Του Αρχιμ. Επιφανίου Οικονόμου,
Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος
Είναι πρακτική δεκαετιών σε όλη την Ελλάδα, την περίοδο προ και μετά τις Πανελλαδικές Εξετάσεις, οι Ιερές Μητροπόλεις να προβαίνουν σε εκστρατεία προσευχής για την πνευματική ενίσχυση των παιδιών μας, που αναλαμβάνουν να αγωνιστούν στην πρώτη μεγάλη μάχη της ζωής τους. Και φέτος, την περίοδο που πέρασε, τελέστηκαν Αγρυπνίες, Θείες Λειτουργίες, Παρακλήσεις, για την ενίσχυση των μαθητών, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν μαζικά, μαζί και οι γονείς τους, στην μητρική πρόσκληση της Εκκλησίας μας και ένωσαν τις προσευχές τους με την δική Της, προκειμένου να λάβουν την Χάρη του Θεού και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, ως μία επιπλέον βοήθεια στον δικό τους πολύμοχθο και πολύχρονο αγώνα για την επιτυχία. Σε πολλές, μάλιστα, περιπτώσεις, οι κατά τόπους Επίσκοποι και οι Κληρικοί μας, προσέφεραν στα παιδιά μας, ως ορατή ευλογία και συμβολικό ενθύμιο της στιγμής, ένα στυλό, με την ευχή «Ο Θεός μαζί σου», ένα σταυρουδάκι, ένα εικόνισμα. Οι εμπειρίες που ζήσαμε στις εκκλησιές μας, τούτο τον καιρό, ήταν άκρως συγκινητικές και ενθαρρυντικές, καθότι, σε πείσμα των καιρών, οι νέοι μας αναγνωρίζουν την δύναμη της προσευχής, στρέφουν τις ελπίδες τους στον Θεό, παίρνουν δύναμη από την αγάπη της Εκκλησίας.
Κι όμως, αυτό που περιγράψαμε πιο πάνω και είναι ενταγμένο στην πολύπτυχη ποιμαντική μέριμνα της Εκκλησίας για τους νέους μας, έτυχε δριμύτατης και αήθους πολεμικής από τους θιασώτες του δήθεν προοδευτισμού, που εργάζονται συστηματικά για την αποϊεροποίηση της Ελληνικής κοινωνίας και την αποκοπή του λαού μας και ιδίως της νεολαίας μας, από τα πνευματικά και εθνικά της ερείσματα. Επικεφαλής, γνωστή αρθρογράφος, έγκριτης αθηναϊκής εφημερίδας, που «ξαναχτύπησε»[1], παραποιώντας την πραγματικότητα, λοιδορώντας την ποιμαντική μέριμνα της Εκκλησίας, μιλώντας για «αγιασμένα» στυλό, με δήθεν θαυματουργικές δυνατότητες, που μόνο στην νοσηρή φαντασία της υπάρχουν, ενώ απέδωσε στην Εκκλησία μας προθέσεις, που ασφαλώς δεν έχει. Το χειρότερο από όλα είναι η προκλητική επίθεση που εξαπέλυσε κατά των υποψηφίων, που έπραξαν, κατά την γνώμη της, το ατόπημα να δρασκελίσουν το κατώφλι της Εκκλησίας, να συμμετάσχουν στις λειτουργικές ευκαιρίες, που γι’ αυτά δημιούργησε η ενορία τους και να προσευχηθούν, ζητώντας την βοήθεια του Θεού στον αγώνα τους. Ούτε λίγο, ούτε πολύ χαρακτήρισε τα παιδιά αυτά μειωμένων νοητικών προσόντων, εξωγήινα, που ανήκουν σε άλλες σκοτεινές εποχές, γιατί, όπως ισχυρίζεται «πιστεύουν ειλικρινά ότι το κλειδί για την επιτυχία τους είναι το αγιασμένο στυλό». Ειλικρινά, δεν έχω συναντήσει ξανά τέτοια απροκάλυπτη παρανόηση και αλλοίωση της πραγματικότητας, παρά μόνον από την ίδια αρθρογράφο, όταν προ τριετίας, σε ανάλογο άρθρο της, μιλούσε για δήθεν «αγιασμένα πληκτρολόγια»[2]. Όμως, δεν της έφταναν μόνο αυτά. Ζήτησε την επέμβαση του εισαγγελέα!!!, της Αστυνομίας!!! και του Αρχιεπισκόπου!!!, για να προστατέψουν τα παιδιά μας από την ειδωλολατρία! Η αρθρογράφος θεωρεί την προσευχή ειδωλολατρία και αποδίδει παρανοϊκές ιδιότητες στην προσφορά της χειροπιαστής ευλογίας της Εκκλησίας, που μοναδικό σκοπό έχει να θυμίζει στο μέλλον την συγκεκριμένη στιγμή.
