Του Κων. Απ. Σουλιώτη, επ. λυκειάρχη
Είναι γνωστό σε όλους μας ότι οι πρωτόπλαστοι άνθρωποι – ο Αδάμ και η Εύα – παρέβησαν την εντολή του Θεού, τη γνωστή απαγόρευση να μη φάγουν από τους καρπούς του δέντρου της γνώσεως του καλού και κακού. Η πράξη τους αυτή ήταν ανυποταξία στο θέλημα του Θεού και παρακοή. Ήταν αμάρτημα όχι μόνον των πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας, αλλά αμάρτημα το οποίο κληρονομήσαμε όλοι οι άνθρωποι, αφού ο Αδάμ δεν αμάρτησε ως πρόσωπο μόνον, αλλά ως γενάρχης όλου του ανθρώπινου γένους. Γράφει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους Επιστολή του (5,12): «Ακριβώς δι’ ενός ανθρώπου, του Αδάμ, εισήλθε στον κόσμο η αμαρτία και δια της αμαρτίας ο θάνατος και έτσι ο θάνατος διαδόθηκε σε όλους τους ανθρώπους, διότι στο πρόσωπο του Αδάμ αμάρτησαν όλοι οι απόγονοί του».
Η ανθρωπότητα με την παράβαση της εντολής του Θεού απομακρύνθηκε από κοντά του, ζούσε μια ζωή χωρίς το Θεό, τα θεία χαρίσματα του ανθρώπου εξασθένησαν και έφτασε σε τέτοια κατάσταση ο άνθρωπος που ήταν αδύνατο να αλλάξει τρόπο ζωής με τις δικές του δυνάμεις. Όμως, η προπατερική αμαρτία δε μπορούσε σε καμία περίπτωση να καταργήσει τους σκοπούς της δημιουργίας του κόσμου και της πλάσης του ανθρώπου. Η αγάπη του Δημιουργού Θεού δεν ήταν δυνατόν να αφήσει τα πλάσματα σε μια τέτοια κατάσταση. Γι αυτό, όταν ήλθε ο κατάλληλος χρόνος, έστειλε τον Υιόν Του για τη λύτρωση και τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αυτή η ανάληψη πρωτοβουλίας από μέρος του Θεού για τη σωτηρία έγινε, επειδή ο άνθρωπος ήταν επιδεικτικός σωτηρίας και η πνευματική του ασθένεια ιάσιμη, αφού η αμαρτία δεν προήλθε από τον ίδιο, αλλά παρακινήθηκε σ΄ αυτή από το διάβολο, και όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός, «ο εξ υποβολής άλλου αμαρτάνων αξιούται πλείονος απολογίας και συγγνώμης» και συνεπώς ο άνθρωπος «εκ της του διαβόλου προσβολής αμαρτήσας εν μετανοία γέγονε».
Τη δυνατότητα της σωτηρίας προμήνησε ο Θεός στους ανθρώπους αμέσως μετά την παράβαση, όταν είπε ότι ο απόγονος της Εύας (εννοώντας το Χριστό) θα συντρίψει τη δύναμη και το κράτος του διαβόλου. Η υπόσχεση αυτή του θεού πραγματοποιήθηκε «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου…», όταν δηλαδή το ανθρώπινο γένος προπαρασκευάστηκε επαρκώς και ήταν σε θέση να υποδεχτεί το Σωτήρα και να οικειωθεί το μυστήριο της λύτρωσης και την ελευθερία από τα δεσμά της αμαρτίας… Η προχριστιανική ανθρωπότητα προπαρασκευάστηκε πνευματικά, κατά θεία οικονομία, για να δεχθεί το Σωτήρα Χριστό . Η προετοιμασία αυτή είχε ως συνέπεια να συναισθανθούν οι άνθρωποι την προσωπική τους αδυναμία για την απαλλαγή τους από το βάρος της αμαρτίας και της κακοδαιμονίας, στην οποία βρέθηκαν μεταπτωτικά και να αναζητούν και να αναμένουν εναγώνια την έλευση του Λυτρωτή τους.
Με την ενανθρώπηση του Ιησού Χριστού προσφέρθηκε από το Θεό, στον άνθρωπο που αμάρτησε, η σωτηρία . Ο άνθρωπος μπορεί πλέον να αποφύγει τον πνευματικό θάνατο με την εμφάνιση του Θεού στον κόσμο. Ο Θεός με την ενανθρώπιση Του Υιού και Λόγου Του δείχνει στον άνθρωπο τον αληθινό δρόμο ο οποίος μπορεί να οδηγήσει στη θέωσή του. Το μήνυμα των Χριστουγέννων οδηγεί τον άνθρωπο στην αληθινή θέωση. Είναι αυτό που λένε οι πατέρες: «Θεός γίνεται άνθρωπος, ίνα τον άνθρωπον Θεόν απεργάσηται»
Η Γέννηση και η επί γης παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι το μεγαλύτερο γεγονός της ιστορίας του κόσμου, διότι αποκατέστησε την ηθική τάξη, η οποία είχε διασαλευθεί με το προπατορικό αμάρτημα και διότι δημιούργησε πάλι τις καλές συνθήκες για την εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού από τον ουρανό και στην επίγεια κοινωνία των ανθρώπων. Η έλευση του Θεανθρώπου Χριστού στον κόσμο Ευαγγελίζεται έναν νέο κόσμο, που στηρίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό, την καλοσύνη, την ειρήνη και την αγάπη του ανθρώπου προς τον κάθε άνθρωπο είτε αυτός είναι φίλος μας είτε εχθρός μας. Στη ζωή μας πάντα πρέπει να έχουμε στο νου μας την εντολή του Κυρίου «Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν» και το άλλο «ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις». Όλοι οι άνθρωποι είμαστε εικόνες του Θεού.
Κλείνοντας θα αναφέρω την απάντηση του ιερού Αυγουστίνου στο ερώτημα: τι είναι ο Χριστός για μας;
Ο Χριστός είναι το παν για μας.
Θέλεις να θεραπευτούν οι πληγές σου;
Είναι ο Γιατρός !
Να γαληνέψει η ψυχή σου;
Είναι η Ειρήνη !
Να τιμωρηθεί η αδικία;
Είναι η Δικαιοσύνη !
Αν έχεις ανάγκη από βοήθεια, είναι η Δύναμη!
Αν φοβάσαι το θάνατο, είναι η Ζωή !
Αν ζητάς τον ουρανό, είναι ο Δρόμος !
Αν μισείς τα σκοτάδια, είναι το Φως !
Αν πεινάς, είναι η Τροφή !
