Του Δ. Γ. Καπότση
Οι κάθε λογής χρώματος και θρησκείας οικονομολόγοι, γνωρίζοντας καλύτερα παντός άλλου, ότι η οικονομία είναι κοινωνική επιστήμη και όχι απλά μαθηματικά, όπως τελικά κάποιοι θέλουν να μας λένε, το λιγότερο το οποίο θα έπρεπε να κάνουν για να ενημερώσουν τον απλό κόσμο και να τον προφυλάξουν, θα ήταν το εξής:
Να του ξεκαθαρίσουν δηλαδή, ότι άλλο είναι το Ευρώ που εκδίδει ένας Τραπεζίτης, η μία Κεντρική Τράπεζα και άλλο είναι το Ευρώ το δουλεμένο με ιδρώτα και αίμα, από τον μέσο εργαζόμενο μιας χώρας, που παράγει πλούτο και προσφέρει στη παγκόσμια οικονομία, αν και τελικά δυστυχώς, έχουν και τα δύο την ίδια αξία στην αγορά.
Στην πλειοψηφία τους λοιπόν οι οικονομολόγοι συμφωνούν, ότι η σημερινή ελεύθερη οικονομία, συνοψίζεται στο να συγκεντρώνεις τα λεφτά και τις οικονομίες των άλλων και να τα διαχειρίζεσαι η και να τα παίζεις επί το απλούστερο, χωρίς δικό σου ρίσκο. Δηλαδή συνδέουν την ελεύθερη οικονομία άμεσα, με τον λεγόμενο καπιταλισμό-καζίνο.
Οι υποστηρικτές του παραπάνω μοντέλου της οικονομίας είναι οι διάφορες Τράπεζες, οι επενδυτικές εταιρείες, τα funds ή κοράκια, οι οποίοι μέσα από πολύπλοκα χρηματιστικά παιγνίδια, παίζουν με ξένα λεφτά και θεωρούν ότι χειρίζονται την πραγματική οικονομία, σαν να παίζουν σε καζίνο.
Σε αντίθεση με τα παιγνίδια ενός καζίνο,όπου οι παίκτες με τα δικά τους χρήματα παίζουν πόκερ, πόκα, 21 κ.λπ., μπροστά σε ένα άλλο κοινό που απλά χαζεύει, αυτοί παίζουν με τα δικά τους παιγνίδια, στο βωμό του άπληστου κέρδους και τα ονομάζουν παράγωγα, ομόλογα χρέους, swaps, futures,optionκαι βεβαίως μετοχές.
Όλοι αυτοί οι παραπάνω μεγάλοι παίκτες της οικονομίας παίζουν μεταξύ τους σαν σε καζίνο, με ξένα όμως χρήματα που τα πήραν, είτε από άλλους αφελείς ιδιώτες κυρίως αποταμιευτές και συνταξιούχους, είτε ακόμη τους τα έδωσαν άλλοι, κυρίως επιχειρηματίες, βιομήχανοι, η ακόμη και δανειολήπτες με πρόσβαση σε θαλασσοδάνεια,για να τα διαχειριστούν και να τα παίξουν κατάλληλα, με μοναδικό στόχο το άπληστο κέρδος…
Τελικά όμως αποδεικνύεται, ότι το παιγνίδι αυτό δεν είναι ούτε το παιγνίδι που παίζεται σε ένα καζίνο, ούτε το παιγνίδι που παίζεται σε μία χαρτοπαικτική λέσχη, αλλά είναι ξεκάθαρα ένας καπιταλιστικός και άγριος στοιχηματισμός πρακτορείων, όμοιος με αυτά των Bookmakers της Λονδρέζικης Totenham Court Road.
Oι σύγχρονοι Τραπεζίτες λοιπόν, είναι ίδιοι με τους παραπάνω πράκτορες του Λονδίνου, που ποντάρουν, αν θα βρέχει η θα χιονίζει του Αγίου Βαλεντίνου, η τι χρώμα θα έχουν τα μαλλιά της Μαντόνας στη συναυλία των Χριστουγέννων και αυτό αποδεικνύεται αμέσως, αν αναρωτηθούμε πώς λειτουργεί π.χ. ένα τυχαίο παράγωγο.
Στη θεωρία τους λοιπόν, τα παράγωγα ορίζονται σαν τα εργαλεία εκείνα τα οποία αντισταθμίζουν τον κίνδυνο όλων εκείνων των επιχειρήσεων,οι οποίες δραστηριοποιούνται στην πραγματική ελεύθερη οικονομία.
Σαν παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι, μεγαλοεισαγωγέας 2.000 τόνων ζάχαρης, αντισταθμίζει τον κίνδυνο αύξησης της τιμής του προϊόντος του, λόγω ενός τυφώνα που πιθανόν θα καταστρέψει τη φυτεία και έτσι αγοράζει με 2% ασφάλιστρο κινδύνου, ένα αντίστοιχο παράγωγο.
Σε πιθανή καταστροφή της φυτείας και αύξηση της τιμής της ζάχαρης αυτός αποζημιώνεται με τη διαφορά της νέας μείον της αρχικής τιμής και μέχρις εδώ όλα καλά και νόμιμα, διότι το να αποζημιωθεί ο ίδιος ο εισαγωγέας που επιχειρεί την εισαγωγή ζάχαρης, είναι νόμιμο, δίκαιο και αυτονόητο.
Η κομπίνα όμως είναι ότι παράλληλα με τον εισαγωγέα,Τράπεζες και επενδυτικές εταιρείες και άλλα κοράκια, σπεύδουν επίσης και αυτοί και πληρώνουν ένα ετήσιο ασφάλιστρο π.χ.1.500 ευρώ και εφόσον ο τυφώνας τελικά καταστρέψει τη φυτεία τα οικονομάνε και αυτοί επίσης, ποντάροντας σε κάτι που καθόλου δεν τους αφορά και έτσι κερδοσκοπούν και μάλιστα άπληστα.
Αυτή είναι συνοπτικά η λειτουργία των παραγώγων και βεβαίως αυτό σε καμία περίπτωση δεν λέγεται οικονομία καζίνο, παρά είναι καθαρά μιας στοιχηματικής μορφής οικονομία, με αποδόσεις ασύλληπτες, που μπροστά τους ωχριούν οι αποδόσεις των στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων που παίζονται παγκοσμίως.
Τα σύνθετα λοιπόν χρηματοοικονομικά παράγωγα, τα οποία κατά κόρον χρησιμοποιούν οι χρηματιστές, είναι ένα χαρμάνι πολλών και ασύμμετρων μεταβλητών, οι οποίες θα πρέπει να επαληθευτούν όλες για να πάρεις εσύ πίσω, εφόσον πόνταρες, τόσο το αρχικό σου κεφάλαιο, όσο και μια μικρή απόδοση.
Με άλλα λόγια το κεφάλαιο και η υπέρ απόδοση που σου υπόσχεται ότι θα σου επιστρέψει η κάθε Τράπεζα, ή και κάθε επενδυτική εταιρεία με την παροχή ενός χαρτιού που σου δίνει, είναι τότε και μόνο τότε εγγυημένο, εφόσον μέσα στο καλάθι με όλα αυτά τα φρούτα-ασύμμετρες μεταβλητές, δεν βρεθεί κανένα σάπιο…
Στο καλάθι όμως οι χρηματιστές βάζουν, ομόλογα κρατών έτοιμα προς χρεωκοπία, κόκκινα στεγαστικά δάνεια, ύποπτες ισοτιμίες νομισμάτων, Ασιατικούς χρηματιστηριακούς δείκτες, συμβόλαια διάφορων μελλοντικών εξορύξεων φυσικών πόρων και γενικά, ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.
Όπως είναι λοιπόν φυσικό, εάν ένα από τα παραπάνω προϊόντα στραβώσει, που συνήθως στραβώνει και αυτό, διότι οι χρηματιστές την ίδια στιγμή ποντάρουν με άλλα αντισταθμιστικά αντίθετα κατά τη λήξη του προϊόντος, εσύ τότε χάνεις στα σίγουρα και την απόδοση που σου υποσχέθηκαν, αλλά και μέρος του κεφαλαίου που είχες ποντάρει.
Ενώ λοιπόν στους θεατές ενός καζίνο τα λεφτά που παίζουν και χάνουν οι διάφοροι παίκτες, δεν έχουν κανένα άμεσο αντίκτυπο στους ίδιους που δεν παίζουν, αλλά απλά χαζεύουν, στην χρηματιστική οικονομία, αρκεί ένα μεγάλο στοίχημα, να ρίξει έξω μια χώρα (πτώχευση) και να την πληρώσουν άλλοι άσχετοι με το παιγνίδι.
Από την μία στιγμή στην άλλη λοιπόν, Λαοί ολόκληροι πτωχεύουν και υποφέρουν από μέτρα λιτότητας, από μνημόνια, Κυβερνήσεις αλλάζουν και Τραπεζίτες συνώνυμοι με τους παραπάνω πράκτορες-τζογαδόρους, αναλαμβάνουν με νέες βαρύγδουπες δηλώσεις και υποσχέσεις να σώσουν εκ νέου, εκείνους που μόλις είχαν ολικά καταστρέψει…
Με αυτή τη συνταγή λοιπόν των Χρηματοοικονομικών φρούτων ήτοι ασύμμετρων παραμέτρων -σκουπιδιών, Τραπεζίτες, Χρηματιστές και διάφορες άλλες επενδυτικές εταιρείες, παραπλανούν τους αφελείς αποταμιευτές και κυρίως συνταξιούχους καθώς και Οργανισμούς που διοικούνται από ανίδεους επαγγελματίες και παίζουν τα λεφτά τους, οδηγώντας τους σε σίγουρη χρεωκοπία.
Κλείνοντας τον κύκλο όλων αυτών των χρηματοοικονομικών προϊόντων να πούμε ότι αυτά σχεδιάζονται από οικονομολόγους-χρηματιστές και από ανώτερα στελέχη επενδυτικών εταιρειών, η και fundsκαι κατόπιν μεταβιβάζονται στις διάφορες Τράπεζες.
Αυτές στη συνέχεια τα ξεφορτώνονται σε διάφορους αφελείς, πληρώνοντας και σχετική, από πάσα σε πάσα προμήθεια και ο τελευταίος που παίρνει στο χέρι τον μουτζούρη, πληρώνει και όλα τα σπασμένα.
Με τους διεθνείς, αλλά και εγχώριους χρηματιστές λοιπόν, είναι αδύνατον να κερδίσεις, διότι οι τρόποι που μετέρχονται είναι τρόποι που βασίζονται και αφορούν αποκλειστικά, τις ταχύτητες των ηλεκτρονικών τους υπολογιστών και εξηγώ παρακάτω εν συντομία πως αυτό γίνεται.
Ας υποθέσουμε ότι κάποιοι ποντάρουν στην πτώση μιας μετοχής, με γνώμονα το κέρδος. Αυτόματα ένας αλγόριθμος που διαπιστώνει ότι μπαίνουν αντίθετα στοιχήματα, οπότε αυτοί κινδυνεύουν να χάσουν τα λεφτά τους, ακυρώνει την εντολή αυτή, πριν ο αλγόριθμος του αντιπάλου κλείσει την παραπάνω τελική συμφωνία και έτσι αποφεύγουν τη ζημιά.
Αυτό απλά, όπως προανέφερα, οι χρηματιστές το επιτυγχάνουν με την υπεροχή που έχουν στον υπολογιστή τους, δηλαδή ενώ εσύ παίζεις με ένα Laptop 30 Mbps για παράδειγμα και νομίζεις ότι είσαι γρήγορος, αυτοί παίζουν με ένα αντίστοιχο των 1.200 Tbps, το οποίο είναι απείρως ταχύτερο από το δικό σου, οπότε προλαβαίνουν την ακύρωση της εντολής απείρως ταχύτερα από εσένα.
Για να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα και να δώσουμε το μήνυμα στους πολλούς που είναι οι αφελείς, τους λέμε και το αποδείξαμε πιο πάνω, ότι η χρηματιστική οικονομία δεν είναι καζίνο, αλλά είναι ίδια με το στοίχημα ενός Λονδρέζικου πρακτορείου, ή ακόμη περισσότερο, είναι ίδια και με τη στημένη ιπποδρομία, δηλαδή καθαρός τζόγος.
Διότι και στη στημένη ιπποδρομία οι ιθύνοντες γνωρίζουν πολύ καλά τα άλογα της κούρσας, ακόμη και πότε τα θηλυκά άλογα έχουν περίοδο, τους κτηνιάτρους που τα κουράρουν, καθώς και τα άρρωστα και μαζί με τους σικέ αναβάτες που είναι στο κόλπο, βγάζουν ότι αποτέλεσμα τους συμφέρει.
Έτσι και από την άλλη πλευρά ομοίως, οι χρηματιστές, έχουν τη δική τους εσωτερική έγκυρη και έγκαιρη πληροφόρηση, για τις εταιρείες υπό πτώχευση, για τους αμφιλεγόμενους ισολογισμούς, για τις πιθανές συγχωνεύσεις εταιρειών και έτσι με τη σειρά τους, βγάζουν και αυτοί τα κέρδη που τελικά θέλουν.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι, είτε παίζεις σε διεθνές χρηματιστήριο είτε παίζεις σε εγχώριο, το παν είναι να μοντάρεις το παιγνίδι και να έχεις με το αζημίωτο κοντά σου, καλούς αβανταδόρους και μερικούς καλούς διαφημιστές, τους οποίους θα χρησιμοποιήσεις την κατάλληλη στιγμή.
Εκεί όμως που παίζεται το σκληρότερο, βρωμερότερο και χοντρότερο παιγνίδι αφορά τα χαρτιά Futures and Options τα οποία, όπως θα δούμε παρακάτω, ισοδυναμούν με τις σημερινές κυνομαχίες, όπου ως γνωστό τα σκυλιά μονομαχούν μεταξύ τους, μέχρι θανάτου (εδώ αντίστοιχα έχουμε πολέμους, κλείσιμο συνόρων, κλείσιμο Τραπεζών, καναλιών κ.λπ.)
Εδώ λοιπόν παίζονται τεράστιες περιουσίες καθώς και οικονομίες ολόκληρων κοινωνιών και κρατών, και ενώ εσύ νομίζεις ότι το λυκόσκυλό σου θα αντιμετωπίσει όπως κάποιοι σου υποσχέθηκαν ένα κανίς και θα κερδίσεις στα σίγουρα τεράστια ποσά, διαπιστώνεις στο τέλος, ότι έχασες εσύ αυτά τα ποσά, γιατί ξαφνικά αντί για κανίς, το λυκόσκυλό σου, αντιμετωπίστηκε την τελευταία στιγμή, απρόσμενα από ένα άγριο και τεράστιο Pitbull.
Ας υποθέσουμε για παράδειγμα, ότι η κρατική έστω εταιρεία σου, έκλεισε ένα συμβόλαιο να πουλήσει πετρέλαιο σε κάποια χώρα με 65 Ε/βαρέλι και προς τούτο θέλεις η τιμή παραγωγής του να μη υπερβεί τα 60 Ε/βαρέλι, ποντάροντας έτσι για τη χώρα σου, σίγουρο κέρδος 5Ε/βαρέλι.
Παρ’ όλα αυτά π.χ. οι Άραβες, επεμβαίνουν στη χώρα παραγωγής πετρελαίου και μειώνουν βαθμιαία την παραγωγή της, με αποτέλεσμα η τιμή του να ανεβαίνει συνεχώς, έτσι ώστε να ξεπεράσει κατά πολύ τα 65Ε/βαρέλι και εσύ χάνονταςσυνεχώς, να αναγκαστείς να ξεπουλήσεις όσο-όσο το συμβόλαιό σου.
Παράλληλα όμως, μία μεγάλη Τράπεζα χρηματοδοτεί μια εταιρεία εξόρυξης σχιστολιθικού πετρελαίου με σχάση, με αποτέλεσμα την άμεσα κατακόρυφη πτώση της τιμής του πετρελαίου. Αυτή είναι η αντίπαλη κίνηση στη διεθνή σκακιέρα και είναι το Pitbull που θα κατασπαράξει τελικά το δικό σου λυκόσκυλο…
Τελειώνοντας την Ιστορία θα πρέπει να επισημάνουμε ότι, Τράπεζες, Αμοιβαία και άλλα επενδυτικά κεφάλαια, διάφορα Funds, καθώς και ολόκληρος ο συρφετός και τα παράσιτα των GoldenBoys, πίνουν το αίμα του εργαζόμενου, του μεροκαματιάρη, του συνταξιούχου, του μικρού αποταμιευτή, που τους εμπιστεύονται τα χρήματά τους.
Η ελεύθερη οικονομία που ευαγγελίζονται και οι υπεραποδόσεις που υπόσχονται, οι σύγχρονοι Χρηματιστές και Τραπεζίτες, δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την κοινωνική και ελεύθερη οικονομία, που δίδαξαν οι παγκοσμίου φήμης καθηγητές των Οικονομικών SMITH and RICARDO, αλλά είναι όπως απεδείχθη ένας άγριος καπιταλιστικός τζόγος.
Τα κεφάλαια που παίζονται στον σύγχρονο αυτό τζόγο προέρχονται κυρίως από offshore εταιρείες, από λαθρεμπόριο όπλων, από εμπόριο ναρκωτικών, από δικτάτορες, από μονάρχες και βεβαίως από τα χρήματα πολλών φοροφυγάδων, που είναι παρκαρισμένα σε διάφορους φορολογικούς παραδείσους, αλλά ακόμη και χρήματα αφελών αποταμιευτών.
Έχει επακριβώς υπολογιστεί, ότι μόνο το 5% της παγκόσμιας και πραγματικής ελεύθερης οικονομίας επενδύεται θετικά και δίνει δουλειές σε εργαζόμενους και προσφέρει κοινωνικά, αυξάνοντας τον πραγματικό παγκόσμιο πλούτο, ενώ το 95% παίζεται στοιχηματικά, στο όνομα του άγριου καπιταλισμού και του άπληστου κέρδους.
Συμπερασματικά και για να παρηγορηθούμε σαν Λαός πού πτώχευσε «λόγω κρίσης», σας ενημερώνω ότι το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, μέτρησε επακριβώς τον χρόνο που διαρκεί η ικανοποίηση των κοράκων μιας τεράστιας αρπαχτής π.χ.350 δισ. ευρώ και τον βρήκε να διαρκεί μόνο 2 ώρες…
Παρερχομένου του παραπάνω χρόνου, η ψυχική διάθεση των πάσης φύσεως κοράκων και αρπακτικών, επανέρχεται στην πρότερη κατάσταση του άγχους, προς αναζήτηση νέων αφελών η ακόμη και πειραματόζωων Λαών, προς νέα κερδοφορία.
Να λοιπόν γιατί όλοι αυτοί που παίζουν στη στοιχηματική οικονομία όχι μόνο ευτυχισμένοι δεν είναι, αλλά για να μετριάσουν τα στερητικά τους σύνδρομα και συμπτώματα, το ρίχνουν διαρκώς και με μανία στην κόκα και πέφτουν στην βαθιά κατάθλιψη, όταν τελικά θα έλθει εκείνη η μέρα που θα τα χάσουν όλα και τότε τα βατράχια θα γελάνε, βλέποντας διαρκώς τα βουβάλια να ξεσκίζονται μεταξύ τους…
