Του Βασίλη Τσακίρη
Ταξιδεύοντας την 7η παρελθόντος Νοεμβρίου, ημέρα Τρίτη, με λεωφορείο από Βόλο προς Αθήνα, διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή, το δημοσίευμα σας με τίτλο «Μάθημα δημοσιογραφικής αγυρτείας» με την υπογραφή του πρώην δημάρχου Βόλου κ. Πάνου Σκοτινιώτη.
Αφορούσε στα «πυρά» που δέχθηκε δήμαρχος ων και που εξακολουθεί ακόμη και τώρα να δέχεται, τριάμισι χρόνια από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές – πάντοτε- βεβαίως, κατά τα λεγόμενα του πρώην δημάρχου- από συγκεκριμένο ραδιοφωνικό σταθμό και συγκεκριμένο δημοσιογράφο και για επίσης συγκεκριμένο θέμα (έγκριση μελέτης αναθεώρησης και επέκτασης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Γ.Π.Σ.) Βόλου.
Προς θεού, δεν επιχειρούμε να δώσουμε μάθημα στον κ. Σκοτινιώτη – μην παρεξηγηθούμε. Οι δήμαρχοι αντιμετωπίζουν πολλά, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως και να δεινοπαθούν. Κυριολεκτικά. Είναι έκθετοι στην κοινή γνώμη και σε παντοίου είδους συμφέροντα, ίσως μετά λόγου γνώσεως το λέω ότι υπήρξαν άλλες περιπτώσεις πολύ-πολύ περισσότερο ακραίες από αυτή στην οποία αναφέρεται ο πρώην δήμαρχος Βόλου και επί τη ευκαιρία:
Στο δημοσίευμα του ο πρώην δήμαρχος αναφέρει επί λέξει «παρότι η θητεία μου ως δημάρχου έχει λήξει εδώ και τριάμισι σχεδόν χρόνια και παρότι έχω παραιτηθεί από το δημοτικό συμβούλιο και από επικεφαλής της δημοτικής παράταξης εδώ και τρία σχεδόν χρόνια».
Άποψή μου: Αλήθεια, εδώ με απασχολεί ένα ερωτηματικό. Επειδή πλέον τείνει να γίνει θεσμός, ιδιαίτερα σε μεγάλους δήμους, οι πρώην δήμαρχοι που χάνει η παράταξή τους στις εκλογές, να παραιτούνται, δεν θα ήταν επωφελέστερο και για τους ίδιους, προσωπικά, να παραμένουν στα έδρανα της μειοψηφίας και με το κύρος που παρέχει ο όρος «δημοτικό συμβούλιο», όσο «μπαχαλάδικο» και αν τυχαίνει, σε κάποιες περιπτώσεις, να είναι αυτό, να αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά τους τυχόν συκοφάντες τους;
Το τονίζω αυτό, όχι τυχαία – το έζησα προσωπικά στο Δήμο Πειραιά, συνεργαζόμενος για ικανό χρονικό διάστημα, στο Γραφείο Τύπου του Δήμου.
Εκλογές 2006: Χάνει η παράταξη που διοικούσε δύο τετραετίες. Παραιτείται ο γιατρός Χρήστος Αγραπίδης. Τελευταίες εκλογές: Χάνει η παράταξή του, παραιτείται ο Βασίλης Μιχαλολιάκος.
Τουλάχιστον εκεί, στον Πειραιά, εξαφανίστηκε «η μύτη…» ο γιατρός Αγραπίδης, προς τιμήν του πολιτεύτηκε με άλλο συνδυασμό, χωρίς να είναι ο ίδιος υποψήφιος δήμαρχος και πλέον με την ιδιότητα του αντιδημάρχου Υγείας και Πρόνοιας, προσφέρει στην πολύπαθη πόλη του Πειραιά- ιδιαίτερα τώρα με την τωρινή οικονομική και κοινωνική συγκυρία, όντως εξαιρετικά σπουδαίο έργο.
Και μιας και αναφερόμαστε στα «παθήματα» των δημαρχευόντων, επιτρέψτε μου, μία στάση στο «σήμερα» της πόλης του Βόλου και κατά την οικονομία του λόγου και σε όλη τη χερσαία περιφέρεια του νομού Μαγνησίας. Πάνω απ’ όλα το αποτέλεσμα μετράει. Έτσι;
-Διμηνιαία Έκδοση του Συλλόγου Μακρακωμιτών (Φθιώτιδος – νομού Αττικής και Πειραιώς «Αχιλλέας» τεύχος Δεκεμβρίου 2015 – Ιανουαρίου 2016. 4 Φεβρουαρίου – Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου, Ευάγγελος Φιλόπουλος, πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. «Έχει παρατηρηθεί μία έξαρση του καρκίνου σε αγροτικές περιοχές όπου ενοχοποιούνται τα φυτοφάρμακα, επίσης υπάρχει μία αύξηση του καρκίνου σε περιοχές όπως η Πτολεμαΐδα και ο Βόλος».
-ΟΙΚΟ. Η επίσημη πολυεφημερίδα του Πανελλήνιου Κινήματος Οικολόγων. «Βόλος… αιωρούμενα και τσιμέντα»
«Το πρόβλημα της αιθαλομίχλης παρατηρείται εντόνως στην πόλη του Βόλου. Το φαινόμενο αυτό δημιουργείται από τα υψηλά επίπεδα υγρασίας σε συνδυασμό με την αερορύπανση. Λόγω υψηλών τιμών καυσίμων και θέρμανσης οι κάτοικοι του Βόλου χρησιμοποιούν μη οικολογικά προϊόντα για τη θέρμανσή τους. Η καύση μη οικολογικών υλικών οφείλεται στην αντιλαϊκή πολιτική που παρατηρείται στον πολιτικό μας χώρο και στη μείωση μισθών και συντάξεων.
«Το τσιμεντάδικο στον Βόλο της Γαλλικής Lafarge είναι αρκετά επικίνδυνο για τη Δημόσια Υγεία, αφενός με τα αιωρούμενα σωματίδια (PM10) που εκπέμπει και αφετέρου με τα μικρότερα (PM2,5) που είναι προϊόν καύσης RDF, που είναι άκρως επικίνδυνο υλικό».
-Εφημερίδα «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017: «Άσχημη μυρωδιά, έπνιξε την πόλη – Θάλαμος Αερίων ο Βόλος – Δημότες τηλεφωνούσαν στην πυροσβεστική ρωτώντας τι καίγεται…».
-Εφημερίδα «Θεσσαλία» Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017: «Περιβαλλοντική: Πυρά για μυρωδιά καμένου πλαστικού. «Δεν πάει άλλο φωνάζει η Περιβαλλοντική και επιτίθεται στην ΑΓΕΤ, Περιφέρεια και Δήμο Βόλου…».
Επιτρέψτε μου την έκφραση, ας αφήσουν κατά μέρος, όλοι μα όλοι, τις «κοκορομαχίες» και ας στραφούν στον Βόλο, σε ολόκληρη τη Μαγνησία και βέβαια στον πληθυσμό της περιοχής.
16 μήνες απομένουν ως τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και ακόμη σχολιάζουν και μάλιστα έντονα, όχι μόνο ο ελληνικός αλλά και ικανό μέρος του ευρωπαϊκού τύπου το «φαινόμενο Μπέος». Μα γιατί; Αφού η εξήγηση είναι απλούστατη. Απλή μαθηματική εξίσωση.
Περιφερειακός Δρόμος Βόλου: Μήκος 6,5 χιλιόμετρα περίπου. Το έργο ξεκίνησε προ εικοσαετίας περίπου. Δεν έχει τελειώσει ακόμη. (Ημέρα Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017: Ράδιο Ακρόαμα: Νάνσυ Καπούλα, πρόεδρος ΤΕΕ Μαγνησίας: «Μόνο το ΤΕΕ Μαγνησίας έχει ανακινήσει το ζήτημα του Περιφερειακού δρόμου, που ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί».
Μία τριαντάδα, ίσως και περισσότερο, χαμένες ζωές από ατυχήματα και πάνω από 200 τραυματίες.
Επίσης: «Λεμονάδα ΕΨΑ από το νερό της Αγριάς». Διεθνή Χρυσά Βραβεία.
«Η Αγριά το 80% της μείζονος περιοχής του Δήμου Βόλου, αλλά και πολλές περιοχές του Πηλίου(Αργαλαστή κ.α.) δεν έχουν πόσιμο νερό και πληρώνουν και το τρεχούμενο πανάκριβα. Και ο κόσμος πίνει (όσοι βέβαια το αντέχει ακόμη η τσέπη τους) και μαγειρεύει με εμφιαλωμένο νερό. Και άλλα, +…+…+ = Δήμαρχος Αχιλλέας Μπέος. Με εντυπωσιακή πλειοψηφία μάλιστα, για να λέμε όλη την αλήθεια.
Όταν αυτή, η όντως πανέμορφη, αλλά και πολύπαθη Μαγνησία (καταστρεπτικός σεισμός του 1954, επεκτάσεις τσιμεντάδικου, βιβλική, κυριολεκτικά, καταστροφή του γραφικότατου και όχι μόνον, λόφου Γορίτσας κ.α.) που, μεταξύ τόσων άλλων, ο Αντρέ Μαλρώ, δεινός εθελοντής πιλότος στον αντιφασιστικό αγώνα των Ισπανών (Φράνκο) στην περιβόητη ΜΑΚΙ στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Διαπρεπέστατος συγγραφέας, υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας, σε όλες τις Γκωλικές κυβερνήσεις, σε επιστολή του προς την αείμνηστη Άλκη Θρύλο(Ελένη Ουράνη), αποκαλούσε το Πήλιο και τη Μαγνησία «Παράδεισο», έφτασε αυτό το όντως ευλογημένο σημαδάκι της υφηλίου, να στερείται ακόμη και το πόσιμο νερό, το ερώτημα «μα Μπέο ο δημοκρατικότατος Βόλος» με λίγο ψύχραιμη λογική, φαντάζει άνευ ουσίας.
Και επιτρέψατε μου, εν κατακλείδι, ημέρες άγιες που κρατούν ακόμη, για να προσπαθήσουμε, έστω και με ένα ασθενικό φυσηματάκι, να προσπαθήσουμε την πολλή- πολλή μαυρίλα να ξεθωριάσουμε λίγο, ναι σωστά, το αποδίδει η όντως καλλίφωνη και μπριόζα Θεσσαλονικιά Νατάσσα Θεοδωρίδου, που, προς τιμήν της, επισκέφτηκε μέρες εορτών την πόλη, για να ενισχύσει τους σκοπούς συγκεκριμένου φιλανθρωπικού ιδρύματος: «το χαρακτήρα μου τον έφτιαξαν τα έργα σου».
16 μήνες απομένουν, μόνο ως τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Εκεί να δώσουν τον αγώνα τους όλοι.
Και ένα τελευταίο σχόλιο: Οι Έλληνες μπορεί να φτώχυναν, τα τελευταία χρόνια, τα λογικά τους όμως δεν τα έχασαν.
Οι ποδοσφαιρικές ομάδες δεν βγάζουν δημάρχους. Μακριά από τέτοιες φήμες και μιας και αναφέρθηκα στο Δήμο του Πειραιά, ο Βαγγέλης Μαρινάκης, σαν δημοτικός σύμβουλος πήρε14.010 σταυρούς. Ο συνδυασμός Μώραλη πήρε, την πρώτη Κυριακή 27.447 σταυρούς και από ότι μου λένε οι ασφαλείς πληροφορίες μου, έχει δοθεί ολοκληρωτικά στο δήμο, παλεύει κυριολεκτικά για τα συμφέροντα του πρώτου λιμανιού της χώρας και την κατά το δυνατότερο, βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων του Πειραιά κι ας του φόρτωσαν οι προηγούμενοι, «καρφιά» στην πλάτη, με μεγάλα συγκοινωνιακά έργα, μέσα στην πόλη που προγραμμάτισαν χωρίς να έχουν υπολογίσει την επερχόμενη, δυσμενέστατη, οικονομική συγκυρία. Και ο Μπέος εδώ. «Μαζεύουν λεφτά για να πληρώσουν την Παπαρίζου και τον Σταν». Έδωσε χαρά στον κόσμο, μέσα στις σκασίλες του και ανέδειξε, διεθνώς την πόλη. Το παραδέχονται παρά πολλές πλευρές.
Προσπάθεια, ειλικρίνεια και ήθος από όλους.
Και πάλι επιτρέψτε μου, τους «παραλληλισμούς» μίας και αναφέρθηκα και προηγουμένως στον Πειραιά.
Στο κάτω- κάτω κι εκεί Ελλάδα, κι εκεί λιμάνι με πολύ περισσότερα, μάλιστα προβλήματα, από τον Βόλο.
Μία λεπτομέρεια όμως. Ο μακαρίτης Αριστείδης Σκυλίτσης, έγινε πασίγνωστος στην υφήλιο όταν -εκλεκτός των απριλιανών- διορισμένος δήμαρχος της πόλης, έντυσε τους οδοκαθαριστές με ολόλευκες φόρμες και διέλυσε την Τρούμπα,όμως δεν τον απασχόλησε καθόλου, η ΖΑΑΕ( παραγωγή προϊόντων ζύμης) που για ατέλειωτες δεκαετίες καρκίνωνε τον κοσμάκη, στην ιστορική ενορία της Ευαγγελίστριας. Ποιος την ξερίζωσε, οριστικά, με μεθοδικές ενέργειες και χωρίς τυμπανοκρουσίες; Ο πρώην Πειραιώς Καλλίνικος. Ναι εκείνος, που είχε και την τόλμη να επισκεφτεί τον Κορυδαλλό, τον τότε δήμαρχο Λογοθέτη, τελείως αντίθετό του ιδεολογικά. Και όταν του τη «βγήκαν», ομοθυμαδόν κανάλια και εφημερίδες, η απάντησή του, ξερή και κοφτερή ήταν: Μα βάλανε το δήμαρχο της πόλης μου στη φυλακή και δεν θα πήγαινα να τον επισκεφτώ;».
Προσπάθεια και σύμπνοια από όλους λοιπόν για τον Βόλο και τη Μαγνησία.
