ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Το σύγχρονο Μεσολόγγι…

το-σύγχρονο-μεσολόγγι-298210

Του Τάσου Γ. Καπουρνιώτη, Αρχιτέκτονα

Έχουν περάσει αρκετές μέρες, από την επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου Μακρόν και της συζύγου του Μπριζίτ στην Αθήνα.

Γεγονός όμως που εκτός του ότι αποτέλεσε πρώτο θέμα κάνοντας οτιδήποτε άλλο να ξεχαστεί, άφησε και κάποια αναπάντητα ερωτηματικά.

Η Αθήνα τις μέρες εκείνες φάνταζε το κάτι άλλο, όλες οι ονομαστές περιοχές της (σημεία φυσικού αλλά και πολιτιστικού ενδιαφέροντος) ήταν ανοιχτές, διαλεγμένες έτοιμες να υποδεχτούν το Προεδρικό ζεύγος, και με τη σειρά τους και εκείνοι ξένοιαστοι να δείξουν πως το απολάμβαναν.

Να μη ξεχνάμε δε πως ως λαός πάντα είχαμε συμπάθεια προς τη Γαλλία και τον λαό της, αρά και τους ηγέτες της.

Γενική όμως ψυχρή άποψη ήταν πως κάτι άλλο κρύβονταν πίσω από την επίσκεψη αυτή.

Παρόλη την προσπάθεια του Μακρόν αλλά και της κυβέρνησης να πείσουν ότι όλα γίνονταν για την Ευρώπη.

Έκδηλη η προσπάθεια του πρωθυπουργού με ότι ανέφερε σχετικά στην ομιλία του, λέγοντας…

«Είμαστε και σε μια εποχή που έχει ανοίξει η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης και τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης. Σε αυτή τη συζήτηση λαμβάνουμε μέρος ενεργά όχι ως παρατηρητές, ούτε ως ουραγοί αλλά συνδιαμορφώνοντας την ατζέντα και βάζοντας το δικό μας λιθαράκι προς όφελος των λαών μας».

Ωραία όλα αυτά, αλλά κάτι δεν κολλάει… οι ξένοι επιχειρηματίες (Γάλλοι στην προκειμένη περίπτωση)… που συνόδευαν τον Μακρόν, δεν μάθαμε δεν μας είπε κανένας πώς θα βοηθήσουν…

Δηλαδή αυτό το δικό μας λιθαράκι ποιο θα είναι;

Δεν ξέρω γιατί, αλλά παρακολουθώντας τα γεγονότα αυτής της επίσκεψης, ήρθαν στο μυαλό μου στιγμές της πολιορκίας του Μεσολογγίου, αν και οι συνθήκες και οι παράγοντες διαφέρουν τελείως.

Η Ιστορία αναφέρει πως όταν οι ηρωικοί αποκλεισμένοι κάτοικοι – αγωνιστές δίχως προμήθειες, υποδέχτηκαν τους απεσταλμένους του Κιουταχή και προσπάθησαν να τους ξεγελάσουν… δείχνοντας πως όλα ήταν ωραία… τι έκαναν; Παρουσίασαν μια τελείως διαφορετική κατάσταση από αυτή που ζούσαν και πως δεν τους έλλειπε τίποτα.

Αυτό το ΣΚΕΠΤΙΚΟ με επηρέασε να κάνω σχετικούς συνειρμούς στη σημερινή επιστολή.

Στην εποχή μας έχουν αλλάξει οι βίαιες κατακτητικές συνθήκες, παραμένουν όμως οι διεκδικήσεις.

Οι επίδοξοι κατακτητές, δεν πολεμούν, επιβάλλονται με στοχευμένες μεθόδους που επιφέρουν αλλαγές συνειδήσεων αλλά και κυρίως με απώτερο σκοπό χρεοκοπίες.

Ενεργούν καλυμμένοι πίσω από παραπλανητικά σενάρια-προσωπεία, προκειμένου να επιτύχουν το επιδιωκόμενο… Που δεν είναι άλλο από τους οικονομικούς εκβιασμούς.

Από την άλλη οι τωρινοί εγχώριοι ηγέτες σε αντίθεση με εκείνους του Μεσολογγίου είναι πρόθυμοι να προσφέρουν τα πάντα, εξαπατώντας και ωραιοποιώντας τις πράξεις τους, προδίδοντας ταυτόχρονα τους πολίτες (αυτούς που ονομάζουν λαό! στις εξάρσεις λαϊκισμού τους).

ΑΠΟ την επίσκεψη αυτή, ό,τι επεδίωκαν και οι δύο πλευρές επιτεύχθηκε… η εκτέλεση και το αποτέλεσμα… που δεν είναι άλλο από το ξεγέλασμα… της κοινής γνώμης.

Γιατί στην περίπτωση, εκείνοι που έπρεπε να ξεγελαστούν ήταν οι πολίτες… και το πέτυχαν αφού τις αντιδράσεις αντικατέστησαν οι εναγκαλισμοί, η ευφορία, οι σέλφι.

Επιπλέον σε ό,τι αφορά τη χώρα (εσωτερική κατανάλωση) προείχε το ανέβασμα (όπως θέλουν να νομίζουν!) του κατακερματισμένου πρεστίζ της κυβέρνησης.

Δεν είναι τυχαίο που ο Μακρόν πήγε στα ωραιότερα μέρη της πρωτεύουσας σαν φίλος και η Μπριζίτ το διασκέδαζε, αλλάζοντας τουαλέτες (προβάλλοντας τη fashion icon της Γαλλίας) και τις τσάντες της Louis Vuitton (Λουΐς Βουιτόν στα απλά λαϊκά ελληνικά), αλλά και κυρίως το ότι εμείς τον πήγαμε σε αυτά τα ΜΕΡΗ.

Τα μέρη που δεν είναι άλλα από εκείνα στα οποία το αρχαίο ελληνικό πνεύμα μεγαλουργούσε και σήμερα εξακολουθούν να παραμένουν με την αναμφισβήτητη… διαχρονική αίγλη τους μέσα από την Ιστορία.

Αλλά και μέρη όπως και τα σύγχρονα δημιουργήματα της εγχώριας ιδιωτικής πρωτοβουλίας, το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος».

Σε περίοδο γενικής μιζέριας, παραδόξως! όπου πήγαν απόλαυσαν την ευφορία του περιβάλλοντος…

Θα έπρεπε όμως να κάνουν και μια βόλτα, να ζήσουν τις απάνθρωπες συνθήκες σε συνοικίες μερικά τετράγωνα από το κέντρο, αλλά και το επίπεδο πολιτισμού, στους βάναυσα βανδαλισμένους χώρους των Πανεπιστημίων.

Αγνοήθηκε παντελώς το στοιχείο της πραγματικότητας, που ορισμένες φορές όταν υπάρχει η θέληση είναι καθοριστικό και για την εξεύρεση λύσεων.

Κανένας δεν τους ανέφερε τονίζοντας πως στη χώρα τους όπως και σε όλες τις άλλες (Ευρώπη – Αμερική – Ασία κλπ.) έχει μεταφερθεί μεγαλουργώντας το σημερινό ελληνικό πνεύμα (χιλιάδες νέοι).

Είναι πλέον ξεκάθαρο, αποδείχτηκε και αποδεικνύεται πως τη χώρα την πολιορκούν σύγχρονοι κατακτητές με τη βοήθεια ντόπιων υποτακτικών, έχοντας καταφέρει να αποκλείσουν παντελώς την οποιαδήποτε τάση για πρωτοβουλίες και δημιουργική δραστηριότητα.

Ο Μακρόν προκειμένου να προωθήσει τα σχέδια της Γαλλίας για ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη, ήθελε ένα φημισμένο πολιτιστικά σκηνικό και το βρήκε, όλα τα άλλα ήταν μπούρδες.

Ήρθε με μια κουστωδία «αρπακτικών», δείχνοντας υπεροπλία και ταυτόχρονα περιμένοντας αντιπαροχές

Από την άλλη ο πρωθυπουργός, χρειαζότανε μια έξωθεν ώθηση για να συνεχίσει τα ψέματα. Άλλωστε ακολουθούσε η καθιερωμένη παράσταση της ΔΕΘ και του χρειαζότανε το κατάλληλο μακιγιάζ.

Αν κάποιος δει την πολυπληθή λίστα αυτών που ακολούθησαν τον Μακρόν στην Αθήνα, θα αναγνωρίσει δυνατά ονόματα εκπροσώπων εταιρειών, ακόμη και των προέδρων τους.

Όπως: (θα παρουσιάζω και θα σχολιάζω αποδεικνύοντας το ανώφελο)

*Εταιρείας σχεδιασμού και αστικής ανάπλασης

Ποιά αστική ανάπλαση όταν το οτιδήποτε εξαρτάται από την παιδεία και τις ορέξεις κομπλεξικών ψευδό κουλτουριάρικων μειονοτήτων (βλέπε Ελληνικό, αλλά και Νηές, Νησάκι Αλατάς, στην περιοχή μας, όπως και παντού όπου πάει να γίνει προσπάθεια για κάτι ρηξικέλευθο- πρωτοποριακό) αλλά και από την χρονοβόρα παγίδα της γραφειοκρατίας.

*Ειδικών διεύθυνσης της ψηφιακής μετατροπής.

Ποιος ο λόγος όταν στην Ελλάδα υπάρχουν εταιρείες που ήδη κάνουν θαύματα, αναγνωρισμένες εδώ αλλά και στο εξωτερικό.

Από την άλλη ποιες είναι οι προοπτικές όταν ο συγκεκριμένος κλάδος ελέγχεται από έναν επικεφαλής υπουργό (Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης) που ενεργεί σε στενά κομματικά και ΟΧΙ! επιστημονικά πλαίσια…

*Εταιρείας με δραστηριοποίηση στις τηλεπικοινωνίες και το διαδίκτυο.

ΓΙΑΤΙ αυτές που υπάρχουν δεν αρκούν; Αρκεί μια ματιά στο σχετικό επαναλαμβανόμενο καθημερινά διαφημιστικό κομφούζιο… για να φανούν.

*Ακόμη ειδικών που ασχολούνται με το περιβάλλον, το νερό και την καθαριότητα.

Πού; Στη χώρα που ο αρμόδιος υπουργός κάποιου από αυτούς τους τομείς (θάλασσα) λόγω σεβαστής κατά τα άλλα αναπηρίας, βλέπει και ενεργεί, αποφασίζει με τα μάτια των άλλων! άρα δεν υπάρχει!

Εδώ θα κάνω μια καίρια κατά την άποψή μου παρατήρηση.

Ο διορισμός και η ύπαρξη του συγκεκριμένου υπουργού αποδείχθηκε ότι αποτελεί ένδειξη και αποτέλεσμα άκρατου λαϊκισμού.

Στη συνέχεια μετατράπηκε σε εκδήλωση αισχρής υποκρισίας αφού κανένας δεν τολμά να πει τον πραγματικό λόγο της εν δυνάμει! ακαταλληλότητάς του.

Ταυτόχρονα η ύπαρξή του ως επικεφαλής, αποδεικνύει ότι οι θέσεις δεν καλύπτονται από ειδικούς και εξειδικευμένους.

Άλλωστε στο πόστο αυτό, θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε άλλος πολύ καλός δέκτης και κομιστής ψήφων.

*Επίσης αρμόδιων φορέων για τον εξοπλισμό και τις υπηρεσίες στον τομέα των σιδηροδρόμων.

ΑΝ δεν κάνω λάθος οι σιδηρόδρομοι πωλήθηκαν στους Ιταλούς…. Επομένως;…

*Αλλά και κατασκευαστικών εταιρειών, (δρόμοι κ.ά.).

Γιατί; Όταν υπάρχουν ελληνικές εταιρείες, που κατασκευάζουν δρόμους και γενικά έργα παντού στο εξωτερικό.

*Τέλος εγκατάστασης ευρυζωνικών δικτύων για την μεταφορά δεδομένων μέσω της φωτεινής ακτινοβολίας.

ΜΑ! όλη η χώρα έχει γαζωθεί από ένα παρόμοιο δίκτυο που πρόσφατα διαφημίζει η Wind.

Ήρθε λοιπόν ο Μακρόν και μετά τα πανηγύρια έφυγε, μαζί και η κουστωδία των υποψήφιων πολύ υποσχόμενων επενδυτών, ακούσατε όμως εκτός από τον ειδησεογραφικό ντόρο να έχει γίνει κάτι;

Στον αντίποδα στην Ελλάδα αξιοσημείωτο γεγονός που όμως δεν λαμβάνεται υπόψη είναι ότι το κάθε τι που έχει προοδεύσει οφείλεται στην ντόπια ιδιωτική πρωτοβουλία και μόνο.

δράση που οι σημερινοί κυβερνώντες πολεμούν ύπουλα, παρόλα όσα αναφέρουν και προσπαθούν με την συμπεριφορά τους εξαπατώντας να πείσουν.

Είναι απλό!.. εκείνο που η χώρα έχει ανάγκη είναι η ενίσχυση – υποστήριξη με κίνητρα, της οποιασδήποτε εγχώριας πρωτοβουλίας.

Αυτό μαζί και με την βοήθεια όλων εκείνων των συμπατριωτών μας που διαπρέπουν στο εξωτερικό μπορεί να αποτελέσει το ΛΙΘΑΡΑΚΙ… που ανέφερε ο πρωθυπουργός στον λόγο του.

Από τους ξένους ΘΕΛΟΥΜΕ αξιοκρατική αναγνώριση, αποδοχή, ανταλλαγή τεχνογνωσίας, δυνατότητα διάθεσης, απορρόφησης των προϊόντων.

Δεν χρειαζόμαστε εκμεταλλευτές τοκογλύφους.

Σύμφωνα με τον Γάλλο πρόεδρο, «η εμπιστοσύνη» επέστρεψε… Πως όμως μεταφράζεται και για ποιους αυτός ο όρος…

Τελικά ό,τι συμβαίνει οδηγεί στην σκέψη πως εμείς που ζούμε σε αυτόν τον τόπο, ντόπιοι ή φιλοξενούμενοι μοιάζει εικονικά να είμαστε ένα σύγχρονο Μεσολόγγι.

Η ελευθερία που υπερασπιζόμαστε είναι να μπορούμε να διαχειριζόμαστε ανεμπόδιστα, να απολαμβάνουμε τον πλούτο και τα αγαθά αυτού του γήινου μοναδικού παράδεισου, να στεκόμαστε ισάξια δίπλα σε όλους στην παγκόσμια κοινωνία.

Αυτοί που μας εμποδίζουν να το πετύχουμε είναι επίδοξοι κατακτητές, έχοντας βοηθούς ντόπιους ανίκανους αρχομανείς, οι οποίοι όλοι μαζί, μας πολιορκούν ο καθένας για τους σκοπούς του.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου