Του Παύλου Μαβίδη
Η φύση ΔΕΝ εκδικείται, διεκδικεί τα καταπατημένα οικόπεδά της (ρυάκια καλντερίμια, φρεάτια, ποτάμια, παραπόταμους, λίμνες, θάλασσες..).
Το τίμημα ακριβό και θανάσιμο! Ακούει κανείς;
Ακούει κανείς; Σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα μας, όπου το κάθε πάθημά μας αντί να μας γίνεται μάθημα, μας έχει γίνει συνήθεια!
Κάθε θεσμική δομή στην χώρα μας είναι κράτος εν κράτει και κάθε φορά που ζητούνται ευθύνες, συνήθως, όταν γίνεται το κακό, για όλα φταίνε οι προηγούμενοι.
Σ’ αυτή την χώρα που λέγεται Ελλάδα κανείς δεν φταίει, κάθε κοινωνική ομάδα, κάθε επαγγελματική τάξη, κάθε θεσμική αρχή, όλοι μας έχουμε δίκαιο και καμία ευθύνη για όσα κακά μας έχουν βρει.
Όλοι γινόμαστε ειδικοί για κάθε ζήτημα, όλοι μας θέλουμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο αυτή την ευλογημένη χώρα μας, αλλά πάντοτε αυτή μας την θέληση την σπαταλάμε στην μιζέρια της μικροκομματικής σκοπιμότητας.
Εδώ χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, κηρύχτηκε εθνικό πένθος και οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης και της βουλής αλληλοκατηγορούνται για τις ευθύνες χωρίς ντροπή δημόσια, χωρίς ήθος πολιτικό και αξιοπρέπεια.
Ώρες ατελείωτες, κουβέντα για την κουβέντα, χωρίς άμεσο και αποτελεσματικό εθνικό σχεδιασμό αντιμετώπισης παρόμοιων φαινομένων μια και η Ελλάδα μας έχει πάρα πολλές περιοχές σε κίνδυνο (ΜΑΝΤΡΕΣ).
Οικοδομήθηκε η χώρα μας σε θεμέλιο λίθο του ατομικού συμφέροντος πάνω από όλα, ακόμα και από αυτό της πατρίδας πλην ολίγων λαμπρών εξαιρέσεων.
Όλοι θέλουμε να βολευτούμε με κάθε τρόπο, ακόμη αν παραβιάζονται οι νόμοι, ακόμη και αυτοί της φύσης.
Αυτή τη φορά όμως η Φύση την οποία παραβιάζουμε παγκοσμίως, ξέσπασε και στην Μάντρα Αττικής διεκδικώντας την γη της, που μπαζώθηκε από τους ανθρώπους για να γίνουν σπίτια, εργοστάσια, βιοτεχνίες, αποθήκες …και μάλιστα με την σφραγίδα της οργανωμένης πολιτείας η οποία συχνά μας καλεί να δηλώσουμε το παράνομο για να το σώσουμε, ακόμη κι αν είναι μέσα σε δάσος, σε ρέμα, σε ποτάμι, σε…
Και κάθε φορά, που η Φύση «χαστουκίζει» χωρίς εξαιρέσεις την ανθρώπινη παρανομία τότε αναζητούνται γενικώς ευθύνες Χωρίς υπεύθυνο πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που την πληρώνει ΕΝΑΣ για να καλυφθεί η καθεστωτική ευθύνη της πολιτείας. Παραδείγματα πολλά και τα τελευταία χρόνια τα οικονομικά σκάνδαλα.
Όλοι θέλουμε να διορθωθούν τα κακώς κείμενα στο κράτος αλλά κανείς μας δεν θέλει να διορθώσει τον εαυτό του.
Ζούμε σε μια χώρα λένε καπιταλιστική, αλλά στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει ξεκάθαρα το που ανήκουμε και τι πιστεύουμε.
Είμαστε μια καπιταλοαριστεροσοσιαλιστική χώρα, έχουνε βολευτεί όλοι, δεν θέλουμε στην ουσία να αλλάξει τίποτα και γι’ αυτό αδυνατούμε να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί κινδύνους φυσικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς και εθνικούς.
Το θανάσιμο καιρικό χτύπημα στην Μάντρα Αττικής δεν στάθηκε, φαίνεται, ικανό, για να συμφωνήσουν οι πολιτικοί μας σε 5 -10 αναγκαία θέματα, που θα γίνονται σεβαστά πρώτα από τους πολιτικούς και τις θεσμικές κρατικές δομές και μετά από τους πολίτες.
Να γνωρίζουμε όλοι, ότι κάποια πράγματα ΔΕΝ θα παραβιάζονται από κανέναν, παρά μόνο να βελτιώνονται προς όφελος της χώρας και των πολιτών.
Η οργή του καιρού και η φωνή του Λαού ας γίνει καμπάνα αφύπνισης για όλους μας.
