Του Απόστολου Ντόβα
Έφτασε λοιπόν το 2018, μια νέα χρονιά ξεκίνησε. Η παραμονή της πρωτοχρονιάς είναι για όλους μας μια ξεχωριστή εορτή. Έχουμε συνδυάσει την αλλαγή του χρόνου με την προοπτική μιας νέας αρχής, ενός εν δυνάμει μηδενισμού του “κοντέρ” των ετών που πέρασαν και ανήκουν πλέον στο παρελθόν, μακρινό ή μη. Συμφώνα πάντα με τις συνήθειες αλλά και μια επιρροή από τα αμερικανικά ήθη και έθιμα που, η παραμονή του νέου χρόνου είναι κατά κανόνα η μέρα για αποφάσεις (resolutions). Αποφάσεις – δεσμεύσεις για το νέο έτος. Όλοι τις κάνουμε, ” Θα χάσω 10 κιλά”, η “θα κόψω το κάπνισμα” και άλλα παρόμοια. Για ένα περίεργο λόγο η ημερολογιακή αλλαγή στο νέο έτος μας δίνει μια νέα προοπτική και μια νέα αισιοδοξία ότι θα κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά.
Αφορμή για όλα αυτά είναι μια συζήτηση που είχα με μια Αυστραλή φίλη μου από την Μελβούρνη. Αναλογιζόμενοι πιθανές καταστάσεις, συνθήκες, προβλήματα, που μπορεί να εμφανιστούν στο 2018, επέμενε στα περισσότερα να απαντάει λακωνικά χρησιμοποιώντας μια πολωνική παροιμία “Niemójcyrk,nie moje malpy“.Οι Αμερικανοί τείνουν να χρησιμοποιούν πολύ αυτή την παροιμία (“Not my circus, not my monkeys”), τονίζοντας έτσι μια κοσμοθεωρία όπου αν δεν είναι δικό μας το πρόβλημα, δεν μας ενδιαφέρει και η λύση. Παραδόξως ψάχνοντας στο δίκτυο ανακάλυψα και ολόκληρα site τα όποια βασίζονται σε αυτή την λογική σαν μορφή ψυχολογικής βοήθειας ή θεραπείας ακόμη και ολόκληρες θεωρίες management.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινείς υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες αυτή η λογική σίγουρα μπορεί να βοηθήσει. Η γενίκευση της όμως είναι πολύ ανησυχητική, ποιο είναι πραγματικά το ιδιωτικό “τσίρκο” του καθενός από εμάς. Η οικογένεια, οι φίλοι, οι συνάδελφοι κάποιες κατηγορίες ακόμη ή ανησυχητικά λιγότερες. Ανήκει άραγε το προσωπικό πρόβλημα ενός συναδέλφου μέσα στα όρια του “τσίρκου” μας ή δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί διόλου; Αν γενικεύσουμε περισσότερο οι άστεγοι της γειτονιάς μας, οι μετανάστες, τα αδέσποτα, ή ακόμη οι δύσμοιροι πλημμυροπαθείς της Μάνδρας σε ποιανού “τσίρκο” ανήκουν. Σε αντίθεση με τους περισσότερους δυτικό Ευρωπαίους άλλα και Αμερικανούς, πιστεύω στους Έλληνες και πιστεύω ότι η αλληλεγγύη είναι ένα από τα δυνατότερα χαρακτηριστικά μας σας λαός.
Το 2018 κατ’εμε θα είναι μια χρονιά ακόμη κρίσης και δυσκολιών. Η δική μου απόφαση είναι να μεγαλώσω το όρια του τσίρκου μου και παράλληλα των αριθμό των μαϊμούδων για τις οποίες είμαι υπεύθυνος. Παραπάνω δυσκολίες; Σίγουρα ναι, άλλα έχουμε αποδείξει σαν λαός ότι στα δύσκολα τα καταφέρνουμε μια χαρά.
Ευτυχισμένο το νέο έτος για όλους.
