ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Από την εποχή των μνημονίων, στη στρατηγική ανάπτυξης για το μέλλον

από-την-εποχή-των-μνημονίων-στη-στρατη-766123

Του Ακη Καλαμαρά, μέλους Ο.Μ. Βορειοανατολικού Βόλου ΣΥΡΙΖΑ

[email protected]

Όταν, το 2015, η κυβέρνηση υπέγραφε το 3ο Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής, πολλοί ήταν αυτοί που προέβλεπαν ή και επιθυμούσαν το βάθεμα της κρίσης, τη συνέχιση της κοινωνικής καταστροφής και αργά η γρήγορα την πτώση της εκ νέου εκλεγείσας (Σεπτέμβριος 2015) κυβέρνησης της Αριστεράς.

Παρά, τις περί του αντιθέτου προβλέψεις και επιθυμίες, η χώρα μας εδώ και λίγα 24ωρα έχει αφήσει πίσω της μια 8ετία αυστηρής λιτότητας, που σε συνδυασμό με τις διαχρονικές παθογένειες της ελληνικής πραγματικότητας, οδήγησαν το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας στο περιθώριο και την καταστροφή. Παράλληλα, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, οδεύει προς την ολοκλήρωση της κυβερνητικής 4ετίας, γεγονός που πραγματοποιείται, για πρώτη φορά μετά την περίοδο 2000-2004.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αναλαμβάνοντας, τεράστιο πολιτικό βάρος συγκριτικά με την κυβερνητική του εμπειρία και καλούμενος να διαχειριστεί πολιτικές επιλογές που δεν συνάδουν με το πλαίσιο αρχών και αξιών του, πέτυχε το να ανακτήσει η χώρα μας μεγάλο μέρος της πολιτικής της ελευθερίας και της οικονομικής της ανεξαρτησίας. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της επιτυχίας, αξίζει να φέρνουμε στο μυαλό μας τις μεθόδους και τις επιλογές που ακολούθησε το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα του χθες, ευελπιστώντας να διατηρήσει τα κεκτημένα του εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας, επενδύοντας στη στρατηγική της «Αριστερής παρένθεσης» για τη χώρα.

Σίγουρα, η ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου δεν συνιστά και έξοδο της χώρας από την κρίση, μιας και διαβάζοντας τη γλώσσα των αριθμών, η Ελλάδα απέχει αρκετά από τα επίπεδα της -επίπλαστης- ευημερίας της προ μνημονίων εποχής. Η ανεργία, μπορεί να έχει μειωθεί περίπου 7% από το 2015 έως σήμερα, αλλά παραμένει σε δυσθεώρητα επίπεδα για χώρα της ΕΕ. Η ραγδαία πρόοδος στους μακροοικονομικούς δείκτες και οι γενναίες μεταρρυθμίσεις που υλοποιήθηκαν αυτά τα 3 χρόνια, σίγουρα δεν έχουν ακόμη βελτιώσει αισθητά την καθημερινότητασημαντικού μέρους της κοινωνίας.

Κάνοντας όμως, μια ψύχραιμη αναδρομή, οφείλουμε να αναγνωρίζουμε τη συνέπεια λόγων και έργων της κυβέρνησης από το Σεπτέμβρη του 2015. Οι σαφείς προτεραιότητες που έθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η αταλάντευτη σύγκρουση με το σύνολο του εγχώριου κατεστημένου που επιχειρεί να αναλάβει και πάλι τα ηνία της χώρας και το γεγονός ότι πλέον η Ελλάδα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας για την ευρύτερη περιοχή αλλά και για την ΕΕ, δείχνουν το δρόμο που επιβάλλεται να συνεχίσει να ακολουθεί η χώρα μας και στη μετά το μνημόνιο εποχή.

Διαπιστώνοντας, τη δημογραφική συρρίκνωση της χώρας, τα χαμηλά επίπεδα παραγωγικότητας αλλά και το ρευστό διεθνές και γεωπολιτικό περιβάλλον, η Ελλάδα οφείλει να συνεχίσει απαρέγκλιτα την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Η ενίσχυση της καινοτόμου επιχειρηματικότητας, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας με όρους ποιοτικών και υψηλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας και ο περαιτέρω εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης, αποτελούν αναγκαία συνθήκη για την οικοδόμηση ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους που θα ανατροφοδοτεί έναν ενάρετο κύκλο ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Το ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης της ελληνικής κυβέρνησης, που χαίρει και της αναγνώρισης των θεσμικών εταίρων της ΕΕ, αποτελεί ένα πεδίο και μια ευκαιρία σύγκλισης ανάμεσα στην Αριστερά και στις υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις, απέναντι στη συμμαχία του Νεοφιλελευθερισμού με την Ακροδεξιά στη χώρα μας. Η ανάγκη συνεννόησης μεταξύ των προοδευτικών, δημοκρατικών και γνήσια φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, θα σηματοδοτήσει την εμπέδωση του κλίματος συναίνεσης -που οφείλει να υπάρχει καταρχήν σε κοινωνικό επίπεδο-, με σκοπό να διαμορφωθούν οι συνθήκες της δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης.

Οι προοδευτικές, πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες που απαιτεί η ιστορική συγκυρία να σχηματιστούν, αν θέσουν ως βασική προτεραιότητα την αποφυγή των λαθών του παρελθόντος, τη δημοσιονομική πειθαρχία και την αναπτυξιακό σχεδιασμό, θα φέρουν πιο κοντά χρονικά, την πολυπόθητη έξοδο από την κρίση, που μεταφράζεται σε μείωση της ανεργίας και σε αύξηση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, στα επίπεδα της ΕΕ.

Με την ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου, κατόπιν των θυσιών του ελληνικού λαού και των προσπαθειών της κυβέρνησης της Αριστεράς, επετεύχθη η μεγαλύτερη πολιτική νίκη της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Η εξαργύρωση όμως αυτής της επιτυχίας, θα έχει αξία μόνο όταν, οι συνταξιούχοι θα απολαμβάνουν αξιοπρεπείς συντάξεις, όταν οι εργαζόμενοι θα αμείβονται αντίστοιχα με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους στον πυρήνα της ΕΕ, όταν η ελληνική κοινωνία θα έχει πρόσβαση σε ένα υψηλών προδιαγραφών σύστημα υγείας, όταν η επαφή με το δημόσιο τομέα θα αποτελεί μια απλή υπόθεση για τον Έλληνα πολίτη και όταν συνολικά το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα θα παρέχει ακόμη περισσότερα εφόδια στους νέους, σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας αλλά και της νέας πραγματικότητας που διαμορφώνεται.

Η χώρα μπαίνει σε νέα εποχή και αυτή η νέα εποχή, δεν μπορεί να σχεδιαστεί με τους όρους που μας οδήγησαν στο Καστελόριζο. Αλλά με την τόλμη και την αποφασιστικότητα που επέδειξε η ελληνική κοινωνία για να φτάσει στην Ιθάκη. Τα τελευταία τρία χρόνια απέδειξαν πως,ο λαός θέλει και η Αριστερά μπορεί. Και το γεγονός αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη παρακαταθήκη για την Ελλάδα του αύριο.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου