Της Κωνσταντίνας Ρηγάκη, μέλους του Τ.Γ. Μαγνησίας του ΚΚΕ
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το νομοσχέδιο αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, εκ μέρους του ΚΚΕ, ο βουλευτής του, Γιάννης Δελής, έκανε την εξής τοποθέτηση:
«Πρέπει να υπάρχει νομική αναγνώριση της αλλαγής του φύλου στα νομικά έγγραφα ενός trans ατόμου; Ασφαλώς. Η νομική αναγνώριση, όμως, αυτού του δικαιώματος χρειάζεται να βασίζεται σε ορισμένα μέτρα για την κοινωνική, επιστημονική στήριξη του ατόμου για να βοηθηθεί ουσιαστικά να επιλύσει αυτή τη σύγκρουση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, με βάση την ατομική του απόφαση.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο όχι μόνο δεν θεσμοθετεί την ολόπλευρη κοινωνική προστασία τέτοιων περιπτώσεων, αλλά την υποβαθμίζει.
Στο νομοσχέδιο υιοθετείται και αναπαράγεται ο άκρως ανορθολογικός, αντιεπιστημονικός, ιδεαλιστικός διαχωρισμός ανάμεσα στο “βιολογικό” και “κοινωνικό” φύλο. Υποβαθμίζετε -σχεδόν πλήρως- ότι το φύλο προσδιορίζεται αντικειμενικά. Αποδέχεστε ως κριτήριο του προσδιορισμού του φύλου ενός ατόμου τον άκρατο υποκειμενισμό. Το λέει πιο καθαρά η ίδια η ΕΕ σε κείμενά της: Είναι “ο τρόπος που αισθανόμαστε και σκεφτόμαστε για το φύλο”.
Επιδιώκετε, δηλαδή, να διαπεράσει στη στάση και να ποτίσει τη συνείδηση των ανθρώπων το εξής: “Σημασία δεν έχει η πραγματικότητα που ζεις, αρκεί να σκέφτεσαι και να μιλάς διαφορετικά για αυτήν”.
Αντίστοιχα, διαστρεβλωμένα κριτήρια προσπαθείτε να διαμορφώσετε και για την έννοια του ατομικού δικαιώματος. Κανένα ατομικό δικαίωμα δεν ολοκληρώνεται έξω από τα συλλογικά, κοινωνικά δικαιώματα. Και επειδή δεν θέλετε και δεν μπορείτε να ικανοποιήσετε κοινωνικά δικαιώματα καθολικά για όλες και όλους, υποκριτικά παρουσιάζεστε υπερασπιστές των ατομικών δικαιωμάτων.
Και λέτε ότι με αυτό το νομοσχέδιο θεραπεύονται οι κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος των trans ατόμων ή ότι βγαίνουν από το κοινωνικό περιθώριο. Τις κοινωνικές διακρίσεις, την κοινωνική περιθωριοποίηση -που βιώνουν και άλλες ομάδες του πληθυσμού και άλλοι άνθρωποι- δεν την αντιμετωπίζεις με τη θεσμοθέτηση ατομικών δικαιωμάτων απομονωμένα από το κοινωνικό πλαίσιο.
Μπορούν άραγε αυτές να αντιμετωπιστούν με μια απλή δικαστική απόφαση ή διοικητική πράξη, με μια απλή αλλαγή του φύλου στην ταυτότητα;
Είναι τουλάχιστον αφέλεια, αφού το νομοσχέδιο δεν θίγει τις κοινωνικές αιτίες που γεννούν το ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία, την πολύμορφη βία, στη συγκεκριμένη περίπτωση με βάση την ταυτότητα φύλου.
Κι εδώ η κυβέρνηση έχει ευθύνες γιατί με τον τυχοδιωκτικό τρόπο που ανοίγει το θέμα, δίνει “πάσα” για να αναπτυχθούν αντιδραστικές διαφωνίες με το νομοσχέδιο. Είναι χαρακτηριστικές και ανατριχιαστικές οι απόψεις που εκφράστηκαν από τη ναζιστική ΧΑ, που επανέφερε στο σήμερα τις θεωρίες του Μεσαίωνα.
Αναρωτήθηκε η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ πώς το ΚΚΕ που διαφωνεί με το νομοσχέδιο, πώς θα κοιτάξει στα μάτια αυτούς τους ανθρώπους που τραβάνε τα μύρια όσα για τις όποιες επιλογές τους!
Με σεβασμό και πνεύμα αλληλεγγύης, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι το ΚΚΕ είναι μαχητικά δίπλα τους απέναντι σε όποιους ρατσιστές και σκοταδιστές τους προσβάλλουν και τους επιτίθενται.
Για να δούμε όμως εσάς του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων κομμάτων! Τι θαρρείτε! Ότι ξεπλένεστε για την αντιλαϊκή σας πολιτική με τέτοια νομοσχέδια που δεν αντιμετωπίζουν επί της ουσίας τα πραγματικά προβλήματα αυτών των συνανθρώπων μας; Μήπως τους εξαιρείτε από την επίθεση που έχετε εξαπολύσει στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα;
Και για να δούμε πώς θα κοιτάξετε στα μάτια εσείς όλοι τους φτωχοποιημένους συνταξιούχους, τους απλήρωτους εργαζόμενους που πληθαίνουν, τους μεροκαματιάρηδες που δεν τα βγάζουν πέρα, τους ανέργους που ζουν το δικό τους δράμα, πώς θα κοιτάξετε στα μάτια τα υποσιτισμένα παιδιά που λιποθυμούν μες στα σχολεία!
Περιμέναμε απαντήσεις στα επιχειρήματά μας για το νομοσχέδιο, περιμέναμε αντεπιχειρήματα γιατί εμείς επιδιώκουμε την ουσιαστική αντιπαράθεση, θέλουμε αυτή να διεξάγεται ανοιχτά, ειλικρινά και τίμια. Αποδείξατε ότι ούτε μπορείτε ούτε θέλετε!»
Πάνω σε αυτήν την ξεκάθαρη τοποθέτηση και ομολογώντας την αδυναμία τους να απαντήσουν στην τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία του ΚΚΕ, αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέφυγαν στη διαστρέβλωση, τα ψέματα και στην επιστράτευση των γνωστών αντικομμουνιστικών κατασκευασμάτων.
Την αρχή έκανε ο Χρ. Καραγιαννίδης που κατηγόρησε λίγο-πολύ το ΚΚΕ πως έχει πάρει διαζύγιο με την επιστήμη. «Η επιστήμη είναι ορθολογική, μόνο εάν συμφωνεί με τα δεδομένα τους (σ.σ. του ΚΚΕ)», ισχυρίστηκε. Κι έτσι θεώρησε πως «ξέμπλεξε» με τη βασική κριτική του ΚΚΕ στον αντιεπιστημονικό-ιδεαλιστικό διαχωρισμό μεταξύ του «βιολογικού» και «κοινωνικού» φύλου, στον οποίο βασίζεται και αναπαράγει το νομοσχέδιο. Διαστρέβλωσε τα λεγόμενα του ΚΚΕ για να ισχυριστεί πως, σύμφωνα με αυτά, «τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας είναι αποτέλεσμα της σήψης της αστικής δημοκρατίας» και διάνθισε την τοποθέτησή του με τις απαραίτητες αντικομμουνιστικές «πινελιές» για το «σταλινισμό». Μάλλον δεν τον βόλευε η θέση του ΚΚΕ, που ξεκαθάριζε ότι «υπάρχουν περιπτώσεις που το άτομο βιώνει μία έντονη σύγκρουση ανάμεσα στα χαρακτηριστικά του φύλου του και στο φύλο στο οποίο νιώθει ότι ανήκει». Και σε αυτές τις περιπτώσεις η ολόπλευρη κοινωνική προστασία του ατόμου και στη συνέχεια η όποια νομική αντιμετώπιση πρέπει να στηρίζεται σε ορισμένα αντικειμενικά, επιστημονικά κριτήρια. Διαφορετικά, η όποια προσπάθεια επίλυσης της ασυμβατότητας προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση με βάση την απόφαση του ατόμου θα το οδηγήσει «σε έναν κυκεώνα αντιφάσεων που κανένα μα κανένα θεσμικό πλαίσιο στηριγμένο στην απόλυτη ατομικότητα δεν μπορεί να τις λύσει».
Τη σκυτάλη πήρε ο Γ. Ψυχογιός με τη γνωστή τσιτατολογία, αξιοποιώντας ένα αποκομμένο απόσπασμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ, που αναφέρεται σε άλλο ζήτημα, το οποίο προσπάθησε… τραβώντας το από τα μαλλιά να το φορέσει στη συζήτηση για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Συμβούλευσε (!) μάλιστα τους κομμουνιστές πως «δεν πρέπει και δεν μπορούμε να υποτιμούμε και να υποβαθμίζουμε πλήρως τη σημασία των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων σε μια κοινωνία». Μάλλον τον ενόχλησε ιδιαίτερα ότι το ΚΚΕ αποκάλυψε την υποκρισία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που παρουσιάζεται «ευαίσθητη» με το ατομικό δικαίωμα «με πλήρως διαστρεβλωμένα και ανορθολογικά κριτήρια», την ίδια στιγμή που τσακίζει τα συλλογικά, κοινωνικά δικαιώματα.
Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Στ. Κοντονής, ο οποίος μας «διαφώτισε» γύρω από το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τα δικαιώματα «κοινωνικών μειοψηφιών». Όπως εξήγησε, «για τις πλειοψηφίες λίγο ως πολύ έχουμε φθάσει σε ένα βαθμό κατοχύρωσης των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, εκεί που υστερούμε είναι για τις μειοψηφίες». Τον… βαθμό κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των «πλειοψηφιών» μπορούν να τον διαπιστώσουν οι μισοεργαζόμενοι των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, οι άνεργοι των ανύπαρκτων μέτρων προστασίας, οι ασθενείς – πελάτες της εμπορευματοποιημένης Υγείας, και πάει λέγοντας. Κανείς δεν αμφιβάλλει πως τα προβλήματα γίνονται περισσότερα και πιο οξυμένα για όσους ανήκουν στις «κοινωνικές μειοψηφίες» για τις οποίες κάνει λόγο ο υπουργός. Μόνο που τα προβλήματα αυτά ούτε μπορεί ούτε θέλει να τα λύσει η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης για την «ταυτότητα φύλου».
