Της Ελενας Αντωνοπούλου
Ενα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τα κράτη της ΕΕ, είναι το προσφυγικό. Αυτό λοιπόν είναι η αιτία που απομακρύνει την ελπίδα για την εξεύρεση μιας λύσης που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Για μία ακόμη φορά τα επιμέρους συμφέροντα συγκρούονται ενώ έχουν βρει πεδίο δόξης λαμπρό τα κόμματα που λαϊκίζουν και που στηρίζουν την πολιτική τους στον εθνικισμό κυρίως. Ιταλία, Σλοβενία, Τσεχία, Ουγγαρία και φυσικά τα ΜΜΕ που στηρίζουν αυτό τον εθνικισμό, καθιστούν δύσκολη την εξεύρεση λύσης η μάλλον τη διαχείριση για την εξεύρεση μιας λύσης στο μεταναστευτικό. Και όλα αυτά μπροστά στη Σύνοδο κορυφής της 28ης και 29ης Ιουνίου που σκοπό έχει να προωθήσει την αναθεώρηση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου και τον κανονισμό του Δουβλίνου.
Για να θυμίσουμε, το Δουβλίνο αναφέρει ότι οι αιτήσεις ασύλου διεκπεραιώνονται στη χώρα που πρώτη υποδέχεται τους κατοίκους και φυσικά γνωρίζουμε όλοι και αντιλαμβανόμαστε πόσα προβλήματα αυτό δημιουργεί.
Δημοσιεύσεις αναφέρουν ότι έχει προταθεί η ιδέα να δημιουργηθεί ένα κέντρο υποδοχής προσφύγων στην Ευρώπη και όχι απαραίτητα σε χώρα μέλος και εκεί θα υποβάλλονται οι αιτήσεις. Δεν ακούγεται ούτε φιλικό ούτε εύκολο.
Θα αναρωτιέται κάποιος ποιος είναι ο ρόλος της καγκελαρίου Μέρκελ. Μάλλον απρόθυμη φαίνεται να στηρίξει την ιδέα του Μακρόν για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Μικρά βήματα γίνονται που όμως δεν βοηθούν στην επαναφορά της άλλοτε κραταιάς γαλλογερμανικής δύναμης. Οσο για την κυβέρνηση της Ισπανίας, ίσως να φωτίζει λίγο του τούνελ με το φιλοευρωπαϊκό της προφίλ.
Όμως, η ευρωπαϊκή ιδέα αυτή τη στιγμή στηρίζεται σε γυάλινα πόδια. Και πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν θα έπρεπε ίσως να δεχθεί στους κόλπους της κράτη που προέρχονται από το πρώην Ανατολικό μπλόκα. Ομως η ιδέα της Δημοκρατίας, του πλουραλισμού, έννοιες συνδεδεμένες με την Ευρωπαϊκή ιδέα δεν θα μπορούσαν να αποκλείσουν μια τέτοια διεύρυνση. Οικονομικά όμως το πρόβλημα είναι έντονο. Έστω και έτσι θα ήταν πολύ λυπηρό αν η ΕΕ δεν κατάφερνε να ξεπεράσει τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει στη δομή της. Ακόμη και στα χειρότερα έχει αποδείξει ότι είναι απαραίτητη για την ισορροπία της Δημοκρατίας των κρατών μελών της.
Η χώρα μας τι ρόλο θα παίξει σε όλα αυτά; Η Ελλάδα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ΕΕ. Και στα δύσκολα και στα ευχάριστα έχει μία σχέση αλληλεξάρτησης με το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Και είμαστε απαραίτητοι και μας είναι απαραίτητοι οι εταίροι μας . Αν το θέλετε, αυτοί μας δημιουργούν μία αίσθηση και πραγματικότητα ανωτερότητας σε σύγκριση με τους γείτονες μας. Κι αυτό είναι το χαρτί μας προς όλους αυτούς γύρω μας που δυστυχώς επιβουλεύονται πάντα ένα κομμάτι μας, με τελευταίο αυτό των Σκοπιανών.
