Του Κων. Απ. Σουλιώτη Επ. λυκειάρχη
Στην Ώπη, πόλη της αρχαίας Ασσυρίας, η οποία βρίσκεται σε απόσταση περίπου 30 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Βαγδάτης, ο Μέγας Αλέξανδρος, αμέσως μετά το τέλος της εκστρατείας του το 324π,χ.,συγκέντρωσε τους αξιωματικούς του στρατού του και όλους τους ηγεμόνες της αχανούς αυτοκρατορίας του, ανεξάρτητα από φυλή και γλώσσα, και έδωσαν όλοι μαζί τον παρακάτω εξαιρετικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος, Όρκο με πρόταση – λόγο του Μ. Αλεξάνδρου:
«Σας εύχομαι τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι να ευτυχίσετε με Ειρήνη. Όλοι οι θνητοί, από δώ και πέρα, να ζήσουν σαν ένας λαός μονιασμένος, για την κοινή προκοπή. Να θεωρείτε την Οικουμένη Πατρίδα σας, με Κοινούς Νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής. Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την ΑΡΕΤΗ. Για μένα κάθε καλός Ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από Βάρβαρο. Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας. Τον Θεό δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά ως κοινό πατέρα όλων. Από μέρους μου, θεωρώ όλους ίσους, λευκούς και μελαμψούς. Και θα ήθελα να μην είστε μόνον υπήκοοι της Κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι. Όσο περνάει από το χέρι μου θα προσπαθήσω να συντελεστούν αυτά που υπόσχομαι. Τον όρκο τούτον που δώσαμε με την σπονδή απόψε κρατήσετέ τον σαν Σύμβολο Αγάπης».
Ο Όρκος αυτός δείχνει τις κοσμοπολίτικες αντιλήψεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου και δικαιολογεί απολύτως όλες τις ενέργειες και τις προσπάθειές του για την καθιέρωση των αρχών της πολυπολιτισμικότητας σε χρόνους που κανένας άλλος δεν είχε διανοηθεί. Αυτές οι μεγάλες πεποιθήσεις και αντιλήψεις του Μεγάλου Βασιλέα της Μακεδονίας δικαιολογούν και δικαιώνουν την άποψη ότι ο Μ. Αλέξανδρος είχε Θεία αποστολή να ενώσει δηλαδή όλον τον τότε γνωστό κόσμο, να διαδώσει τον Ελληνικό Πολιτισμό και την Ελληνική Γλώσσα, ώστε να είναι ανεμπόδιστη η μετάβαση των Αποστόλων από τόπο σε τόπο και η διάδοση των αρχών και των αξιών του Ευαγγελίου του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού για τη σωτηρία των ανθρώπων. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας τους λόγους του Αποστόλου Παύλου «…ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ, πάντες γαρ υμείς εις έστε εν Χριστώ Ιησού». Δηλαδή «…Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα, όλοι σας είστε ένας, χάρη στον Ιησού Χριστό…»(Γαλ. 3,28).-
Γενικό, λοιπόν, συμπέρασμα είναι ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν απεσταλμένος του Θεού για να προετοιμάσει, με τις κατακτήσεις του, τον κόσμο για τη διάδοση, με την Ελληνική γλώσσα και τις αρχές και τις αξίες του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, της σωτηριώδους διδασκαλίας του ενανθρωπίσαντος του Υιού του Θεού Ιησού ΧΡΙΣΤΟΥ.
