Του Νικήτα Παπαντωνίου – Καρτάλη*
Η ραχοκοκαλιά μίας υγιούς κοινωνίας είναι η μεσαία τάξη της. Είναι οι λεγόμενοι υπαξιωματικοί του στρατού, και όπως είναι γνωστό χωρίς λοχίες πόλεμος δεν κερδίζεται. Η μεσαία τάξη είναι το σκαλοπάτι που πρέπει να περάσει ένας πολίτης ώστε να ζει καλύτερα, να έχει προοπτικές για να περάσει στο επόμενο κοινωνικό-οικονομικό του «σταθμό» και σε τελική ανάλυση να ξεχωρίσει από τα κάτω οικονομικά στρώματα της κοινωνίας. Σε μία δυτική-αστική οικονομία αυτά είναι προφανή αν όχι αυτονόητα. Στην Ελλάδα του Σύριζα όλα άλλαξαν και η μεσαία τάξη στοχοποιήθηκε. Στη μεσαία τάξη ανήκουν τα φημισμένα επαγγέλματα των ιατρών, δικηγόρων, μηχανικών καθώς και κάποιοι ελεύθεροι επαγγελματίες και μισθωτοί.
Στη προεκλογική εκστρατεία των εκλογών του 2015, το τωρινό κυβερνών κόμμα είχε υποσχεθεί φοροελαφρύνσεις για τους μη έχοντες και βαριά φορολογία για τους κατέχοντες. Ξέχασε να ορίσει βέβαια επισήμως τι θεωρείται πλούσιος και τι φτωχός. Κατά την προσωπική μου άποψη ηθελημένα, γιατί αν το όριζε δεν θα γινόταν κυβέρνηση. Η Θάτσερ έλεγε ότι «Δεν πρέπει να λες ψέματα, όμως κάπου – κάπου, πρέπει να είσαι διφορούμενος». Εδώ μιλάμε για ένα μεγάλο πολιτικό ψέμα και η φοροεπιδρομή που υφιστάμεθα ως κοινωνία δεν είναι προιόν αυταπατών αλλά σχεδίου φτωχοποίησης του κοινωνικού ιστού της χώρας με σκοπό τον πλήρη έλεγχο του.
Το ατομικό εισόδημα από τα φορολογικά στοιχεία για το έτος 2016 έδειξε ότι μέση ατομική φορολογική δήλωση είναι κοντά στα 10.000 ευρώ. Προφανώς λοιπόν αν θέλεις να βοηθήσεις τους πιο αδύνατους, αναφέρεσαι σε εισοδήματα κοντά στα 5.000 ευρώ και έτσι αρχίζει ο ορισμός της μεσαίας τάξης από τα διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικά αναφέρω:
1. Θεανώ Φωτίου: «Όταν λέμε μεσαία τάξη εννοούμε το ανώτατο ατομικό εισόδημα, είναι αυτό που αποτυπώνει η ΕΛΣΤΑΤ», δηλαδή από τα 7.500-10.000 ευρώ τον χρόνο θεωρείσαι ένας αντίστοιχος ιατρός ή δικηγόρος. Από κοινωνικό-πολιτική άποψη εξαιρετικά ενδιαφέρον. Πρακτικά μάλλον αστείο….
2. Ευκλείδης Τσακαλώτος: Δήλωσε ευθαρσώς ότι μία τετραμελής οικογένεια με ετήσιο εισόδημα μέχρι 18.000 ευρώ αντιπροσωπεύει τη μεσαία τάξη. Δύο συνολικοί μισθοί των 1.300 ευρώ (655 ατομικά για τον κάθε γονέα) το μήνα είναι η νέα μεσαία τάξη μας. Ο υπουργός των Οικονομικών είναι γνωστός μαρξιστής και επομένως είναι συνεπής στο λόγο. Για τους ανθρώπους που τους ψήφισαν δεν ξέρω αν κατάλαβαν τι έκαναν.
3. Τρύφων Αλεξιάδης: Όρισε ως υψηλό εισόδημα αυτό «αυτό που απομένει σε κάποιον, εφόσον έχει καλύψει τις βασικές του ανάγκες» χωρίς να το προσδιορίσει ποσοτικά. Δηλαδή, εκτός των βασικών αναγκών, το κράτος δεν θα επιτρέπει καμία αποταμίευση ή κατανάλωση σε φαγητό ή ποτό γιατί θεωρείται πολυτέλεια. Ελπίζω ο κύριος Αλεξιάδης να χτυπήσει την πόρτα του Περισσού και να προσχωρήσει στο Κ.Κ.Ε.
4. Μανώλης Γλέζος: «Πλούσιοι είναι όσοι έχουν εισόδημα πάνω από 20.000 ευρώ ετησίως». Η δήλωση έγινε το 2012 και αφορούσε το οικογενειακό εισόδημα προφανώς. Δηλαδή τώρα με κανένα 15.000 χιλιάδες θεωρείσαι Bill Cage.
To 2014 οι άνθρωποι με ατομικό εισόδημα πάνω από 80.000 ευρώ ήταν 35.000 δηλαδή το 0,3% του πληθυσμού. Προφανώς όσο και να τους φορολογήσεις δεν πρόκειται να πάρεις τα 10 δισ. ευρώ εισοδήματος που έχουν προϋπολογιστεί. Η πάταξη της φοροδιαφυγής θέλει χρόνο και μηχανισμούς όπως το έχει παραδεχθεί και ο κύριος Τσακαλώτος. Άρα το κυβερνών κόμμα ήξερε πολύ καλά ότι θα επιβαρύνει τουνς νοικοκυραίους των 1.000 ευρώ και τους κορόιδεψε κατάματα και κατά επανάληψη όλων αυτών τον καιρό. Αντί λοιπόν να φέρουν επενδύσεις και δουλειές είπανε να φορολογήσουνε την νέα μεσαία τάξη. Προφανώς παράλογο και ακατανόητο. Αλλά όπως είχε πει και ο Αβράαμ Λίκολν «αυτονόητο είναι μόνο θάνατος και ο φόροι. Όλα τα άλλα τα συζητάμε».
* Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου-Καρτάλης είναι πρώην CFO της Nobacco και αναλυτής της Eurobank και νυν σύμβουλος στο ΕΒΕΑ, πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών μετέχοντας στις επιτροπές Οικονομίας, Ανάπτυξης και Ενέργειας.
