Της Ελενας Αντωνοπουλου
Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε νέα περίοδο αναταράξεων, με τον επικίνδυνο Ερντογάν να προκαλεί με τη ρητορική του για ακόμη μια φορά.
Την ίδια ώρα που ο Τούρκος πρωθυπουργός Γκιλντιρίμ δηλώνει ότι το επεισόδιο με το ελληνικό σκάφος του λιμενικού ήταν τυχαίο, έρχεται το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών να μας πει ότι τα Ίμια δεν είναι ελληνικά και τα ενσωματώνει στην τουρκική επικράτεια.
Με κάθε ευκαιρία λοιπόν η Τουρκία αμφισβητεί το καθεστώς των νησιών. Θα λέγαμε ότι με τις αυτοκρατορικές αρμοδιότητες που έχει αποκτήσει ο Τούρκος πρόεδρος συμπεριφέρεται σαν σουλτάνος της περιοχής με ένα προκλητικό σύνταγμα ελέγχει πλήρως το εσωτερικό της χώρας του.
Στο εξωτερικό εισέβαλε στη Συρία για να κατατροπώσει τους Κούρδους, αμφισβητεί παραδοσιακές συμμαχίες και ανοίγει μέτωπο με την Ελλάδα. Είναι ένας επικίνδυνος κι αδίστακτος ηγέτης και για να συσπειρώσει τους οπαδούς του υιοθετεί μια ακραία ρητορική και πρακτική. Κι εμείς πώς απαντάμε; Τι πρέπει αλήθεια να κάνει η χώρα μας; Να τον αγνοήσει η να τον αντιμετωπίσει; Δύσκολη επιλογή για κυβέρνηση και μάλιστα αριστερών προδιαγραφών. Βυθίσατε το ΧΟΡΑ είχε πει ο Ανδρείας Παπανδρέου, άλλες εποχές, όμως στη σημερινή …βυθισμένη χώρα μας πώς αντιμετωπίζεται αυτή η κρίση; Με την επιθετική ρητορική του άφαντου κου Καμμένου; Μάλλον με ψυχραιμία αλλά και συνέπεια στην εθνική στρατηγική με υποστήριξη και στηρίγματα στις διεθνείς συμμαχίες της Ελλάδος, αν έχουμε ακόμη κάποιους, και προσπαθώντας να αναδείξουμε την συνεχιζόμενη τουρκική επιθετικότητα. Γιατί να μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία παίρνει αρκετά χρήματα από την ΕΕ για το μεταναστευτικό κι αν μη τι άλλο η προκλητική στάση της σε μια γείτονα χώρα και μέλος της ΕΕ είναι και πρόκληση για την ιδία την Ευρώπη.
