Της Αικατερίνης Γαργάλα – Μάγγου,
Μέλους Εκτελεστικής Επιτροπής Δημοκρατικής Ευθύνης, Δικηγόρου
Οι «μεταγραφές» βουλευτών από το κόμμα τους σε άλλο κόμμα με τις έδρες τους, έχουν μπει δυναμικά πλέον στο πολιτικό παιχνίδι.
Ένα νέο «τρικ» του πολιτικού «συστήματος» που τείνει στην «ποδοσφαιροποίηση» του δημοσίου βίου, εφόσον ικανοποιεί την εναγώνια προσπάθεια των παλαιών φθαρμένων πολιτικών μηχανισμών να δίνουν παράταση της πολιτικής τους επιβίωσης. Συγχρόνως, όμως, γίνεται κίβδηλη η πραγματική τους πολιτική δυναμική εφόσον δεν αντιστοιχεί στην αληθινή βούληση των ψηφοφόρων όπως αυτή αποτυπώθηκε στην κάλπη. Οι πολιτικές αλχημείες επιδεινώνουν την πολιτική κρίση.
Το κυρίαρχο πολιτικό ερώτημα σήμερα είναι αν σύμφωνα με τις επικρατούσες συνθήκες, ο προοδευτικός χώρος επιτελεί τον ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό του ρόλο, που είναι η υπεράσπιση των κοινωνικών κατεκτημένων μέσω της απρόσκοπτης αντιπροσωπευτικής-συνταγματικής δημοκρατίας. Αυτό το ερώτημα πρέπει να αποτελέσει και το ζητούμενο, όχι κατ’ επίφαση, για την συγκέντρωση απλά κομματικών οπαδών αλλά τον κύριο πολιτικό στόχο. Μόνο η ουσιαστική στόχευση της επίλυσης αυτού του πολιτικού προβλήματος που έχει προκύψει δύναται να αποτελέσει τη λύση της πολιτικής κρίσης και την αναζωογόνηση του προοδευτικού χώρου μέσω της αφύπνισης της κοινωνίας και της δημιουργίας ενός αληθινά νέου κόμματος όπως είναι η νεοϊδρυθείσα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ.
Όλες οι προσπάθειες του υπάρχοντος χιλιοδοκιμασμένου και φθαρμένου πολιτικού συστήματος στοχεύουν με αλχημείες να καταστήσουν ηγεμονικό τον προοδευτικό χώρο πάντα με πνεύμα αρχηγοκεντρικής αντίληψης. Ο δε κυβερνητικός σχηματισμός αυτό το έπραξε πουλώντας «αυταπάτες», πού είναι η ΑΛΛΑΓΗ;
Ο προοδευτικός χώρος για να κυριαρχήσει ξανά όχι δημοσκοπικά αλλά ουσιαστικά επιτελώντας, όπως προείπα, τον πολιτικό του ρόλο πρέπει να εκφραστεί μέσα από ένα σύγχρονο νέο κόμμα με ιδεολογική καθαρότητα, με ευκρινείς αρχές, με αληθή, διαυγή πολιτικό λόγο που να οδηγεί σε πολιτικές πράξεις που καμία σχέση δεν θα έχουν με την επιδίωξη σκοπιμοτήτων, ομάδων, προσώπων και πολιτικών καιροσκοπισμών.
Δευτερευόντως, πρέπει εκ νέου να δημιουργηθούν ισχυροί δεσμοί που έχουν απολεσθεί με τους πολίτες, όπως αυτοί εκφράζονται στην κοινωνία στους χώρους της Νεολαίας, στους επιστημονικούς συλλόγους, στα επιμελητήρια, στους χώρους πολιτισμού.
ΑΛΛΑΓΗ, είναι λοιπόν η εκκίνηση της κοινωνίας για άλματα δημιουργίας και όχι συγκλίσεις ποσοστών ,σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις όπως και συγχωνεύσεις πολιτικών μικροσχηματισμών ή «μεταγραφών» βουλευτών με τις έδρες τους για να μη χαθούν κοινοβουλευτικά κεκτημένα ολίγων προσώπων. Αλλαγή είναι ο προοδευτισμός που χάθηκε στις μέρες μας από τον πολιτικό καιροσκοπισμό.
Ο προοδευτικός χώρος πρέπει να γίνει ξανά πολύ συλλεκτικός, πλειοψηφικός, δημοκρατικός και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο από νέα πρόσωπα με φορτία εμπιστοσύνης, από νέο σύγχρονο κόμμα και όχι από φθαρμένα πολιτικά υλικά.
Η ιστορική ταύτιση του προοδευτικού χώρου είναι και ο εξ ορισμού προσδιορισμός του, δηλαδή, η σύνδεση του με έννοιες όπως κοινωνική αλληλεγγύη, σεβασμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δικαιοσύνη, προάσπιση αρχών κοινωνικού κράτους-πρόνοιας, ριζική αναδιανομή εξουσίας, ενεργή πολιτική συμμετοχή όχι μόνο των οργανωμένων οπαδών, ανασύνταξη δημοκρατικών θεσμών, διαχείριση κρίσεων με γνώμονα τον άνθρωπο και επαναπροσδιορισμός της σχέσης κράτους- πολίτη.
Μόνο ένα νέο σύγχρονο κόμμα από την αρχή θα μπορούσε να αποτελέσει όχημα που θα μας βγάλει από την πολιτική κρίση η οποία εμφανίζεται και ως κρίση πολιτικών ταυτοτήτων ξεπερνώντας τον ιστορικά διαμορφωμένο διαχωρισμό Δεξιά-Κέντρο- Αριστερά.
Όσοι ιδρύσαμε την Δημοκρατική Ευθύνη αυτό οραματιστήκαμε. Η κοινωνία των Πολιτών καλείται να αναλάβει πολιτική δράση μέσω της ενεργούς πολιτικής συμμετοχής της. Έχει αποκλειστικά την ΕΥΘΥΝΗ να πράξει τούτο.
