(Στους μαθητές μου που ονειρεύονται και δεν βολεύονται)
Του Αδάμου Μουζούρη,
Φιλόλογου – Ιστορικού, Πρόεδρου της Ένωσης Κυπρίων Μαγνησίας
Αστραπόφωτος ο Πενταδάκτυλος
Χαιδεύει τα ακρογιάλια της Αμμόχωστος
Δροσίζεται στου γιασεμιού τη μυρωδιά
Αντιλαλεί στα βάθη του λεμονάνθιστου κόλπου της!
Μου λείπει το χνώτο των Συντρόφων μου!
Μου λείπει η ανασαιμιά της Αμμόχωστος!
(Παραλίμνι, σιμά και αλάργα στην Αμμόχωστο,
43ο Φθινόπωρο Κατοχής)
Αγαπημένε μου Αναγνώστη ως οφειλή στη γλυκιά νοσταλγία των Συντρόφων και της Αμμοχώστου, και έχοντας κατά νου ότι η θύμηση – μνήμη είναι η μήτρα της δημιουργίας για ένα καλύτερο κόσμο, φυσικά, με βασική προϋπόθεση από τη μια μεριά να διδασκόμαστε από τα λάθη (αμαρτίες) μας για να τα επαναλαμβάνουμε με τραγικές συνέπειες και από την άλλη μεριά να παραδειγματιζόμαστε από το μεγαλείο εκείνων που έκαναν έργα άξια και έστησαν Τρόπαια Μίμησης για τις νέες γενιές, θα συνεχίσουμε τη διαχρονική περιδιάβασή μας, με τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο! Σταχυολογώντας θα αναφερθούμε στα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν διαχρονικά τους μήνες αυτούς στη γλυκιά – πικρή γενέθλια Πατρίδα, την Κύπρο μας!
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
1571, 7. Ναυμαχία της Ναυπάκτου Καταστροφή του Οθωμανικού στόλου. Το πάρσιμο της Αμμοχώστου συνέπεσε με την ήττα των Οθωμανών (καταστροφή του Οθωμανικού Στόλου) στην Ναύπακτο, και παρά την νίκη η είδηση για την πτώση της Αμμοχώστου έφερε θλίψη και προβληματισμό στη Χριστιανική Ευρώπη. Για πολλούς επισκίασε την «νίκη». Η Αμμόχωστος, μετά το πάρσιμο της Λευκωσίας (1570, 25 Ιουλίου – 9 Σεπτεμβρίου), πολιορκήθηκε από τους Οθωμανούς (16 Σεπτεμβρίου 1570 – 6 Αυγούστου 1571) και έπεσαν στα τείχη 50.000 για άλλους ακόμα και 80.000 τούρκοι στρατιώτες. Οι υπερασπιστές της ήταν γύρω στις 6.000. 2.500 περίπου Βενετσιάνοι και άλλοι τόσοι Κύπριοι και γύρω στους 200 Αλβανούς ιππείς!!! Ο επικεφαλής των υπερασπιστών βενετσιάνος Μαρκαντώνιος Βραγαδίνος, δέχτηκε όλη την αγριότητα των κατακτητών, τον έγδαραν ζωντανό και έστειλαν το δέρμα του, γεμάτο με άχυρα και κρεμασμένο στο κατάρτι, «πεσκέσι» (δώρο) στον Σουλτάνο, στην Πόλη!!
Ο Λαλά Μουσταφάς μετά την κατάκτηση της Κύπρου γύρισε στην Πόλη με λάφυρα και σε με μία από τις 21 γαλέρες έβαλε και τις ομορφότερα κορίτσια (νεαρές γυναίκες) «πεσκέσι» για το χαρέμι του Σουλτάνου. Η Μαρία Συγκλητική τού χάλασε τον θρίαμβο αφού ανατίναξε τη γαλέρα!!! Έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη.
Μετά την κατάληψη από τους Οθωμανούς της Κύπρου σταματά η αντιγραφή χειρογράφων κειμένων, (του πλούτου που διαφώτισε την Ευρώπη) με ό,τι αυτό συνεπάγεται! Για τούτο και στην Κύπρο αρχές του 20ου αιώνα σε ένα πληθυσμό γύρω στις 280 χιλιάδες, δεν γνωρίζει ανάγνωση και γραφή σχεδόν το 75%!
1810, 1. Κοιμάται ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, όντας εξόριστος, υπέργηρος και άρρωστος, στην Εύβοια.
1810, 30. Χειροτονείται Αρχιεπίσκοπος ο Κυπριανός. Μαρτύρησε στις 9 Ιουλίου 1821.
1820, 8. Ο Φιλικός Αντώνιος Πελοπίδας, από τη Στεμνίτσα – Αρκαδίας, μεταφέρει στον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη, στην οποία τον ευχαριστεί για τη γενναία συνεισφορά, «αξίαν του μεγάλου ζήλου και πατριωτισμού Αυτής τε και όλου του ποιμνίου, εξικετεύω τας μακαρίους Αυτής ευχάς και μένω με βαθύτατον σέβας, Της ημετέρας Μακαριότητος.
Ισμαήλ 8 Οκτωβρίου 1820 Τέκνον ευπειθές Αλέξανδρος Υψηλάντης…»
1904, 13. Ηρωικός θάνατος του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά. Μια αναφορά και στον Μακεδονομάχο Γεώργιο Αργυρίου Κυπραίο ο οποίος γεννήθηκε στην Πέγεια της Πάφου το 1889. Στη μάχη του ΄Ιβεν, το Σεπτέμβριο του 1907 τραυματίστηκε και νοσηλεύτηκε για πέντε εβδομάδες στο Μοναστήρι. Το 1908, με την επανάσταση των Νεοτούρκων, επιστρέφει στην Αθήνα. Έχει ενεργό συμμετοχή στην Επανάσταση του 1909 (Γουδί). Πολεμά στους Βαλκανικούς Πολέμους.
1905, 21. Επί αγγλοκρατίας, εγκαινιάζεται στην Αμμόχωστο η σιδηροδρομική γραμμή Αμμόχωστου – Λευκωσίας – Μόρφου (Ξερός). Καταργήθηκε το 1951 ως ασύμφορο συγκοινωνιακό μέσο Δυστυχώς, η φόρμουλα διχοτόμησης που τροχιοδρομήθηκε από τους Άγγλους και Αμερικάνους (αρχεία Foreing Office και State Departmet) από το 1947 (χάρτης Ήντεν) και επί χάρτου το 1956, οριοθετείται πάνω στη σιδηροδρομική γραμμή Αμμόχωστος – Λευκωσία – Μόρφου!
1915, 16. Αμέσως μετά την επίθεση της Βουλγαρίας εναντίον της Σερβίας, ο Βρετανός Πρέσβης στην Αθήνα επέδωσε στον Πρωθυπουργό Αλέξανδρο Ζαϊμη το ακόλουθο τηλεγράφημα του Υπουργού Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Έντουαρντ Γρκέυ: «Σήμερα, όταν η Σερβία υπέστη επίθεσιν παρά της Βουλγαρίας, εάν η Ελλάς θελήση να έλθη εις βοήθειαν της, η Κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος είναι πρόθυμος να παραχωρήση την Νήσον Κύπρον εις την Ελλάδα. Εάν η Ελλάς ενωθή μετά των συμμάχων χωρίς περιορισμούς, θα συμμετάσχη φυσικώς μαζί των εις τα πλεονεκτήματα, άτινα θα πραγματοποιηθούν κατά το τέλος του πολέμου. Η παραχώρησης της Κύπρου γίνεται υπό της αγγλικής κυβερνήσεως, ανεξαρτήτως από την άποψιν ταύτην και υπό μόνον τον όρον, ότι η Ελλάς θα δώση δια του στρατού της πλήρη και άμεσον την υποστήριξιν της εις την Σερβίαν. Ο καιρός παρέρχεται και θα παρακαλέσετε τον κ. Ζαϊμην να απαντήση άνευ βραδύτητος».
Η Ελληνική κυβέρνηση δεν αποδέχτηκε τη βρετανική πρόταση, επικαλούμενη την αρχή της ουδετερότητας. Η Κύπρος, όπως και η Εθνική Στρατηγική ήταν δέσμια της γερμανόφιλης πολιτικής του Βασιλιά Κωνσταντίνου, και της Κυβέρνησης Ζαϊμη, ο οποίος έγινε Πρωθυπουργός μετά την παραίτηση του Βενιζέλου (εκλελεγμένος στις εκλογές του Μαΐου το 1915)
1931, 21. Με πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Κιτίου Νικοδήμου Μυλωνά, ξεκινά με αντίσταση και ανυπακοή στους νόμους και στις ενέργειες (σκληρά μέτρα, διώξεις και εξορίες) της Αγγλικής Διακυβέρνησης. Οι διαδηλωτές φτάνουν στο Κυβερνείο. Η επέμβαση της Αστυνομίας και οι αιματηρές συγκρούσεις (νεκροί και τραυματίες) οδηγούν στην πυρπόληση του Κυβερνείου. Καταστέλλεται η εξέγερση και ακολουθούν πολύ αυστηρά και σκληρά μέτρα από τον Κυβερνήτη, εξορία Λαϊκοί και Εκκλησιαστικοί Ηγέτες, 2.500 φυλακίστηκαν. Απαγόρευση της χρήσης Εθνικού Ύμνου, της Ελληνικής Σημαίας, της διδασκαλίας ελληνικής ιστορίας και γεωγραφίας και διώκεται ό,τι ελληνικό, ακόμα και το γαλάζιο χρώμα! Αποκαλούσαν «μη οθωμανούς» τους Έλληνες της Κύπρου!!!
Ο Πρωθυπουργός Βενιζέλος καταδικάζει το Κίνημα!!! Ο Ελληνικός Λαός επιδοκιμάζει συμπαραστέκεται στον Αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού!! Ο Τύπος (Αθήνα, Θεσσαλονίκη ακόμη και στην Αλεξάνδρεια» επικρίνει αυστηρά τη στάση του Βενιζέλου.
1940, 28. Το «ΟΧΙ» των Ελλήνων. Με το όνειρο της «Ένωσης» 30.000 χιλιάδες Κύπριοι εθελοντές κατατάγηκαν στον αγγλικό στρατό και πολέμησαν στο πλευρό των Συμμάχων. Στρατολογήθηκαν, πέρασαν στην Αίγυπτο και συγκρότησαν το «Κυπριακό Σύνταγμα». Το «Κυπριακό Σύνταγμα» είχε δραστηριοποιηθεί στα πλαίσια της δράσης των συμμαχικών – αγγλικών επιχειρήσεων.
1942, 23. Μάχη του Ελ Αλαμέιν με συμμετοχή και των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, και του «Κυπριακού Συντάγματος» στο πλευρό των Συμμάχων εναντίον των Δυνάμεων του Άξονα.
1960, 1. Επίσημη ημέρα της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. Θεσπίστηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο στις 11 Ιουλίου 1963, αντί της πραγματικής 16ης Αυγούστου 1960, για να μπορεί να γιορτάζεται με τις πρέπουσες τιμές.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
1914, 5. Η Αγγλία την ανακηρύσσει την Κύπρο ως κτήση της Μ. Βρετανίας και την προσαρτά, και 27 Νοεμβρίου με διάταγμα οι Κύπριοι γίνονται Βρετανοί πολίτες.
1930, 18. Ο Γεώργιος Φραγκούδης του Σωκράτους ίδρυσε την Πάντειο Ανώτατη Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Στις 18 Νοεμβρίου λειτούργησε επίσημα. Τη Σχολή χρηματοδότησε το κληροδότημα Πάντου και ονομάστηκε «ΠΑΝΤΕΙΟΣ» προς τιμή του Χορηγού. Ο Πάντος κατάγεται από τη Ζαγορά. Ο Φραγκούδης υπηρέτησε ως Καθηγητής και Διευθυντής της Σχολής από το 1930 έως το 1937.
Ο Φραγκούδης γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1869 (-1939), σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και εκλέχτηκε Βουλευτής το 1923.
1953, 6. Πρώτο ταξίδι του Νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη στην Κύπρο.
1958, 19. Ολοκαύτωμα του Κυριάκου Μάτση ήρωα του απελευθερωτικού αγώνα του 1955 – 59. Μετά από προδοσία, τα αγγλικά στρατεύματα περικυκλώνουν το κρησφύγετό του, στο χωριό Δίκωμο (βρίσκεται στα ριζά του τουρκοπατημένου Πενταδάκτυλου). Στην άρνηση του Ήρωα να παραδοθεί, οι Άγγλοι ρίχνοντας χειροβομβίδες στο κρησφύγετο τον δολοφονούν εν ψυχρώ.
1973, 17. Πολυτεχνείο. Ημέρα μνήμης και τιμής σ’ Αυτούς που όρθωσαν το ανάστημα τους ενάντια στο αιμοσταγές και απάνθρωπο καθεστώς της Χούντας, για το υπέρτατο αγαθό τη Λευτεριά και την αξιοπρέπεια. Απόρροια του γεγονότος, στις 25 του Νοεμβρίου ο ταξίαρχος Ιωαννίδης με νέο πραξικόπημα ανατρέπει τον δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλο και εγκαθιδρύει το δικό του δικτατορικό καθεστώς, το οποίο μέσα από το πραξικόπημα ανατροπής του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου (15 Ιουλίου 1974), έδωσε την αφορμή για την τουρκική εισβολή (20 Ιουλίου 1974).
1963, 30. Ο Πρόεδρος Μακάριος προτείνει αναθεώρηση του Συντάγματος, υποβάλλοντας στον Αντιπρόεδρο Κουτσούκ 13 σημεία για τροποποίηση. (στις 16 Δεκεμβρίου ο Τούρκος Πρέσβης στη Λευκωσία δίδει στον Μακάριο την απορριπτική διακοίνωση της τουρκικής κυβέρνησης και την απειλή για επέμβαση, αν δεν αποσυρθούν τα 13 σημεία, στηρίζοντας τυπικά τις Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου
1967, 14. Επιχειρήσεις Αγίου Θεοδώρου – Κοφίνου. Και μια σειρά γεγονότων που οδηγούν στην απόσυρση της Μεραρχίας: 1.Με τελεσίγραφο η Τουρκία απαιτεί την απόσυρση της Μεραρχίας. 2. Επεισόδια στη Λευκωσία από Τουρκοκυπρίους. 3. Προετοιμασία για απόβαση (Μερσίνα και Αλεξανδρέττα) 4. Ανάκληση και επιστροφή του Γ. Γρίβα στην Αθήνα 5. Απειλή για εισβολή 6. Τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα πάνω από την Λευκωσία). Στις 29 Νοεμβρίου η Χούντα αποφασίζει και στις 7 Δεκεμβρίου αρχίζει η απόσυρση από την Κύπρο της Ελληνικής Μεραρχίας.
1983, 15. Μονομερής πραξικοπηματική ανακήρυξη από τον Ντεκτάς, της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου». Στις 18 Νοεμβρίου το Συμβούλιο Ασφαλείας εγκρίνει το ψήφισμα 541/1983 που καταδικάζει την μονομερή ανακήρυξη ανεξαρτησίας του Ψευδοκράτους με 13 υπέρ 1 κατά Πακιστάν και 1 αποχή Ιορδανία.
Επιμύθιο:
Δυστυχώς σε αυτή την ηθική αταξία που ζούμε οι Μικροί επικαλούνται το διεθνές δίκαιο, συνθήκες και ψηφίσματα, ενώ τα μεγάλα έθνη μπορούν ατιμώρητα να θεωρούν παλιόχαρτα τις συνθήκες και τα ψηφίσματα των Διεθνών Οργανισμών και να τα καταπατούν κατά το δοκούν.
Για τούτο και οι πανταχόθεν πιέσεις πέραν της de facto διχοτόμησης από την τουρκική εισβολή και στην de jure αναγνώρισή της μέσω των δυο συνιστούντων κρατών(!) αφού προηγηθεί η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, κι ας είναι Μέλος του Ο.Η.Ε. και της Ε.Ε.!
