ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Για τα χάλια του «ΠΑΝΑΠΩΤΙΚΟΥ»…

για-τα-χάλια-του-παναπωτικου-339434

Από τον κ. Γιάννη Πολυχρονάκη λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή για το Φράγμα Παναγιώτικο:

Με πόνο ψυχής, που γίνεται θυμός και οργή, αντικρύζει κανείς το μοναδικό, δυστυχώς, μεγάλο έργο της Νομαρχίας Μαγνησίας, μετά την μεταπολίτευση: Το φράγμα Παναγιώτικο.

Τρία, μόλις, χρόνια μετά τα εγκαίνια, που έγιναν την 6-11-2008:1. Τα μηχανήματα καθαρισμού του νερού κινδυνεύουν να βρεθούν στο ρέμα, γιατί κάποιοι ανεύθυνοι τα εγκατέστησαν στην όχθη του, με αποτέλεσμα ένα μέρος του μικρού περιφραγμένου χώρου να έχει υποχωρήσει και ο φράκτης να είναι στον αέρα. Εκτός όμως από τα μηχανήματα, κινδυνεύει και η μαρμάρινη πλάκα, που τοποθετήθηκε εκεί, για να μας θυμίζει τους «εθνοσωτήρες» μας κ.κ. Φώτιο Γκούπα, τότε Γ.Γ. Περιφ. Θεσσαλίας και Απόστολο Παπατόλια, τότε Νομάρχη Μαγνησίας.

2. Απ’ εκεί, ξεκινά ο κεντρικός αγωγός ύδρευσης (πλαστική σωλήνα) και κατεβαίνει (σε φρεάτιο), επί του διαμορφωθέντος αγροτικού δρόμου, κατά μήκος της όχθης του ρέματος – χαράδρας. Η τραγική ανευθυνότητα κατασκευαστών, ελεγκτών και λοιπών υπευθύνων, είναι ότι, ο αγωγός (πλαστική σωλήνα) αντί να τοποθετηθεί (σε φρεάτιο) κατά μήκος της πλευράς του βουνού, τοποθετήθηκε κατά μήκος της πλευράς του ρέματος, με αποτέλεσμα, οι κατολισθήσεις της όχθης, σε πολλά τμήματα, να έχουν παρασύρει τα χώματα και οι σωλήνες να είναι στο κενό, χωρίς δυνατότητα να προστατευθούν εύκολα, λόγω μεγάλης κλίσης και ύψους.

3.Η λίμνη είχε μία μεγάλη διαρροή, που έβρισκε διέξοδο στην νότια πλαγιά του ρέματος, λίγο πιο κάτω από το φράγμα. Προφανώς τώρα βρίσκει άλλη υπόγεια διέξοδο.

4. Τόσο η κοίτη, όσο και η επιφάνεια της λίμνης, έχει πολλές φερτές ύλες, χωρίς να έχει προβλεφθεί τεχνική δυνατότητα καθαρισμού.5. Στο σημείο υπερχείλισης, ο φράκτης θα μπορούσε να είναι μερικά μέτρα πιο ψηλός, εξασφαλίζοντας έτσι μερικά εκατομμύρια κυβικά νερού περισσότερα. Το νερό της υπερχείλισης, που είναι πολύ το χειμώνα, χάνεται (βυθίζεται στον κάμπο), ενώ θα μπορούσε, με μικρές συνεχόμενες λίμνες και ενδεχομένως ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες, να είναι πλήρως αξιοποιήσιμο. Σε απόσταση μάλιστα 400μ. απ’ το φράγμα οι εδαφικές συνθήκες είναι ιδανικές. Υπάρχει όμως πρόβλεψη για κάτι τέτοιο;

6. Οι δολιοφθορές είναι εύκολες, γιατί η φύλαξη είναιανύπαρκτη. Αν διορίστηκαν και πληρώνονται φύλακες είναι υπόλογοι.

7. Ρωγμές στο σκυρόδεμα και διαβρώσεις στον περιβάλλονταχώρο με ενδεχόμενες συνέπειες.

Και όλα αυτά, 3 μόλις χρόνια, απ’ τα πανηγυρικά εγκαίνια και τις εξωραϊστικές συναυλίες. Η οργή υπερχειλίζει όταν το συγκρίνει κανείς με το διπλανό, πραγματικά μεγάλο, έργο της σιδηροδρομικής γραμμής Βόλου – Μηλεών: βαριές κατασκευές, μεγάλης κλίμακας, γέφυρες, στοές, γραμμές κ.λ.π. παραμένουν αλώβητες 100 χρόνια μετά και φαίνεται θα μείνουν για αιώνες. Ποιόν κοροϊδεύει ο κ. Παπατόλιας, όταν λέει ότι το έργο ολοκληρώθηκε το 2003 (για να μην έχει ο ίδιος ευθύνη) και αποσιωπά ότι επί των ημερών του μπήκε σε λειτουργία, χωρίς να έχει γίνει παραλαβή;. Τί θέατρο του παραλόγου κι’ αυτό! Από τη μια μεριά ευλογεί την έναρξη και βάζει την ταμπέλα του, για να περάσει στην αιωνιότητα, κι’ απ’ την άλλη ζητά αόριστες ευθύνες για την μη παραλαβή, έτσι ώστε, αν γίνει ζημιά, να τα ρίξει αλλού. Όλα, όσα τώρα υποδεικνύει, ως ελάχιστες προϋποθέσεις ασφαλούς λειτουργίας, γιατί δεν τα έκανε, όταν ήταν Νομάρχης; Αν μπορεί να απολογηθεί από καρδιάς, ζητώντας και συγνώμην, ας το κάνει. Αλλιώς, να μην μπει στον κόπο. Γραφειοκρατικές απαντήσεις δεν θέλουμε. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι και οι προηγούμενοι Νομάρχες, Δήμαρχοι, και πολιτικοί, έχουν τις δικές τους (ενδεχομένως και μεγαλύτερες) ευθύνες.

Αντί, λοιπόν, να απολογούνται ο κ. Παπατόλιας και οι λοιποί συνυπεύθυνοι, ανεξαρτήτως κομματικών αποχρώσεων, θέλουν πάλι (με το αζημίωτο, βέβαια) να μας σώσουν; Αρκετά. Δυστυχώς γίναμε πλέον δύσπιστοι στον πολιτικό λόγο. Ποιους υποψήφιους σωτήρες μας να πιστέψουμε; Σχεδόν όλοι τους, με διάφορα κόλπα, σκαρφαλώνουν στα τείχη της εξουσίας για να σιτίζονται (πλουσιότατα) στο πρυτανείο. Βάζουν νέους φόρους, για να διατηρήσουν τα προνόμια, που έδωσαν στον εαυτό τους και στους υπόλοιπους εντός των τειχών, με τους οποίους αλληλοστηρίζονται.

Είναι ελάχιστοι όσοι άφησαν την υποκρισία, και μίλησαν καθαρά, αψηφώντας το πολιτικό κόστος, ή έκαναν πράξη την παραίτηση από διπλούς μισθούς, αποζημιώσεις, συντάξεις κ.λ.π. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνουν περισσότεροι.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου