ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ένδον Βλέπε – Ένδον Σκάπτε!

ένδον-βλέπε-ένδον-σκάπτε-212661

Του Θωμά Στραβέλη, συγγραφέα – πανεπιστημιακού

«Ό,τι πιο θαυμαστό υπάρχει στα χρονικά τού κόσμου, συνδέεται με την Ελλάδα», λόγια τού Λουδοβίκου Α΄, βασιλιά της Γαλλίας, ελληνολάτρη και ελληνομαθή. Ο βασιλιάς δεν λέει με πολλά λόγια πολλά, αλλά με λίγα πολλά…

Το ’χουμε μάθει πια όλοι μας: Όταν το κατάρτι είναι ψηλό, το σπάει η μπόρα, κι η Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, παραείχε ψηλό κατάρτι στο καράβι της. Είναι πλέον φανερό ότι ο πολύς ο ύπνος και το παραπανήσιο φαγητό χόντρυναν το μυαλό μας. Όμως, το να δέχεσαι ψύχραιμα αυτό που σου συμβαίνει, είναι το πρώτο βήμα για την εξουδετέρωση των συνεπειών μιας αποτυχίας. Αποτυχία, εξάλλου, είναι η νέα ευκαιρία που μας δίνεται, για ν’ αρχίσουμε τη δράση μας προσεκτικότερα, αξιοποιώντας κάθε στιγμή τού παρόντος. Γιατί το αύριο είναι η ημέρα, που εργάζονται οι οκνηροί και μετανοούν οι ανόητοι! Βέβαια, οι περισσότεροι πετυχημένοι άνθρωποι αποτυχαίνουν ξανά και ξανά. Μόνο που το μέτρο της δύναμής τους είναι ότι η αποτυχία απλώς τους δίνει την ώθηση για μία νέα προσπάθεια, ώστε να πετύχουν αποτελεσματικότερα το σκοπό τους.

Ας πάμε, τώρα, λίγο παραπέρα. Από τους στόχους, που θέτουμε στη ζωή, κρίνεται και το μεγαλείο μας. Και πρέπει να επιμένουμε σ’ αυτούς τους στόχους, αλλά να καθόμαστε και στη θέση μας. Τότε, κανείς δεν μπορεί να μας σηκώσει. Να επιμένουμε, αλλά και να αισιοδοξούμε. Γιατί αισιοδοξία σημαίνει: Να επιμένεις και να περιμένεις, πάντα, το καλύτερο. Ενώ σιγουριά είναι να ξέρεις να χειριστείς το χειρότερο. Κι εκεί όπου δεν φτάνει το χέρι μας, να μη κρεμάμε το καλάθι μας.

Και, επιτέλους, να κατανοήσουμε ότι αυτό που κάνει ο δυνατός άνθρωπος (και που τον ξεχωρίζει), είναι ότι προκαλεί τον εχθρό να του απαντήσει, ενώ ο αδύνατος ενεργεί διαφορετικά: Καλείται ν’ απαντήσει ο ίδιος στις κινήσεις τού εχθρού… Επίσης, όσοι τουλάχιστον πήγαμε στο στρατό, θα πρέπει να κατανοήσουμε (ή να ξαναθυμηθούμε) και τούτο: Όταν ο εισβολέας είναι ικανός, ο αμυνόμενος δεν ξέρει από πού να φυλαχτεί. Όταν, όμως, είναι ικανός ο αμυνόμενος, τότε ο εισβολέας δεν ξέρει από πού να επιτεθεί. Κι έχουμε, σήμερα, πολλούς αιμοχαρείς, αιμοδιψείς και αιμοσταγείς εισβολείς στη χώρα μας, που επιθυμούν να βρουν εδώ τον μοναδικό παράδεισό τους: Το πρόστυχο κέρδος, την εκμετάλλευση και την υλική ευτυχία. Ο παράδεισός τους κατοικείται από μία ανθρωπότητα γυμνή, αχρεία και πρωτόγονη. Είναι ένας παράδεισος, που τον χτίζουν με υλικά της δικής μας κόλασης. Κι εμείς του παραδείσου τους οι κολασμένοι. Βλέπετε, τα έντομα δεν τσιμπούν από κακία, αλλά επειδή θέλουν κι αυτά να ζήσουν! Το ίδιο και οι εισβολείς τούτοι: οι δανειστές και οι βασανιστές της ζωής μας: Το αίμα μας θέλουν κι όχι να μας κάνουν να πονέσουμε…

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου