Tου Δημήτρη Μποσνάκη
Η πόλη του Βόλου φόρεσε τα γιορτινά της. Με την ευκαιρία αυτή ανέδειξε και τις τοπικές καλλιτεχνικές δυνάμεις της. Απολαύσαμε τις ποιοτικές αρμονίες της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Βόλου και της Παιδικής και Νεανικής Χορωδίας του Δημοτικού Ωδείου με τους εξαιρετικούς χοροδιδασκάλους, μαέστρους και τις εξαιρετικές αοιδούς και έγινε αντιληπτό ότι η πόλη διαθέτει, από μόνη της, τις δυνάμεις εκείνες που μπορούν να παράγουν καλλιτεχνικό αποτέλεσμα υψηλού επιπέδου. Αυτό επιβεβαιώθηκε και σε έναν άλλο τομέα, εξίσου απαιτητικό και ανταγωνιστικό: το θέατρο πρόζας. Και μάλιστα στο μοντέρνο και δύσκολο ρεπερτόριο.
Η παράσταση που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής με πρωτοβουλία του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π. – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου με τίτλο “Η μέθοδος Γκρόνχολμ” του σύγχρονου Καταλανού συγγραφέα Τζόρντι Γκαλθεράν, δίνει τη δυνατότητα να αναδειχθούν οι τοπικές θεατρικές δυνάμεις σε ένα έργο μοντέρνο, με εξαιρετικά απαιτητικό κείμενο, πρωτοποριακή μουσική και επιτηδευμένη ηθοποιία. Έργο εγκεφαλικό, και ωστόσο καθημερινό, σε ένα μοναδικό πλάνο, και ωστόσο συναρπαστικό, κρατάει αδιάλλειπτο το ενδιαφέρον του θεατή, τόσο με την εξέλιξη της υπόθεσης, όσο και με την ευρηματικότητα του κειμένου, αλλά και με τον ευμετάβλητο χαρακτήρα των προσώπων.
Η υπόθεση είναι πολυεπίπεδη. Αφορά τη ζούγκλα των μοντέρνων εργασιακών σχέσεων, κάνοντας μια κριτική τομή στο μοντέλο των πολυεθνικών εταιρειών, στην ουσία όμως διεισδύει βαθιά στις μοντέρνες ανθρώπινες σχέσεις. Στην προοπτική του ατόμου να διατηρήσει την προσωπικότητά του, στο επικίνδυνο παιχνίδι της επαγγελματικής επιτυχίας σε βάρος της ψυχικής ισορροπίας, στο ρίσκο των διαφυλικών σχέσεων, πόσο μάλλον των ομοφυλικών, στην αποξένωση μέσα στην οικογένεια, στη μετατροπή του δώρου της ζωής σε μια ατέρμονη δοκιμασία. Το έργο του Καταλανού συγγραφέα, γραμμένο και σκηνοθετημένο σε ένα σύγχρονο τηλεοπτικό στούντιο, όπου αυτός που δίνει εντολές είναι το σύστημα, και όπου ο συνδετικός κρίκος της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι το παράλογο, διακωμωδεί την τραγικότητα της προόδου. Το μοντέρνο γίνεται διαβολικό, και η λογική γίνεται το εργαλείο του διαβόλου. Δίνει όμως την ευκαιρία να αναδειχθεί ο ανθρώπινος Νους στο όργανο που διεκδικεί την κυριαρχία στο σύμπαν.
Την παράσταση φέρνουν σε πέρας, με υψηλές προδιαγραφές, οι ταλαντούχοι ηθοποιοί της πόλης μας: ο Βλάσης Ζώτης, με επαγγελματική υποκριτική, μια αποκάλυψη της παράστασης, η Νιόβη Κωστοπούλου, απόλυτα πειστική στον εξισορροπιστικό ρόλο της, ο Γρηγόρης Γαλάτης, ηθοποιός και σκηνοθέτης, που καθοδηγεί με μαεστρία τα δύσκολα σημεία της υπόθεσης, και ο Θανάσης Ζέρβας, στον απαιτητικό ρόλο του μοντέρνου θύματος και θύτη, “του τσόγλανου που πρέπει να δείχνει καλός άνθρωπος” προκειμένου να διατηρήσει τη θέση εργασίας.
Οι ηλεκτρονικοί ήχοι του Κωστή Δρυγιαννάκη, όχι μόνο επενδύουν μουσικά την παράσταση, αλλά “ανάβουν τα λαμπάκια” της σκέψης που αδημονεί να παρακολουθήσει την εξέλιξη του έργου. Τέλος, τα σκηνικά του Αλέξανδρου Ψυχούλη, συνδέουν τα παιχνίδια της λογικής του κειμένου με την καθημερινότητα μιας πολυεθνικής εταιρείας, το απλό και γραμμικό πλάνο μιας οικονομικής επιχειρήσης με την τεθλασμένη γραμμή και το δαιδαλώδες της ανθρώπινης σκέψης και ψυχής.
Η παράσταση ανεβαίνει μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου. Η τιμή του εισιτηρίου είναι προτρεπτική για την υψηλή ποιότητα του εγχειρήματος και κατά τη γνώμη μου αυτό το θεατρικό σχήμα-εύρημα πρέπει να συνεχίσει και μετά τις γιορτές. Πάνω απ’ όλα όμως χρειάζεται η συμπαράσταση του κοινού όχι μόνο στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές!
