ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Για το Ολοκαύτωμα

για-το-ολοκαύτωμα-130204

Της Ελενας Αντωνοπούλου

Με αφορμή την επίσκεψη του Πρόεδρου της Δημοκρατίας σήμερα στην πόλη μας για την επέτειο του Ολοκαυτώματος, να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με έγκυρες πηγές, χειρότερα από τους εβραίους της υπόλοιπης Ευρώπης, πέρασαν οι έλληνες εβραίοι που βρέθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οντας σεφαραδίτες μιλούσαν μια διάλεκτο βασισμένη στα ισπανικά και δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τους υπόλοιπους εβραίους κρατούμενους (που είχαν μια διάλεκτο βασισμένη στα γερμανικά), έτσι δεν μπορούσαν να μάθουν τα «κόλπα» από τους παλαιότερους, αλλά και να καταλάβουν τι έλεγαν οι ναζιστές δεσμοφύλακές τους.

«Την οικογένειά μου, τη μητέρα, τον πατέρα, την αδερφή μου κι εμένα, μας έστειλαν στο Αουσβιτς με την πρώτη αποστολή από τη Θεσσαλονίκη», λέει επιζών από στρατόπεδο συγκέντρωσης.«Οταν φθάσαμε -τα τρένα έφθαναν πάντα νύχτα ύστερα από ένα ταξίδι αφάνταστα σκληρό- ξεκίνησε αμέσως η διαλογή για να ξεχωρίσουν εκείνους που ήταν ικανοί να εργαστούν».

Οι ναζί ρώτησαν ποιοι γνώριζαν γερμανικά. «Μόνο εμείς οι τέσσερις κάναμε ένα βήμα μπροστά».
«”Εσείς θα κάνετε τον διερμηνέα”, μας είπαν και πιάσαμε αμέσως δουλειά. Παιδιά, ηλικιωμένοι, άρρωστοι, βρέφη μπήκαν σε φορτηγά και έφυγαν κατευθείαν για τα κρεματόρια. Αλλά και οι υγιείς πέρασαν από διαλογή: από τη μια όσοι θα επιζούσαν ως σκλάβοι εργάτες και οι υπόλοιποι στα κρεματόρια».

Από τους 45.000 εβραίους της Θεσσαλονίκης επέστρεψαν οι 1.000. «Εμείς γλιτώσαμε και οι τέσσερις, είμαστε πάρα πολύ σπάνια περίπτωση. Υπέστημεν όλα τα δεινά αλλά επιζήσαμε».

Οι ναζί κρατούσαν μανιωδώς αρχεία και ντοκουμέντα, γι’ αυτό σήμερα, εκτός από τις μαρτυρίες των επιζώντων, υπάρχουν πάμπολλα ακόμη στοιχεία. Αρκετά από αυτά χρησιμοποιούνται για την αφύπνιση των συνειδήσεων των νεότερων γενεών.

Δεν υπάρχει καμία αμφίβολα ότι το Ολοκαύτωμα ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Θεωρώ απαράδεκτες τις θεωρίες που ακούω από κάποιους ακόμη και σήμερα ότι δεν υπήρξε Ολοκαύτωμα και ότι όλα ήταν υπερβολές. Πιστεύω ότι τα γεγονότα υπήρξαν πιο σκληρά από αυτά που βλέπουμε και ακούμε.

Ο αντισημιτισμός, απ’ όπου κι αν προέρχεται, από οποιονδήποτε κι αν εκφράζεται, φανερώνει ότι κινδυνεύει ο κλασσικός φιλελευθερισμός, η ατομική ελευθερία, του κοσμοπολίτικου πνεύματος, της ειρηνικής συνύπαρξης. Αν δεν σταματήσουν οι φωνές του φθόνου, δεν πρόκειται ο κόσμος μας να γίνει καλύτερος.

Η Ευρώπη έχασε τους Εβραίους της, όχι μόνο στο Ολοκαύτωμα, αλλά και μετά απ’ αυτό, έφυγαν οι περισσότεροι, άλλοι πήγαν στο Ισραήλ κι άλλοι στις ΗΠΑ. Η Ευρώπη χωρίς τους Εβραίους της δεν ήταν όπως παλιά, σε όλους τους τομείς της δημιουργίας της.

Διαβάζουμε με ενδιαφέρον ότι τα αρχεία που είχαν χρησιμοποιηθεί για τις διώξεις των Ναζί και αποκαλύπτουν λεπτομερή στοιχεία για τα στρατόπεδα του θανάτου και τη γενοκτονία των Εβραίων, αρχεία τα οποία μέχρι τώρα ήταν κλειστά, δημοσιοποιηθήκαν πριν από αρκετούς μήνες από τα Ηνωμένα Έθνη.

Στα αρχεία αυτά υπάρχουν ενδείξεις για μια σειρά από θηριωδίες, από τα στρατόπεδα θανάτου της Ανατολικής Ευρώπης μέρος των εγκλημάτων πολέμου και του Ολοκαυτώματος.

Το άλλοτε απρόσιτο αρχείο της επιτροπής του ΟΗΕ για εγκλήματα πολέμου χρονολογείται από το 1943 και άνοιξε στη βιβλιοθήκη Wiener στο Λονδίνο, ενώ παράλληλα θα μπορεί να γίνει αναζήτηση μέσω του διαδικτύου.

Ο διερμηνέας της Νυρεμβέργης Siegfried Ramler έχει πει για το περιεχόμενο του αρχείου: «Τα πράγματα που είδαμε ήταν σοκαριστικά».

Τα αρχεία αποδεικνύουν ότι ορισμένα από τα πρώτα αιτήματα για δικαιοσύνη προέρχονταν από χώρες που είχαν εισβάλει οι Γερμανοί, όπως η Πολωνία, και λιγότερα από χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Ρωσία που συντόνισαν τις δίκες της Νυρεμβέργης.

Τα αρχεία έκλεισαν στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και αποτέλεσαν ένα σύμμαχο στην αποτελεσματική καταστολή της Δυτικής Γερμανίας. Περίπου την ίδια εποχή, καταδικάστηκαν πολλοί Ναζί μετά την πίεση του Αμερικανού γερουσιαστή Τζόζεφ Μακάρθι, οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου.

Τα έγγραφα καταγράφουν τη συλλογή αποδείξεων λίγο μετά την ίδρυση του ΟΗΕ τον Ιανουάριο του 1942. Αποδεικνύουν εκτός των άλλων ότι ο βιασμός και η καταναγκαστική πορνεία έπρεπε να διωχθούν ποινικά ως εγκλήματα πολέμου σε δικαστήρια, όπως στην ’Ελλάδα, τις Φιλιππίνες και την Πολωνία στα τέλη της δεκαετίας του 1940, παρότι εκδικάστηκαν ως τέτοια μόνο μετά τη Βοσνιακή σύγκρουση της δεκαετίας του 1990.

Στα αρχεία περιέχονται εξαιρετικά λεπτομερείς περιγραφές από στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως η Τρεμπλίνκα και το Άουσβιτς, στα οποία δηλητηριάστηκαν με αέρια εκατομμύρια Εβραίων. Η βιβλιοθήκη Wiener, στην κατοχή της οποίας βρέθηκαν τα αρχεία ιδρύθηκε στο Άμστερνταμ το 1934 από τον Δρ Alfred Wiener ως παρατηρητήριο για την αντισημιτική στάση των Ναζί. Συνεργάστηκε με τη βρετανική κυβέρνηση προκειμένου να έχει στοιχεία σχετικά με το καθεστώς του Χίτλερ και να τα παρουσιάσει στις δίκες της Νυρεμβέργης.

Ενώ μέχρι τώρα κάποιος έπρεπε να πάρει ειδική άδεια προκειμένου να μελετήσει τα αρχεία από τον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη τώρα πια θα μπορεί να δει τη συλλογή που θα είναι διαθέσιμη ηλεκτρονικά σε όλους. Το άνοιγμα των αρχείων θεωρείται ένα μεγάλο βήμα που συμβάλλει στην καταπολέμηση της άρνησης του Ολοκαυτώματος.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου