Toυ Περικλή Αργύρη, Βρυξέλλες
Πολλές φορές μπορείτε να ακούσετε τα παιδιά να κλαίνε επειδή τα μάλωσαν οι γονείς τους. Πολλές φορές μπορείτε να ακούσετε τα παιδιά να φωνάζουν επειδή τιμωρήθηκαν από τους γονείς τους. Και όμως, όταν ενηλικιώνονται και αντιμετωπίζουν την κοινωνία στην οποία ζουν, ευχαριστούν τους γονείς τους που ήσαν πολύ αυστηροί μαζί τους, γιατί τώρα έχουν ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της ζωής, την αυτοπειθαρχία.
Ακούγοντας και κάνοντας ότι θα σας ζητηθεί να κάνετε, είναι ένας από τα ζωτικής σημασίας παράγοντες στη ζωή μας, είτε είναι όταν είμαστε παιδιά, έφηβοι ή ενήλικες. Σταματήστε και σκεφτείτε, θα αποφασίσετε από μόνοι σας ότι αυτή η λέξη «πειθαρχία» είναι πραγματικά ζωτική.
Στην πραγματικότητα, η γνώση και η εμπειρία είναι επίσης ζωτικής σημασίας, αλλά για την ορθή εφαρμογή αυτών, θα πρέπει να έχουμε πειθαρχία. Στην εξέλιξη του κόσμου και της κοινωνίας που ζούμε, έχουμε δει πάρα πολλές φορές τα άσχημα αποτελέσματα όταν οι άνθρωποι στερούνται πειθαρχία. Σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας είναι φανερό τι γίνεται.
Πόσες φορές κάποιος μας είπε ή μας ζήτησε να κάνουμε κάτι και επειδή δεν το κάναμε το μετανιώσαμε; Πόσες φορές, όταν οδηγούσαμε, αφαιρεθήκαμε και χάσαμε τον έλεγχο του αυτοκινήτου; Πόσες φορές σε κάποια συγκέντρωση ήπιαμε λίγο πάρα πάνω και χάσαμε τον έλεγχο του εαυτού μας; Στη εργασία μας, πόσες φορές χάσαμε την ψυχραιμία μας και φερθήκαμε άσχημα στους συναδέλφους μας; Αυτά τα μικρά γεγονότα, που καμιά φορά γίνονται πολύ σημαντικά, αποδίδονται στην έλλειψη πειθαρχίας.
Πολλοί από εμάς, πολλές φορές χάνουμε τον έλεγχο, την πειθαρχία μας, και λέμε «δεν βαριέστε, δεν πειράζει, δε θα πάθουμε τίποτε», και κάνουμε αυτό που δεν έπρεπε! Έτσι πολλές φορές βρίσκουμε τον μπελά μας! Αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε πολύ συχνά με τη παραβίαση νόμων και κανονισμών, και όπως ξέρουμε οι συνέπειες είναι πολλές φορές θλιβερές.
Αλλά τι ακριβώς είναι η πειθαρχία; Είναι υπακοή και καθήκον. Είναι το κίνητρο του σεβασμού. Είναι ένα μεγάλο αίσθημα συμπεριφοράς, αυτό που σε κάνει να είσαι, σωστός, αυτό που σε κάνει να μπορείς να συγκεντρωθείς στη μελέτη σου, στη δουλειά σου, στη συμπεριφορά σου με άλλους.
Πόσα παραδείγματα έχουμε, καθημερινώς, από άτομα τα οποία δεν υπακούουν; Πόσα θανατηφόρα ατυχήματα επειδή κάποιος ή κάποιοι έχασαν την πειθαρχία και την υπακοή; Πόσες φορές χάσαμε την πειθαρχία και δεν πήραμε το φάρμακό μας ή δεν κάναμε την ένεσή μας, ούτε τη γυμναστική μας.
Και το πιο σημαντικό στη δουλειά μας πόσα λάθη κάναμε και τι αποτέλεσμα είχαν;
Βέβαια, ορισμένα επαγγέλματα απαιτούν διάφορους βαθμούς πειθαρχίας, προπαντός αυτά που έχουν σχέση με τους ανθρώπους. Ένα καλό παράδειγμα είναι οι πιλότοι αεροπορικών γραμμών που έχουν την ευθύνη για τη μεταφορά πολλών ατόμων. Κάποιος βέβαια, σήμερα θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι με την ανάπτυξη της τεχνολογίας δεν υπάρχει πρόβλημα. Αυτό είναι σωστό σε ότι έχει σχέση με το αεροσκάφος, αλλά ο χειρισμός είναι στα χέρια του πιλότου και αυτός δεν μπορεί να κάνει λάθη.
Στη διαχείριση ένας από τους παράγοντες είναι η πειθαρχία, η οποία φέρνει υπακοή και σεβασμό. Το άτομο, σε οποιοδήποτε βαθμό ή επίπεδο και να είναι, πρέπει να σέβεται και να υπακούει, για να μπορεί να επιτύχει τους στόχους. Κακή διαχείριση, που προξένησε καταστροφές, εν μέρη είχε να κάνει με έλλειψη υπακοής και σεβασμού, τα αποτέλεσμα της έλλειψης πειθαρχίας. Αυτό βέβαια, το βλέπουμε πολύ καθαρά και στη διαχείριση των κυβερνήσεων και του δημοσίου τομέα
Στους δύο τελευταίους παγκοσμίους πολέμους απεδείχθη ότι η στρατηγική και η πειθαρχία κέρδισε τις μάχες. Η πειθαρχία και η υπακοή είναι απαραίτητη σε όλες τις στρατιωτικές δυνάμεις και γι’ αυτό διδάσκεται σε όλες τις στρατιωτικές σχολές. Είχαμε πολλά παραδείγματα στις μάχες, όλων των στρατιωτικών δυνάμεων, πόσες ζωές έσωσε η πειθαρχία και βέβαια πόσες χάθηκαν λόγω έλλειψης πειθαρχίας.
Δυστυχώς σήμερα στον τομέα των ενόπλων δυνάμεων η πειθαρχία έχει χαλαρώσει και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε στις στρατιωτικές εκστρατείες στα διάφορα μέρη του κόσμου.
Στον τομέα της παιδείας όμως, ένας από τους πιο σημαντικούς τομείς του ανθρώπου, η πειθαρχία έχει χάσει πολύ έδαφος. Ο σεβασμός προς τους καθηγητές είναι σχεδόν ανύπαρκτος και η πειθαρχία, κάτι το οποίο ούτε πια διδάσκεται, ούτε υπάρχει. Αυτά άρχισαν μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, με την Αμερική και χειροτέρεψαν με την ανάπτυξη και επιτυχία της ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Η Αμερικανική φιλοσοφία του όταν είσαι άνετος, είσαι πιο παραγωγικός, ήταν η αρχή της καταστροφής!!!
Σήμερα στα σχολεία και πανεπιστήμια οι μαθητές και οι φοιτητές πηγαίνουν στις τάξεις ντυμένοι όπως θέλουν, οι περισσότεροι με τα ίδια ρούχα που παίζουν στους δρόμους!!! Κάθονται στα θρανία απρεπώς και όταν μπαίνει στη αίθουσα ο καθηγητής ή η καθηγήτρια ούτε σηκώνονται ούτε κάθονται πιο κανονικά. Δεν τους ενδιαφέρει και βέβαια δεν έχουν κανένα σεβασμό!!! Αλλά και βέβαια, η τιμωρία έχει καταργηθεί στα σχολεία, και έτσι δεν τους καίγεται καρφί και κάνουν ότι θέλουν. Η παλάμη και η ράβδος ανήκουν στο παρελθόν και αν τυχόν σήμερα ένα παιδί τιμωρηθεί, μπορεί οι τόσο έξυπνοι γονείς να πάνε τον δάσκαλο στα δικαστήρια!
Τα αποτελέσματα της παιδείας τα ξέρουμε και τα βλέπουμε κάθε μέρα. Οι μόνοι που τα καταφέρνουν, είναι οι τυχεροί που μεγαλώνουν με αυστηρούς γονείς που κατόρθωσαν να τους δώσουν αυτό το μεγάλο δώρο της ζωής τους, την πειθαρχία.
Η ικανότητα είναι αποτελέσματα γνώσεων και εμπειρίας, η πειθαρχία είναι αποτέλεσμα ανατροφής. Αυτό πρέπει πάντα να το θυμόμαστε, προπαντός όταν έχουμε να μεγαλώσουμε παιδιά.