Είναι προφανές ότι η εν λόγω αρθογράφος δεν αντέχει το γεγονός ότι στην εποχή μας υπάρχουν νέοι με πίστη στον Θεό, που αρνούνται τα ισοπεδωτικά κηρύγματα του ψευδεπίγραφου προοδευτισμού, που επιδιώκει απεγνωσμένα να σβήσει αρχές και αξίες που μας κράτησαν όρθιους στην ιστορική μας διαδρομή. Δεν μπορεί να χωνέψει το γεγονός ότι υπάρχουν παιδιά σήμερα, που επιλέγουν να μην σπάνε βιτρίνες, να μην καίνε αυτοκίνητα, να μην καταστρέφουν δημόσια και ιδιωτική περιουσία, σαν κάποια άλλα ταλαίπωρα παιδιά, που καθοδηγούνται, σαν υπνωτισμένα, από τους επιτηδείους καθοδηγητές τους, χωρίς, τις περισσότερες φορές, να καταλαβαίνουν τί κάνουν και γιατί το κάνουν. Τρέμει το γεγονός ότι υπάρχουν νέοι που γυρίζουν την πλάτη στις εκφυλιστικές πρακτικές της αναρχίας, των ναρκωτικών, του χουλιγκανισμού, που θέλουν να σπουδάσουν σε ανοικτές σχολές, σε υγιές πανεπιστημιακό περιβάλλον, χωρίς καταλήψεις, χωρίς διακίνηση ουσιών, με ασφάλεια, χωρίς την βρώμα και την δυσωδία των πάσης φύσεως σκουπιδιών που κατέκλυσαν την χώρα, στο όνομα της προόδου! Αλήθεια, ζήτησε ποτέ την παρέμβαση του εισαγγελέα και της Αστυνομίας η εν λόγω αρθρογράφος για τα παραπάνω ή αυτός είναι ο κόσμος που ονειρεύεται, κόσμος όπου όλα επιτρέπονται και όλα καταστρέφονται και ισοπεδώνονται, επειδή αυτό είναι δικαίωμα των θλιβερών μειοψηφιών;
Πληροφορούμε την εν λόγω αρθρογράφο ότι, όσο κι αν υβρίζει, προσβάλλει, λοιδορεί, συκοφαντεί, παραποιεί την πραγματικότητα, όσο κι αν αγωνίζεται η ίδια και οι λοιποί ομοϊδεάτες της, να ξεριζώσουν από την καρδιά του λαού μας και κυρίως των παιδιών μας την πίστη, τις πολύτιμες αξίες και τον αξεπέραστο θησαυρό της ελληνορθόδοξης παράδοσής μας, όσο κι αν θέλουν να δουν την Εκκλησία κλεισμένη στα ντουβάρια των Ναών, δεν θα το καταφέρουν, γιατί υπάρχουν νέοι άνθρωποι που επέλεξαν την νέα, αναγκαία και αληθινή Αντίσταση. Και είναι πολλοί, πάρα πολλοί!
