Της Νατάσας Λαμπρινάκου, Κλασικής Φιλολόγου
Και ναι! Η κυβέρνηση δεν σταματά να με τροφοδοτεί με υλικό ακόμη και στη high season του Αυγούστου. Κι ενώ οι περισσότεροι κάπου κάνουν διακοπές και μπάνια ή δροσίζονται με κλιματιστικά και ανεμιστήρες, ο Κώστας Γαβρόγλου, υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων αποφάσισε να δουλέψει με όρεξη τον Αύγουστο. Κι εκεί που ήμασταν αμέριμνοι (που λέει ο λόγος δηλαδή, διότι με πανσέληνο, έκλειψη σελήνης και τον καύσωνα «Εωσφόρο» πόσο αμέριμνος μπορεί να είσαι;) έρχεται ωσάν κεραυνός εν αιθρία να μας ανακοινώσει ότι πλέον ο σημαιοφόρος στα δημοτικά θα επιλέγεται κατόπιν κληρώσεως!
Κατ’ αρχάς, να πω ότι αυτή η κίνηση επιβεβαιώνει έτι μία φορά την παροιμιακή έκφραση του θυμόσοφου λαού, ο οποίος λέει «και που να σφίξουν κι οι ζέστες». Έσφιξαν, λοιπόν, κι οι ζέστες και ζήσαμε να το ακούσουμε ΚΑΙ αυτό και δυστυχώς δεν ξέρω πόσα ακόμη θα ακούσουμε. Κάθε μέρα είναι και μία έκπληξη στο Υπουργείο Παιδείας και τελικά αποδεικνύεται ότι ως προς αυτό ο Κώστας Γαβρόγλου είναι άξιος διάδοχος του Νίκου Φίλη (μεγάλη μου συμπάθεια) στη θέση του υπουργού. Καινοτομίες επί καινοτομιών ή μήπως κΕνοτομίες; Ιδού η απορία! Κάθε φορά που αλλάζει ο «ηνίοχος» στο Υπουργείο Παιδείας εξαγγέλλονται αλλαγές που ως επί το πλείστον αφορούν τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή τις Πανελλήνιες, καθώς επίσης και τον τρόπο με τον οποίο εγκολπώνεται η θρησκεία στο σχολείο. Ωστόσο, η νυν κυβέρνηση δεν περιορίζεται σε αυτά τα δύο, αλλά ζητά περισσότερα. Πώς; Στο στόχαστρο πλέον εκτός από την πρωινή προσευχή, τις εικόνες στις αίθουσες και την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων μπήκε και η σημαία, την οποία ήθελαν μάλιστα να εκτοπίσουν από τον προαύλιο χώρο των σχολείων. Μπορεί αυτό τελικά να διαψεύστηκε από τον κύριο Γαβρόγλου, αλλά το ότι στα δημοτικά σχολεία ο σημαιοφόρος θα ορίζεται με κλήρωση είναι ένα γεγονός.
Ακούγονται πολλές απόψεις. Και γιατί όχι; Ο πλουραλισμός είναι ίδιον της δημοκρατίας! Πολλοί λένε ότι αυτή η κίνηση είναι πολύ θετική, διότι δεν προάγει τον ανταγωνισμό και την βαθμοθηρία ανάμεσα στους νεαρούς μαθητές. Εγώ πάλι πιστεύω ότι αυτή η κίνηση είναι αρνητική και θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως τους λόγους. Πρώτον, αν στόχος του Υπουργείου ήταν ο περιορισμός της βαθμοθηρίας και του αθέμιτου ανταγωνισμού, θα μπορούσε να το πετύχει με άλλους τρόπους, όπως μέσα από την διδασκαλία κειμένων με διδακτικό και ηθοπλαστικό περιεχόμενο, καθώς επίσης και με την διεξαγωγή ομαδικών αθλημάτων! Δεύτερον, γιατί ο ανταγωνισμός και η βαθμοθηρία είναι απαραίτητα αρνητικά στοιχεία; Είναι σαφέστατα αρνητικά όταν προέρχονται από τους γονείς, αφού καθ’ αυτόν τον τρόπο τα παιδιά πιέζονται να κάνουν κάτι που τα ίδια δεν επιθυμούν, παρά το κάνουν για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες του οικογενειακού και ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος. Όταν, όμως, υπάρχει ένας υγιής ανταγωνισμός, μία ευγενής άμιλλα, αυτό είναι ιδιαίτερα θετικό, διότι προωθεί την αριστεία! Το ομηρικό «αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων», που σημαίνει «πάντα να αριστεύεις και να ξεπερνάς τους άλλους», συνοψίζει αυτό που η παρούσα κυβέρνηση θεωρεί αρνητικό. Γιατί είναι ανασταλτική η δίψα να πας μπροστά και να ξεχωρίσεις; Αν δεν θέλαμε να αριστεύουμε, πώς θα είχαμε εξελιχθεί κοινωνικά και πολιτισμικά αρχαιόθεν; Γιατί να πρέπει να μας «περάσουν» ότι η αριστεία και η φιλοδοξία (η έμμετρη πάντα) είναι ρετσινιά; Η ανάγκη μας να γίνουμε καλύτεροι είναι αυτή που μας εξελίσσει τόσο ατομικά όσο και κοινωνικά! Έτσι και μόνο έτσι σμιλεύονται άξιοι επιστήμονες, ικανοί χειρώνακτες και υπερβατικοί καλλιτέχνες! Και αν αυτό το μέτρο της κυβέρνησης αποσκοπά στην διάπλαση «καλών χαρακτήρων», γιατί να μην εφαρμοστεί γενικευμένα σε όλα τα αξιώματα του κράτους; Ας ορίζονται, λοιπόν, και οι κύριοι κύριοι βουλευτές, υπουργοί και πρωθυπουργοί με κλήρωση! Όχι, τίποτα άλλο… να μην έχουν λόγο να ανταγωνίζονται και να ξοδεύονται τόσα χρήματα σε προεκλογικές καμπάνιες!
