Του Ευθύμιου Ζιγγιρίδη,
Συμβούλου Στρατηγικών Επενδύσεων BEngMScAMIEEMILT
Τις τελευταίες μέρες η Αττική βίωσε μία τραγική κατάσταση με τις φονικές πυρκαγιές η οποία θύμισε τις πυρκαγιές στην Ηλία του 2017 και τις πυρκαγιές του 2018. Κάθε χρόνο η Ελλάδα υποφέρει από φυσικές καταστροφές είτε είναι πλημμύρες είτε είναι φωτιές και ενίοτε σεισμοί. Σχεδόν πάντοτε θρηνούμε θύματα (ανεκτίμητο κόστος για τις οικογένειες τους και την Ελλάδα) και πολλές υλικές καταστροφές οι οποίες κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ. Ο συνολικός αριθμός των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα από το 1980 έως το 2016 έφθασε τις 53.983, αποτελώντας το 2% των πυρκαγιών στον Ευρωπαϊκό Νότο (συνολικά 1.783.000).
Την ίδια περίοδο, οι συνολικές καμένες δασικές εκτάσεις στην Ελλάδα ήσαν 16.618.160 στρέμματα και αποτελούσαν περίπου το 10% των καμένων εκτάσεων (συνολικά 164.389.330 στρέμματα) στις πέντε χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία). Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την τελευταία ετήσια έκθεση για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JointResearchCentre – JRC) της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της βάσης δεδομένων του EuropeanForestFireInformationSystem (EFFIS
Το JRC αναφέρει ότι πολλές δασικές πυρκαγιές στη χώρα μας σχετίζονται με παραδοσιακές γεωργικές πρακτικές, αλλά και ότι οι αιτίες των πυρκαγιών στις περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν άγνωστες. Τονίζει, επίσης, ότι από τη συνολική καμένη δασική έκταση του 2016, τα 52.710 στρέμματα (περίπου το 16% του συνόλου) αφορούσαν προστατευόμενες περιοχές «Natura 2000». Ακόμη το JRC επισημαίνει ότι μετά το 2009 τα στοιχεία για τον αριθμό των πυρκαγιών στην Ελλάδα δεν είναι πλήρη και υποεκτιμούν το συνολικό αριθμό τους.
Σύμφωνα με στοιχεία τα οποία έχουν δοθεί στην δημοσιότητα έως το 2016 οι πυρκαγιές στην Ελλάδα εμφανίζονται να έχουν προκληθεί από πρόθεση κατά: 47,81% (φέτος), 48,2% το 2012, 48,2% το 2011, 37,5% το 2010 και 26,2% επί του συνόλου το 2009, τη στιγμή που η αμέλεια κατέχει ποσοστά της τάξης των 27,27%, 34,8%, 32,5%, 37,7% και 38,7% αντίστοιχα.
Ολα αυτά τα χρόνια μετά από τέτοιες φυσικές καταστροφές τα ΜΜΕ κατακλύζονται με δημόσιες συζητήσεις από κάποιους πολιτικούς οι οποίοι βρίσκουν πεδίο αντιπαράθεσης πάνω από τις σωρούς των ανθρώπων ή τις κατεστραμμένες περιουσίες κάποιων άλλων, «ειδικών δημοσιογράφων» οι οποίοι γνωρίζουν τα πάντα και κρίνουν τα πάντα, ειδικών επιστημόνων, ανθρώπους των σωμάτων ασφαλείας κτλ. Ατέρμονες συζητήσεις, υποσχέσεις, αμπελοφιλοσοφίες, θεωρητικολογίες λαμβάνουν χώρα μπροστά στα μάτια μας είτε μέσω της τηλεοράσεως είτε μέσω του διαδικτύου είτε μέσω άλλων ΜΜΕ.
Ο πολίτης λοιπόν αναρωτιέται. Ποιο είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών των χιλιάδων ωρών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών με θέμα τα αποτελέσματα ενός καταστροφικού φυσικού φαινομένου; Τι έχει αλλάξει εδώ και 40 χρόνια στον τρόπο αντιμετώπισης αυτών των καταστροφών εκτός από τις υποχρεωτικές τεχνολογικές παρεμβάσεις οι οποίες από μόνες τους δεν αρκεί βεβαίως να αποσοβήσουν το κακό. Χρειάζεται ο σχεδιασμός από ικανά ανθρώπινα μυαλά. Χρειάζεται να δαπανηθούν κονδύλια για πρόληψη ως μέρος του αποτελεσματικού σχεδιασμού των αρμοδίων υπηρεσιών και κυρίως ο κατάλληλος συντονισμός των υπηρεσιών από ομάδα εκτάκτων φυσικών καταστροφών.
Είναι εύκολο να συμπεράνει κάποιος ότι δεν άλλαξαν πολλά πράματα ως αναφορά τον αποτελεσματικό σχεδιασμό αλλά κυρίως την νοοτροπία όλων μας. Ας κρατηθούν λοιπόν χαμηλοί τόνοι από τους πολιτικούς μέχρι να θαφτούν και να τιμηθούν οι νεκροί συμπατριώτες μας οι οποίοι δυστυχώς είναι θύματα της κρατικής ανεπάρκειας. Ας μην επαναληφθούν οι λαϊκιστικές γελοιότητες από την αντιπολίτευση οι οποίες συνέβησαν το 2007 και το 2008 από κάποιους από αυτούς οι οποίοι κυβερνούν σήμερα.
Κύριοι της κυβέρνησης η ζωή κάνει κύκλους και οι πολίτες πλέον τα τελευταία χρόνια έχουν ακονίσει την μνήμη τους για να θυμούνται τι λέγατε κάποτε και τι λέτε τώρα για αυτά τα φαινόμενα που κάποιες φορές ξεπερνούν και το καλύτερα οργανωμένο κράτος. Ας ανασκουμπωθούμε όλοι και ας αναλογιστούμε επίσης τις ατομικές ευθύνες μας. Τις ευθύνες που απορρέουν από το να περιποιηθώ τον περιβάλλοντα χώρο έξω από το οικόπεδο μου προκειμένου να προστατέψω το σπίτι μου αποτελεσματικότερα εάν χρειαστεί, να μην επιχειρήσω να χτίσω σε μέρη στα οποία απαγορεύεται δια νόμου, να μην παρκάρω όπου βρω γιατί μπορεί να εμποδίσω κάποιον να διαφύγει εάν δημιουργηθεί κάποιο έκτακτο συμβάν και άλλες πολλές.
Ολοι εμείς λοιπόν μαζί με την εκάστοτε κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο καθένας από το μετερίζι του, ας βελτιωθούμε ως άνθρωποι ατομικά και είναι σίγουρο ότι μετά από αυτήν τη διεργασία, θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για να διαφυλάξουμε το μέλλον μας αλλά και το μέλλον των παιδιών μας.
