Του Βασίλη Δημ. Τσακίρη
*Το σημάδι να πέφτει θύμα ξυλοδαρμού ο εκλεγμένος δήμαρχος μίας πόλης στην Ελλάδα – κοιτίδα της Δημοκρατίας, δεν είναι καλό. Πολύ περισσότερο, όταν η πόλη αυτή θεωρείται συμπρωτεύουσα της χώρας και δεύτερη, μετά τη Βασιλεύουσα, πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Όμως, όπως συχνάκις συμβαίνει στην εκδίκαση σοβαρών υποθέσεων, με εκατό τοις εκατό αποδεδειγμένη την ενοχή των κατηγορουμένων, συνήγοροι και δικαστές, πριν εκδοθεί η απόφαση, εγκύπτουν και στη βάσανο των τυχόν ελαφρυντικών.
Τα όντως αρκετά αιχμηρά θέματα που αντιμετωπίζει η χώρα με τους γείτονες -Τουρκία και Σκόπια- σε συνδυασμό με το αιώνιο πρόβλημα του Έλληνα σε κάθε εποχή οικονομικής δυσπραγίας -ο Έλληνας «στραβώνει» και «αλλοκοτιάζεται» όταν οι τσέπες δεν είναι γεμάτες- η φόρα του κυρίου Μπουτάρη, το γιατί (;) λίγο δύσκολο να εξηγηθεί σε χώρο ιδιαίτερα ευαίσθητο, γεωγραφικά εννοούμε, να μη χάνει ευκαιρία, έργω και λόγω, να συμπλέει με τις θέσεις Σκοπιανών και Οθωμανών – να το αποτέλεσμα.
Ευκαιρία βρήκαν οι «φτιαγμένοι» ίσως , ξέσπασαν και τον ξυλοφόρτωσαν τον δήμαρχο. Λες και ο ίδιος να πήγαινε γυρεύοντας. Τι να πούμε…
Όσο για την αντίδραση της διοικούσας παράταξης στον Δήμο Βόλου μεσούντος του παρελθόντος Μαΐου, στο αίτημα της μείζονος και ελάσσονος μειοψηφίας για έκδοση καταδικαστικού ψηφίσματος για την επίθεση που υπέστη ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, φαίνεται ότι ο κύριος Αχιλλέας Μπέος κάτι… σκάμπαζε και απάντησε με τρανταχτό «Όχι».
*Συντάραξαν τα συλλαλητήρια σε 24 πόλεις, μία των οποίων και ο Βόλος. Η είδηση, με εικόνα μάλιστα περπάτησε, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρη την υφήλιο. Αλλά και ο τελευταίος (ο δήμαρχος του Βόλου), ας μας το συγχωρήσει – τα τυχόν έτερα «όχι» του, να τα συνοδεύει με κάποια στοιχειώδη υποσημείωση. Σοβαρή και σταράτη κι όχι με… σιχτιρλίκια (παρακαλώ ειλικρινέστατα, συγχωρήσατε μου την έκφραση). Έτσι και οι απέναντι δεν θα φωνάζουν πολύ και μάλλον ωφελημένος θα βγαίνει και ο ίδιος.
*Και κάτι άλλο τελευταίο, που αφορά στην πόλη του Βόλου, στα πεζοδρόμια της πόλης πιο συγκεκριμένα.
Δεν ξεχνάμε ότι η οικονομική συγκυρία είναι δυσμενέστατη. Το χρήμα δύσκολο, όμως εδώ και ένα χρόνο που συχνά διαβαίνω την Ιωλκού, ιδίοις όμμασι έχω διαπιστώσει πως τα πεζοδρόμια της δεξιά και αριστερά, από το Γυμναστήριο και πάνω μέχρι την περιοχή Πανταζόπουλου, μόνον πόλη τριτοκοσμικής χώρας θυμίζουν. Και να ήταν το πρόβλημα μόνο το αισθητικό, πάει στην ευχή. Μπήκαμε όμως στο καλοκαίρι, Φθινόπωρο και χειμώνας έρχονται γρήγορα. Η κατάσταση των πεζοδρομίων καθίσταται επικίνδυνη για τη σωματική ακεραιότητα όχι μόνον ηλικιωμένων ατόμων αλλά και παιδιών και νέων ανθρώπων επίσης. Κάτι πρέπει να γίνει.
