ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ο αξιολύπητος κι ο αξιομίσητος!

ο-αξιολύπητος-κι-ο-αξιομίσητος-222665

Του Γιάννη Γεωργούδη

Την τελευταία σχεδόν δεκαετία έχουμε βαρεθεί να ακούμε νεόφερτες λέξεις που έχουν προστεθεί στο οικονομικό λεξιλόγιό μας. Μνημόνια, βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα, ελλείμματα, πλεονάσματα, χαλαρώσεις, ελαφρύνσεις, μεταρρυθμίσεις, θεσμοί, βιωσιμότητα, έξοδος σε αγορές, διαπραγματεύσεις, γιούρο-γκρουπ, γιούρο-γουόρκιν γκρουπ, μπρα-ντε-φέρ, πολιτικά ροκ κλπ. Όλα αυτά μας έχουν επιφέρει μία ψυχολογική ασφυξία και μία εμφανή αίσθηση τρομοκρατίας. Λόγω των συνεχών κι ατελείωτων απειλών κατάφεραν να επιφέρουν μία εκτεταμένη και υπαρκτή κατάθλιψη στον κόσμο.

Λαός και κυβερνήτες είναι καταδικασμένοι κι αξιολύπητοι, διότι έχουν δεχτεί μία κίνηση ρουά-ματ, από ένα παγκοσμίως αξιομίσητο κράτος. Ένα κράτος με ναζιστικό γονίδιο και φασιστική ιστορία, που συνεχώς επιδιώκει να αποκτήσει, μέσω ενός κομπλεξικού τροχήλατου, την καταδυνάστευση άλλων κρατών, με απώτερο σκοπό τον παγκόσμιο ηγεμονισμό. Αρέσκεται να καταπιέζει άλλους λαούς και να απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα του στυγνού ματαιόδοξου εγωισμού του. Η επίθεση που κάνει αυτή τη φορά δεν είναι στρατιωτική, αλλά οικονομική. Γαλουχημένος ο λαός αυτός αποκλειστικά με υλικές αξίες, δίχως ίχνος ευαισθησίας κι ανθρωπιάς, ισοπεδώνει για ακόμα μία φορά, κάθε παγκόσμια ηθική αξία κι ολόκληρο τον πνευματικό πολιτισμό, με τα οράματα και τις υψηλές του ιδέες. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η υποταγή όλων των κρατών του κόσμου, μπροστά στην οικονομική του ανωτερότητα. Το μόνο όμως που έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα, είναι να εισπράττει το μίσος όλων. Κι αυτό διότι είναι ένας λαός που έχει χάσει τον ουσιαστικό του προσανατολισμό, επαναλαμβάνοντας τα εγκληματικά λάθη του παρελθόντος. Ενώ ο κόσμος εξελίσσεται σε όλους τους ανθρωπιστικούς τομείς, αυτός παραμένει άκαμπτος στον υλιστικό του προσανατολισμό. Δεν αναγνωρίζει τις ευεργεσίες που έχει δεχτεί στο παρελθόν από άλλους λαούς και φέρεται με αχαριστία. Για το λόγο αυτό και μόνο, έχει κατακτήσει επάξια τον τίτλο του πιο αξιομίσητου λαού παγκοσμίως.

Από την άλλη, ένας άλλος λαός, που δεν έχει διδαχτεί από τα λάθη του παρελθόντος, συνεχίζει να σύρεται διχασμένος, κρατώντας το λάβαρο του ατομικισμού, της κομματοκρατίας, του οχαδερφισμού, του δήθεν και του φαίνεσθαι, της ξενομανίας, της προχειρότητας και της ανευθυνότητας, του ξερόλα και του ξεπουλήματος της συνείδησής του. Τι μπορεί άραγε να κατορθώσει ένας τέτοιος λαός, που εκλέγει επανειλημμένα για σωτήρες του, αποδεδειγμένους διαφθορείς και προδότες; Είναι πράγματι ένας αξιολύπητος λαός, που κοιτά το σήμερα, αγνοώντας το αύριο, που κοιτά τον εαυτούλη του κι όχι το γενικότερο σύνολο, μέσα στο οποίο ζει ο ίδιος και τα παιδιά του. Είναι ένας λαός που έχει γίνει ο παγκόσμιος περίγελος, διότι φέρεται και κινείται ως κοπάδι, που πηγαίνει όπου τον πηγαίνουν. Είναι ένας λαός άξιος των επιλογών του και της μοίρας του.

Εάν παρατηρήσουμε όλα αυτά τα γεγονότα με μεταφορική έννοια, εύκολα θα παραλληλίσουμε τον αξιομίσητο λαό με το λύκο και τον αξιολύπητο λαό με το πλανημένο κοπάδι. Έτσι συμβαίνει πάντα, να υπάρχει ο λύκος και τα πρόβατα. Κι όσο υπάρχουν πρόβατα, θα υπάρχουν και λύκοι.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου