Του Περικλή Βασιλού
Όλο και πληθαίνουν οι προκλήσεις των Τούρκων γειτόνων μας που απειλούν ξεδιάντροπα τη χώρα μας, μια χώρα ευρωπαϊκή, μια τακτική που συνεχίζουν στον ίδιο ρυθμό, κατά παράβαση όλων των διεθνών συμβάσεων και κανόνων, προκαλώντας αναστάτωση σε όλους, που βλέπουν στο πρόσωπο του Ερντογάν ένα νέο «Τζέγκινς Χαν» να ξεφυτρώνει στα πόδια τους…
Και καλά για μας και την Ε.Ε., για το ΝΑΤΟ, την Αμερική και τον 6ο Αμερικάνικο Στόλο δεν τρέχει τίποτα; Δεν ιδρώνει καθόλου το αυτί τους;
Οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα έχει την προστασία της Ε.Ε., όταν μάλιστα τυχαίνει να απειλείται η εδαφική της ακεραιότητα, απλά δικαιώματα που απορρέουν από Συνθήκες, χώρια τα εδαφικά δικαιώματα που έχει κάθε χώρα – ιδιοκτήτης, να μπορεί δηλαδή να διαχειρίζεται η ίδια «τα του οίκου της»…
Με τον ίδιο «καλό» μας γείτονα, είχαμε πολεμικού χαρακτήρα επεμβάσεις τελευταία στην Κύπρο, όπου πέντε πολεμικά σκάφη πλησίασαν την ΑΟΖ της Κύπρου στο επίμαχο θαλάσσιο «οικόπεδο», όπου η ΕΝΙ, εταιρεία Ιταλικών συμφερόντων, θα έκανε έρευνες για υδρογονάνθρακες -με την σύμφωνη γνώμη και στάση της Κύπρου- και τελικά αναγκάστηκε να βάλει ρότα για το Μαρόκο, αφού ο Τούρκος καπετάνιος – όπως δείχνουν και οι σχετικοί διάλογοι -απείλησε με εμβολισμό το «σκάφος-γεωτρύπανο»- κι όπου παρόμοια γεγονότα συνέβησαν και την προηγούμενη Παρασκευή, δείχνοντας την πολεμική διάθεση της Τουρκίας, σκορπίζοντας παντού θυμό και αγανάκτηση…
Η Κύπρος, είναι μια χώρα με μεγάλη ψυχή αλλά εδαφικά μικρή, οι άλλες, οι μεγάλες οι γείτονες, η «προστάτιδα» Ευρωπαϊκή Ένωση, τι κάνουν;
Στους σημερινούς καιρούς, που έχουμε τόσες «δικλείδες ασφαλείας», μπορεί κάποιος να παίζει το ρόλο του «Τζέγκινς Χαν» στις μικρές και αδύναμες χώρες, ώστε να μην μπορούν να έχουν το αυτονόητο δικαίωμα να διαχειρίζονται τα εδάφη τους σύμφωνα με το διεθνές Δίκαιο, και να πλανάται συνεχώς στην περιοχή μια οσμή πολέμου, χωρίς να μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά κανείς;
Έχουμε απηυδήσει στη χώρα μας από τις καθημερινές προκλήσεις και απειλές των κακών γειτόνων μας, τις συνεχείς παραβιάσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, σε στεριά αέρα και θάλασσα, με κάθε φορά τον κίνδυνο να θρηνήσουμε -εκτός των γενικότερων κινδύνων και συνεπειών- κι άλλα παλληκάρια, όπως αυτά των Ιμίων, που ακόμα μέχρι σήμερα θρηνούμε…
Και διερωτάται ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος, αν συνέβαιναν τα παραπάνω γεγονότα, που συμβαίνουν σε Ελλάδα και Κύπρο, σε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, θα ήταν ίδια η αντίδραση της Ε.Ε. ή θα παρέμβαινε με όλους τους μηχανισμούς και δυνάμεις που διαθέτει, να σταματήσει αμέσως αυτή η τρέλα και ο κίνδυνος μιας γενικότερης ανάφλεξης, όταν έχουμε ζήσει τη φρίκη των δύο παγκοσμίων πολέμων και ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό…
Μας κάνουν να αισθανόμαστε, οι «φίλοι μας Ευρωπαίοι», χωρίς να είμαστε βεβαίως, ούτε οι Έλληνες ούτε οι Κύπριοι -το αντίθετο μάλιστα- ως πολίτες Ευρώπης «β’ κατηγορίας», κι ότι ισχύουν άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά, όταν πρόκειται για ισότιμες χώρες και πολίτες της Ενωμένης Ευρώπης…
Ευρωπαίοι πολίτες και δη του Βορρά, ασχοληθείτε πιο σοβαρά με εμάς τους πολίτες του Νότου, γιατί εμείς είμαστε οι τροφοδότες της δικής σας ευμάρειας, εμείς είμαστε το ανάχωμα και η «ασπίδα» σας, που θα θυσιάσουμε ακόμα και τα κορμιά μας, σε κάθε απειλή ενός νέου Τζέγκινς Χαν, εμείς είμαστε που χρεωνόμαστε υπέρογκα για αμυντικές δαπάνες, στις οποίες οφείλατε κι εσείς να συμμετέχετε, γιατί είμαστε η δική σας ασπίδα, όταν αύριο οι τρελές ορέξεις ενός παράφρονα θα έρχονται να ταράξουν την «ευρωπαϊκή σας γαλήνη»…
Εμείς, κύριοι της Ευρώπης, είμαστε αυτοί που από την ανατολή έως τη δύση του ήλιου, υποχρεωνόμαστε να ζούμε με τις απειλές ενός κακού γείτονα, και ό,τι σας λέμε, το έχετε ήδη βιώσει από τα σαράντα τρία χρόνια κατοχής των Τούρκων στην Κύπρο, μια ευρωπαϊκή χώρα…
Σε ποια δική σας ευρωπαϊκή χώρα θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Σε καμία… Εδώ βλέπετε λειτουργεί καλά η υποστήριξη και η ευρωπαϊκή σας «αλληλεγγύη»… Οι Τούρκοι, «πάνε κι έρχονται» σε κάθε λογής «Συνέδρια», κάνουν τα παζάρια τους και στο τέλος, σαν τις αγελάδες, «χύνουν την καρδάρα με το γάλα», κι αυτά που συμβαίνουν πρόσφατα στην Κύπρο, συμβαίνουν δυστυχώς και στην Ευρώπη, όπου για τις «μικρές χώρες» δεν υπάρχει καμία «προστασία»…
