόδοση.

Όταν όμως διεκδικούν οι Δημόσιοι εκπαιδευτικοί τα όποια αιτήματά τους εις βάρος των μαθητών τους δεν είναι να απορείς μετά πως τα αποφάγια και τα σκουπίδια της η νεολαία μας δεν τα ρίχνει στους καλαίσθητους κάδους απορριμμάτων του Δήμου, αλλά τα παρατάει, μετά μανίας θα έλεγα, καταμεσής του πάρκου του Αγίου Κωνσταντίνου, ενώ θα έπρεπε με τη συμπεριφορά της να διδάξει τους μεγαλύτερους.

Και επειδή και αυτό το θέμα σχολιάστηκε από το συγκεκριμένο ραδιοφωνικό σταθμό την ίδια ημέρα θα πρέπει να το αποδώσουμε σε κρυμμένο θυμό της νεολαίας προς την κοινωνία του σήμερα εις βάρος της όμορφης πόλης μας και των επισκεπτών, από τους οποίους, ας μη γελιόμαστε, περιμένουμε να έλθει μια κάποια τοπική ανάπτυξη που τόσο έχουμε ανάγκη…!

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου