ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Η χαμένη τιμή του Υπουργείου Δικαιοσύνης

η-χαμένη-τιμή-του-υπουργείου-δικαιοσύ-193279

Του Λάζαρου Γαϊτάνη*

Μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες μιας σύγχρονης μεγαλούπολης, όπως ο Βόλος, ένα δικαστικό μέγαρο του οποίου η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1929; Ένα κτίριο, όπου οι σοβάδες πέφτουν ανεξέλεγκτα; Ένα κτίριο λιθόκτιστο, χαρακτηρισμένο μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού της 27/8/1998 ως διατηρητέο, με συνέπεια οποιαδήποτε αλλοίωση της μορφής του να είναι απαγορευμένη; Εξάλλου ακόμη και αν το κτίριο αποχαρακτηριστεί, σε περίπτωση που κάποιοι το επιδιώξουν, άραγε είναι βέβαιο ότι ενδεχόμενη ανακατασκευή-μερική επέκτασή του θ’ αποτελέσει λύση, που δεν θα διχάσει την τοπική κοινωνία; Μπορεί ν’ αρκεστεί ο Βόλος, η έκτη σε πληθυσμό πόλη της χώρας, σ’ ένα κτίριο μικτής επιφάνειας χώρων 2.400 τ.μ. περίπου ή έστω με την ανακατασκευή κατά τι μεγαλύτερο, όταν το Δικαστικό Μέγαρο των Καλαβρύτων έχει εμβαδόν 3.250 τ.μ., του Πολυγύρου 4.800 τ.μ. της Βέροιας 5.800 τ.μ. και της Σπάρτης 5.850 τ.μ.; Πεποίθησή μου είναι ότι η σαρωτική πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας θα προτιμούσε της όποιας ανακατασκευής ένα νέο, σύγχρονο, άνετο σε χώρους, Δικαστικό Μέγαρο. Ακριβώς όπως κατά διαστήματα απαίτησε την τελευταία δεκαετία το σύνολο σχεδόν των φορέων της πόλης που εξέφρασαν άποψη.

Δυστυχώς 20 χρόνια τώρα ο Βόλος και οι τοπικοί φορείς έχουν βιώσει την κοροϊδία των εκάστοτε υπουργών Δικαιοσύνης. Συσκέψεις, προτάσεις, αντιπροτάσεις με την ίδια πάντα κατάληξη: Την απόρριψη κάθε προτεινόμενης λύσης, συμπεριλαμβανομένων αυτών, που αφορούσαν προσθήκες στο υπάρχον Δικαστικό Μέγαρο. Χαρακτηριστικά το 2008 και το 2007 απορρίφθηκαν αντίστοιχα: α) Η πρόταση του Δήμου Βόλου για γυάλινη προσθήκη, με γνωμοδότηση της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Θεσσαλίας και με βασικό επιχείρημα την ολοσχερή καταστροφή της μιας από τις τέσσερις ελεύθερες όψεις του κτιρίου. β) Η αξιοποίηση του κτιρίου της εφημερίδας «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» ως βοηθητικού δικαστικού μεγάρου, με αρνητική γνωμοδότηση της «ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΑΕ» λόγω ύπαρξης δύο αυθαιρέτων ορόφων κι έλλειψης στατικής επάρκειας, που καθιστούσαν υπερβολικό το κόστος ανακατασκευής.

Την έλλειψη πολιτικής βούλησης από τη μεριά των εκάστοτε υπουργών Δικαιοσύνης να επιλύσουν το πρόβλημα, υποβοηθούσαν με τις διαφωνίες τους ως προς την ενδεικνυόμενη λύση τοπικοί φορείς, του Δικηγορικού Συλλόγου μη εξαιρουμένου. Οι διαφωνίες αυτές ήταν το άλλοθι της απραξίας των εκάστοτε κυβερνήσεων, που έκρυβαν πίσω από την ύπαρξη διαφωνιών τη μη ύπαρξη πραγματικής πολιτικής τους βούλησης. Μια τέτοιας μορφής πολιτική βούληση για δρομολόγηση των διαδικασιών για κατασκευή νέου Δικαστικού Μεγάρου εξέφρασε και η σημερινή κυβέρνηση, μέσω του τότε υπουργού Δικαιοσύνης κ. Νίκου Παρασκευόπουλου, στις 29-6-2016. Ως πρώτο βήμα ανακοινώθηκε από μέρους του η συγκρότηση επταμελούς άτυπης επιτροπής εργασίας με τη συμμετοχή τεσσάρων υπηρεσιακών παραγόντων του Υπουργείου, της προϊσταμένης του Πρωτοδικείου Βόλου, του προέδρου του Δ.Σ.Β. και της προέδρου των Δικαστικών Υπαλλήλων. Ζητούμενο η εξεύρεση κατάλληλου δωρεάν οικοπέδου. Ωστόσο από τη μεριά του Υπουργείου τον Νοέμβριο του 2016 αποκλείστηκαν τα δύο οικόπεδα ιδιοκτησίας του: Αυτό των φυλακών της οδού Μεταμορφώσεως, λόγω εγκατάλειψης του έργου ανέγερσης φυλακών στο Αϊδίνι και αυτό της Στέγης Ανηλίκων στη Ν. Ιωνία, λόγω πρόθεσης επαναλειτουργίας της. Βέβαια ένα χρόνο τώρα ούτε αυτή η πρόθεση είδαμε να υλοποιείται.

Έστω και έτσι όμως υπάρχουν 3 υπό προϋποθέσεις δωρεάν δημοτικά οικόπεδα, τα 2 από τα οποία πληρούν σε ικανοποιητικό βαθμό τα απαραίτητα κριτήρια: Εμβαδόν τουλάχιστον 4 στρέμματα, προσβασιμότητα – προσπελασιμότητα, νομικό καθεστώς μη αμφισβητούμενο, κοινωνική αποδοχή και ωριμότητα ως προς τον χρόνο έναρξης των εργασιών κατασκευής.

Το πρώτο είναι το οικόπεδο των οδών Γ. Δήμου – Ο. Ελύτη, εμβαδού 5.581,09 τ.μ. σε απόσταση από το υπάρχον Δικαστικό Μέγαρο 1.550 μέτρα και απόσταση από τον περιφερειακό σε ευθεία γραμμή 210 μέτρα. Το δεύτερο είναι το οικόπεδο της οδού Γ. Δήμου παραπλεύρως του χείμαρρου Άναυρου, εμβαδού 4.255,13 τ.μ. σε απόσταση από το υπάρχον Δικαστικό Μέγαρο 1.430 μέτρα και απόσταση από τον περιφερειακό σε ευθεία γραμμή 380 μέτρα. Αμφότερα τα οικόπεδα έχουν χαρακτηριστεί ως χώροι αθλητικοί, επομένως θα απαιτηθεί χρονικό διάστημα για αλλαγή του σχεδίου πόλης, και αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως βασικό μειονέκτημά τους. Αντίθετα ως πρόσθετο πλεονέκτημά τους θεωρώ το ότι κείμενα το ένα απέναντι στο άλλο θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν ενιαίο χώρο. Είναι λογικό ότι η κατασκευή ενός Δικαστικού Μεγάρου θα δώσει τόνωση στη συγκεκριμένη περιοχή. Ωστόσο θα πρέπει να διασφαλιστεί η αλλαγή χρήσης και όχι η εγκατάλειψη του υφιστάμενου Δικαστικού Μεγάρου, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρξει υποβάθμιση του κέντρου της πόλης.

Ωστόσο, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απέδειξε ότι δεν έχει την πολιτική βούληση να προχωρήσει το θέμα. Και αν ο κ. Νίκος Παρασκευόπουλος, περιορίστηκε στη σύσταση μιας άτυπης επιτροπής εργασίας, ο κ. Σταύρος Κοντονής, περιορίστηκε στη διατύπωση εντολής, τον Ιούνιο του 2017, προς τις «Κτιριακές Υποδομές Α.Ε.» προκειμένου στελέχη της να έλθουν στον Βόλο να επιλέξουν το καταλληλότερο από τα 3 δωρεάν, υπό προϋποθέσεις, οικόπεδα. Αδυνατώντας όμως, όπως επί 6 μήνες αποδείχτηκε, να επιβάλει την έλευσή τους στον Βόλο. Παραβλέποντας ο ίδιος ότι η υποστελέχωση της «Κτιριακές Υποδομές Α.Ε.» μετά τη μετάταξη μεγάλου μέρους του προσωπικού τους σε άλλες υπηρεσίες, θα είναι το επόμενο προς τα πίσω όμως βήμα.

Άραγε, μετά την εξέλιξη αυτή θα επαναλάβει ο κ. υπουργός Δικαιοσύνης τα περί πολιτικής βούλησης, θυμίζοντας τον ψεύτη βοσκό; Πολύ αμφιβάλω. Το σχόλιό μου πάντως διαχρονικά δεν μπορεί παρά να είναι: Πολιτική βούληση για κατασκευή νέου Δικαστικού Μεγάρου στον Βόλο; Ένα από τα πιο σύντομα κυβερνητικά ανέκδοτα, ή -αν προτιμάτε- η χαμένη τιμή του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

*Ο Λάζαρος Γαϊτάνης είναι Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου