Κατάσχουν ακόμη και μικροποσά από τις καταθέσεις στις Τράπεζες…
Tου Περικλή Βασιλού
Με νόμους πρωτίστους αντισυνταγματικούς και κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου προς τον Έλληνα πολίτη, η παρούσα κυβέρνηση κατάσχει άμεσα, ακόμη και μικροποσά, από τις καταθέσεις των πολιτών στις Τράπεζες, ποσά που αποτελούν «την τελευταία μπουκιά επιβίωσης» τρεισήμισι εκατομμυρίων Ελλήνων που χρωστούν στην Εφορία, μετά την τελείως αντισυνταγματική «λαίλαπα» του ΕΝΦΙΑ, που γονάτισε οικονομικά κάθε νοικοκυριό και προκάλεσε κρίσεις πανικού…
Και δεν φτάνει μόνον αυτό… δημιουργήθηκε εξ’ αιτίας του, ένα ασταθέστατο αντιαναπτυξιακό περιβάλλον, που φρέναρε άμεσα κάθε σκέψη ανάπτυξης, σα να ήθελαν να πετύχουν ακριβώς το αντίθετο, αντί να στραφούν στην ενθάρρυνση και τη δημιουργίαενός σταθερού επενδυτικού κλίματος – με χρηματοδότηση – την οικοδόμηση υγιούς περιβάλλοντος εμπιστοσύνηςμε τη συνεργασία του κράτους και του πολίτη, ώστε να γίνει μια επανεκκίνηση της οικονομίαςκαι να δοθεί έτσι βάσιμη ελπίδα ανάκαμψης,για να μην νιώθει ο πολίτης ότι έχει ένα κράτος – κλέφτη, που βάζει το χέρι στην τσέπη του ως «φτηνός λωποδυτάκος…».
Ο αντισυνταγματικός αυτός νόμος του ΕΝΦΙΑ, εκτός των άλλων, έγινε η «ταφόπλακα» της οικοδομικής δραστηριότητας, που συνδέονταν άμεσα για πάνω από εκατό επαγγελματικές δραστηριότητες, ταφόπλακα επίσης για μηχανικούς, αρχιτέκτονες, χιλιάδες εργαζόμενους και εργάτες,και χωρίς να δημιουργείται κανένα έσοδο για το κράτος.
Και δυστυχώς, δεν βρίσκεται κανείς αρμόδιος, επιστήμων Οικονομικών, υπουργός ή οποιοσδήποτε ειδικός, να συμβουλεύσει κάποιους «άσχετους και ανίδεους» περί «προόδου και ανάπτυξης», ότι πρέπει να αρθούν αυτά τα εμπόδια, τόσο αυτά που αφορούν την ψυχολογία της επενδυτικής δραστηριότητας του Έλληνα, όσο και αυτά που προκαλούνται από την συνεχιζόμενη αδιαφορία και απραξία της εφαρμοζόμενης πολιτικής του κράτους.
Με την καθολική εφαρμογή του παράνομου ΕΝΦΙΑ, αποθαρρύνθηκε κάθε επίδοξος επενδυτής, μικρός ή μεσαίος, κυρίως στο χώρο της οικοδομής, κάποτε ραχοκοκαλιάς της Οικονομίας, με αποτέλεσμα οι μη εργαζόμενοι οικοδόμοι, να σπεύδουν στα Ταμεία Ανεργίας, τα Ασφαλιστικά Ταμεία να μην μπορούν να εισπράξουν, και το «κράτος – τιμωρός», να «κάθεται πάνω στα ερείπια» χωρίς να αλλάζει πολιτική, ασκώντας όμως τις στραγγαλιστικές του παρεμβάσεις πάνω στον κεραυνόπληκτο πολίτη…
Φαίνεται σα να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα από μακριά, λες και δεν είναι εκείνο το ίδιο υπεύθυνο για την διαπιστούμενη καταστροφή, όταν οι κυβερνήσεις που κυβέρνησαν αυτό τον τόπο, καταχράστηκαν τα δημόσια έσοδα, ώστε να φτάσουμε στο σημείο, να βαρύνονται και να απειλούνται Πρωθυπουργοί και Υπουργοί, με βαριές κατηγορίες κατάχρησης – των δημοσίων εσόδων – και γενικότερα κακής διαχείρισης του κράτους…
Ωραία, έγινε τώρα, αλλά τι φταίει ο απλός πολίτης όταν βλέπει τον κόπο και τον ιδρώτα του να πάει χαμένος και να μην αξιοποιείται, και ποιος είναι αυτός στο κάτω-κάτω της γραφής που θέλει να χρωστάει;
Θα ήταν θεμιτό και πρέπον μαζί, η όποια φορολογία που επιβάλλεται, για να είναι αποδεκτή, να επιβάλλεται μέσα από έσοδα, που προέρχονται από την ενοικίαση και αξιοποίηση αυτών των ακινήτων, που συμμετέχουν έτσι ενεργά στην παραγωγική διαδικασία. Προ ημερών, βρέθηκα καθ’ οδόν προς Καρδίτσα -όπως συμβαίνει βέβαια και σε άλλα μέρη- μακριά από την αστική περιοχή της πόλης, όπου βρίσκονται εκατοντάδες βιοτεχνίες, αποθήκες, μαντριά και κάθε είδους οικοδομές, όλα ρημαγμένα και κλειστά, που όμως περιμένουν από τον ιδιοκτήτη τους προς το κράτος, άμεση πληρωμή δυσβάσταχτων φόρων… από αυτό το κράτος που καραδοκεί να υποκλέψει κάθε ευρώ που θα βρει σε καταθέσεις στις Τράπεζες.
Δυστυχώς, αυτοί οι ιδιοκτήτες, δεν έχουν να πληρώσουν, μέσα από την καταστροφή που τους έλαχε, γιατί απλά δεν εισπράττουν καθόλου, ίσα-ίσα που πληρώνουν για τη συντήρηση κάποιων για να αποφύγουν την πλήρη κατάρρευση, κι εδώ, στο πρόβλημα αυτό, οι πολιτικοί μας σφυρίζουν αδιάφορα, δείχνοντας να μην καταλαβαίνουν αυτό που βγάζουν κάποιοι με «τα νούμερα της Στατιστικής», όταν η σχετική έρευνα έδειξε ότι, ένα μεγαλοπρεπές 39% είναι η επιλογή «κανένας», στο «ποιος είναι ο καταλληλότερος να κυβερνήσει» αυτή τη χώρα…
Πολιτικοί αυτού του δύσμοιρου τόπου, αφήστε τις θεωρίες και τις επιστημονικές σας περγαμηνές, κι ασχοληθείτε ζεστά – όπως αρμόζει – με το μεγάλο αυτό κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα που ζούμε, ενισχύοντας την επενδυτική ψυχολογία του Έλληνα, που έχει δείξει ότι τα καταφέρνει πάντα, αρκεί να νιώθει ότι του συμπαραστέκονται και όχι ότι τον πολεμάνε…
