Του Πρωτοπρεσβύτερου Απόστολου Θάνου,
Εφημέριου Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου
Την παραβολή των γάμων του υιού του βασιλέως ακούσαμε, αγαπητοί αδελφοί, στο ευαγγέλιο της σημερινής Κυριακής. Πως δηλαδή κάποιος βασιλεύς ετοίμασε γαμήλιο, λαμπρό τραπέζι και πως ανταποκρίθηκαν στην ευγενική του πρόσκληση οι προσκεκλημένοι του. Πως οι μεν έδειξαν αμέλεια, οι δε κακία και πρωτοφανή βαρβαρότητα απέναντι στους υπηρέτες του και πως οι φτωχοί και άσημοι γέμισαν τις αίθουσες, ενώ ένας από αυτούς, αγενέστατος, κάθισε στο τραπέζι χωρίς ένδυμα γάμου. Από την παραβολή αυτή του ευαγγελίου μας πολλά και χρησιμότατα διδάγματα έχουμε να αντλήσουμε. Ας επιμείνουμε, ωστόσο, στην πρώτη περίπτωση των προσκεκλημένων που έδειξαν αμέλεια.
Είναι πράγματι χαρακτηριστική η αμέλεια και η αδιαφορίας τους. Διότι δεν είχαν να προβάλλουν καμία σοβαρή δικαιολογία. Οι απεσταλμένοι του βασιλέως δεν τους κάλεσαν σε κάποια δουλειά ή σε κάποιο κοπιώδες έργο. Και όμως αντί για το γαμήλιο, βασιλικό τραπέζι, αντί για την ξεκούραση και την αναψυχή, προτίμησαν ο μεν τον αγρό του, ο δε το εμπόριό του. Δυστυχώς πόσοι και σήμερα «χριστιανοί» δεν τους μοιάζουν στην αμέλεια και την αδιαφορία. Πόσοι δεν έχουν τη δική τους νοοτροπία, δηλαδή ότι τώρα δεν είναι καιρός για πολλά θρησκευτικά καθήκοντα, για ζητήματα που αφορούν την πίστη, τη σωτηρία της ψυχής τους; Τώρα προέχει η δουλειά, το επάγγελμα;
Άνευ αμφιβολίας σφάλλουν, αγαπητοί αδελφοί, όσοι σκέπτονται όπως οι αμελείς προσκεκλημένοι της παραβολής μας. Και σφάλλουν διότι ο αγρός, το εμπόριο, οι επαγγελματικές εν γένει ασχολίες αποτελούν ένα μόνο τομέα της ζωής του ανθρώπου. Η ζωή δεν εξαντλείται στη δουλειά. Ο άνθρωπος δεν είναι μηχανή με μοναδικό προορισμό να δουλεύει. Έχει καρδιά, αίσθημα. Έχει να αντιμετωπίσει και άλλα προβλήματα, πέρα από το τι θα φάει και τι θα πιεί. Κάποτε δύσκολα, δυσεπίλυτα και αγχώδη. Όλα αυτά τα προβλήματα και τις αγωνίες πως θα τα αντιμετωπίσει; Με ποιο φως; Με ποιες ιδέες; Με ποιά παρήγορη δύναμη; Ακόμη ποιος θα τον πληροφορήσει για το Θεό, για τον προορισμό του επάνω στη γη, για τη μετά θάνατον ζωή; Όχι ασφαλώς ο αγρός του, όχι ασφαλώς το εμπόριό του. Θα τον πληροφορήσει για όλα αυτά η διδασκαλία του ευαγγελίου. Διότι το τραπέζι το βασιλικό της παραβολής συμβολίζει ακριβώς το ευαγγέλιο, τον «Άρτον της Ζωής», που τρέφει ζωογονεί και αναπαύει τη ζωή του ανθρώπου.
Είθε, λοιπόν, ο Κύριος να εκριζώσει την αμέλεια από τη ψυχή μας και να μας αξιώσει να απολαύσουμε και στη παρούσα και στη μέλλουσα ζωή το Δείπνο το μέγα και αιώνιο της Βασιλείας Του. Αμήν.
