Του Θωμά Στραβέλη,
συγγραφέα – πανεπιστημιακού
Κατά την άποψη του Ηρόδοτου, η ονομασία «Μακεδονία» έχει την αρχαία ελληνική ρίζα «μακεδανός», που σημαίνει «μακρύς», ενώ, σύμφωνα με τον Βυζάντιο, Φαναριώτη λόγιο και λεξικογράφο, η ονομασία προέρχεται από τον μυθικό γενάρχη των Μακεδόνων, τον ονομαζόμενο «Μακεδόνα». Ο «Μακεδών», κατά τον Ησίοδο, ήταν γιος του Δία και της Θυΐας (ή Αιθυΐας), και επώνυμος γενάρχης της Μακεδονίας και των Μακεδόνων. Ήταν,επίσης, και αδερφός τού Μάγνητος (που ήταν γιος του Αιόλου). Ξέρουμε, άλλωστε, ότι η Μαγνησία, ήταν πόλη της Μικράς Ασίας, χτισμένη πάνω στον ποταμό Μαίανδρο.
Οι κάτοικοί της, οι Μάγνητες, ήταν μία από τις δώδεκα φυλές τού Αμφικτιονικού Συνεδρίου και πολύ καλοί ναυτικοί. Ήταν οι πρώτοι Έλληνες, που έφτασαν στη Μικρασία κι έχτισαν, μεταξύ άλλων, και την πόλη της Μαγνησίας, όπως ίδρυσαν και οι γιοι τού Μακεδόνα, Άμαθος, Αντιτάν, Βέρης, Πιέρος, Εύρωπος και Ώρωπος, πόλεις και διαμερίσματα της Μακεδονίας. Κατά μία άλλη εκδοχή, ο Μακεδών ήταν ο βασιλιάς της Ημαθίας, της πρώτης περιοχής της Μακεδονίας. Βλέπετε, από τον γιο τού Μακεδόνα Άμαθο (με παραφθορά της λέξης) έχουμε τη σημερινή Ημαθία (περιοχή και νομός της Δυτικής Μακεδονίας, με πρωτεύουσα τη Βέροια), από τον Ημαθίονα, αρχαίο βασιλιά της Σαμοθράκης (και γιο της Ηλέκτρας), έχουμε το νομό Ημαθίας.
Και από τον γιο τού Μακεδόνα Βέρη, τη σημερινή Βέροια, και, από το γιο του Πιέρο, την Πιερία της Κεντρικής Μακεδονίας, και τα Πιέρια όρη, βορειοδυτικά τού Ολύμπου. Υπάρχει και ο Ώρωπος, ο άλλος γιος του Μακεδόνα, αλλά υπάρχει και ο Ωρωπός, σήμερα, χωριό στη βόρεια παραλία της Αττικής, απέναντι από την Εύβοια. Και ο τελευταίος του γιος, ο Εύρωπος! Αλλά και ο σημερινός Ευρώτας, ποταμός της Λακωνίας, και ο Ευρωπός, αρχαία πόλη στον Ευφράτη, που ίδρυσαν οι Μακεδόνες τον 4ο αιώνα π. Χ. Υπάρχει και η αρχαία και η σημερινή Ευρώπη, να θυμίζει σ’ όλους μας τις κοινές ρίζες, τις ατέλειωτες ρίζες τού οικουμενικού δέντρου, που λέγεται ελληνική γλώσσα κι ελληνικός πολιτισμός. Πήγαμε αιώνες πίσω για να βρούμε ιστορικές και ανθρωπογεωγραφικές αλήθειες, που δεν αμφισβητούνται ούτε από θεούς, ούτε από ανθρώπους.
Δεν είμαι γεωγράφος, ούτε ιστορικός, για να μπορώ να πω περισσότερα. Μπορώ, όμως, ν’ αναφέρω ότι οι «μακεδονίζοντες» ήταν οι Έλληνες εκείνοι, που ήταν φίλοι των Μακεδόνων, με την έννοια ότι δέχονταν την ένταξή τους στον κόσμο των Μακεδόνων βασιλιάδων, προκειμένου να εναντιωθούν, με τον τρόπο αυτό, στους Πέρσες, στους Ρωμαίους και στους άλλους εξωτερικούς εχθρούς της Ελλάδας. Είχαν συγκροτήσει ένα κίνημα συμπαράστασης. Η ονομασία «μακεδονίζοντες» υπήρχε, όπως αντιλαμβανόμαστε, την εποχή τού Φιλίππου Β΄, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Διαδόχων του.
Οι γνωστότεροι από τους «μακεδονίζοντες», που την εποχή τού Φιλίππου λέγονταν και «Φιλιππίζοντες», ήταν ο Αισχίνης, ο Δημάδης, ο Ισοκράτης και ο Φωκίων, Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός, μαθητής τού Πλάτωνα, που διακρίθηκε για την ανδρεία και τη σωφροσύνη του και που είχε εκλεγεί 40 φορές στρατηγός της αρχαίας Αθήνας. Όσο για τον Ισοκράτη, τον ρητοροδιδάσκαλο, μπορούμε να θυμηθούμε ότι, ενώ θαύμαζε την αρχαία Αθήνα, δεν συμφωνούσε με τους πολιτικούς της.
Πίστευε μάλιστα ότι οι αδυναμίες της αθηναϊκής πολιτικής ήταν καταστροφικές για την πόλη και το λαό της, γι αυτό και αναζήτησε αρχηγό, που θα επιβάλλει την τάξη, και σαν τέτοιο βλέπει πρώτα τον Ιάσονα της Θεσσαλίας. Ο Ισοκράτης ήταν απ’ τους πρώτους, που προσανατολίζεται προς τον Φίλιππο, ζητώντας του να συνενώσει τους Έλληνες και να ηγηθεί του αγώνα εναντίον των Περσών. Η βασική του ιδέα,την οποία υποστηρίζει τόσο ένθερμα, είναι η ένωση των Ελλήνων εναντίον των βαρβάρων, μία πανελλήνια και πανεθνική πολιτική. Ο Ισοκράτης είναι ο ρήτορας, που θεωρούσε την Ελλάδα πατρίδα της παιδείας και του πολιτισμού.
Στην Ελλάδα Πανέλλην, στη Μακεδονία Παμμακεδών! Και όχι μόνο. Όμως, επιδιώκοντας κι εγώ, όπως ο Ισοκράτης, την ευφωνία, θα’ θελα να χαιρετίσω τον χαρακτηρισμό, που του δόθηκε. Ο Ισοκράτης ανήκει, όντως, στους «μακεδονίζοντες», αλλά και στους ΈλληνεςΜακεδόνες! Στους Παμμακεδόνες Έλληνες και στους Πανέλληνες Μακεδόνες!
