ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Το παιχνίδι στη ζωή του παιδιού

το-παιχνίδι-στη-ζωή-του-παιδιού-297006

Του Κων. Απ. Σουλιώτη, επ. λυκειάρχη

Το παιχνίδι είναι η σπουδαιότερη από τις αυθόρμητες ασχολίες του παιδιού και αποτελεί το βασικότερο στοιχείο της αγωγής του. Χωρίς το παιχνίδι η ζωή του παιδιού είναι σαν τη γη χωρίς βλάστηση, γιατί είναι βασική και απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωματική και ψυχική του ανάπτυξη.

Με το παιχνίδι το παιδί ασκείται στις σωματικές και ψυχικές λειτουργίες του και στην προετοιμασία του για τον αγώνα στη ζωή του. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει οι γονείς -και όλη η οικογένεια- να φροντίζουν για το παιχνίδι των παιδιών τους. Και το σχολείο φροντίζει –και πρέπει να φροντίζει– για την ψυχαγωγία των παιδιών, γιατί μόνον τότε το παιδί μπορεί να ασχοληθεί με όλα τα άλλα μέσα που προγραμματίζει και διδάσκει η εκπαίδευση.

Πιο συγκεκριμένα θα λέγαμε ότι το παιχνίδι δυναμώνει τις σωματικές κινήσεις του παιδιού, τονώνει τα νεύρα και τους μυς, διώχνει τη μελαγχολία και δίνει χαρά στη ζωή του.

Άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, οι οποίοι στην παιδική τους ηλικία στερήθηκαν το παιχνίδι, στερούνται της κομψότητας, της κανονικής κίνησης, του καλού χαιρετισμού και άλλα. Από το παιχνίδι επίσης το παιδί αποκτά μόνιμες και σταθερές γνώσεις πλουτίζοντας έτσι την εμπειρία του, την κοινωνική του μόρφωση, το βοηθάει στην αποφασιστικότητα, την αυτοπεποίθηση και άλλες πολλές αρετές και ικανότητες, όπως τη νίκη και την ευτυχία, την υπομονή και την επιμονή, το ωραίο ή το μη ωραίο, την αποστροφή από το κακό και πολλά άλλα.

Οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνούν ότι το παιχνίδι, μετά την τροφή, είναι η σπουδαιότερη βιολογική ανάγκη του παιδιού. Γι’ αυτό ποτέ δεν πρέπει να του το απαγορεύουν, αλλά αντίθετα πρέπει να προτρέπουν τα παιδιά τους να παίζουν. Η ψυχολογία και η παιδαγωγική, μετά από έρευνες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πολλές φορές «η αδυναμία προσαρμογής του ατόμου στη ζωή, που φέρνει ψυχικές αναστατώσεις κάποτε δε και βαριές ανωμαλίες, οφείλεται και στα εμπόδια που αυστηροί γονείς βάλανε στα παιδιά τους απερίσκεπτα για να φράξουν το δρόμο στο παιχνίδι».

Οι γονείς πρέπει να φροντίζουν, ακόμη, να έχουν τα παιδιά χρόνο και ασφαλή και κατάλληλο τόπο για παιχνίδι και να τα συμβουλεύουν να παίζουν με τα άλλα παιδιά, γιατί έτσι καλλιεργείται μέσα τους η κοινωνικότητα. Βέβαια, πρέπει οι γονείς να προσέχουν ώστε οι συμπαίκτες τους να είναι καλά παιδιά, γιατί η επίδρασή τους παίζει σπουδαίο ρόλο στην καλή φιλία και στην αγωγή ή μπορεί να είναι και αρνητική. Δεν χρειάζεται, όμως, οι γονείς με απαγορευτικές διαταγές να επεμβαίνουν, αλλά με ήπιο και καλό τρόπο να συμβουλεύουν για την αποφυγή των κακών και την επιλογή των καλών παιδιών. Οι γονείς επίσης πρέπει να παίρνουν και αυτοί μέρος σε ορισμένα παιχνίδια των παιδιών τους, γιατί τα παιδιά χαίρονται πολύ όταν παίζουν μαζί τους, και πολύ περισσότερο εάν τα μάθουν κάποιο παιχνίδι. Τα παιδιά αισθάνονται και εκτιμούν το ενδιαφέρον και την αγάπη των γονέων τους, τους αισθάνονται σαν καλούς φίλους και τους εμπιστεύονται και ακούν τις συμβουλές τους.

Οι ωφέλειες, λοιπόν, του παιχνιδιού στη ζωή του παιδιού είναι πολλές και ποικίλες. Στη σημερινή αυχμηρή εποχή της οικονομικής και κυρίως της πνευματικής κρίσης, που οι αξίες, τα ιδανικά και οι αρχές έχουν υποβαθμιστεί, είναι ανάγκη τα παιδιά, βοηθούμενα από τους γονείς, τους δασκάλους και άλλους κοινωνικούς παράγοντες, να αποκτήσουν την ελπίδα, την πίστη και την καλή αγωγή για ένα καλύτερο αύριο. Συντελεστής της όλης προσπάθειας είναι το παιχνίδι, γι’ αυτό ο αρχαίος μεγάλος φιλόσοφος Πλάτων συνιστά στους γονείς, και όχι μόνον: «Μη βία, ω άριστε, αλλά παίζων τους παίδας τρέφε». Δηλαδή, «όχι με τη βία, καλέ γονιέ, αλλά με το παιχνίδι να ανατρέφεις τα παιδιά»

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου